“Waarom christenen de heersende opinie moeten trotseren, naar sterke gezinnen moeten verlangen en de beschaving moeten redden.” In het belangwekkende boek ‘Get Married’ beschrijft Brad Wilcox de waarde van het huwelijk op basis van talloze onderzoeken
Het hedendaagse online gedachtegoed over het huwelijk liegt er niet om. Volgens diverse influencers biedt het ongehuwde leven meer voldoening, dan het aangaan van een levenslange verbintenis met een partner van het andere geslacht. Er wordt onder andere gezegd dat ongehuwd zijn de snelste weg is naar rijkdom, onafhankelijkheid en een gelukkig leven.
Een voormalige en invloedrijke kickbokser Andrew Tate zegt zelfs dat vrouwen voor hem niet meer zijn dan een statussymbool. Hij wil er (seksueel) plezier mee te hebben en haar daarna, botweg gezegd, dumpen….
Dit soort denken over het huwelijk vormt de boventoon op bijvoorbeeld TikTok, een sociaal medium met meer dan 1,6 miljard gebruikers.
Uit onderzoek blijkt echter juist het tegenovergestelde. Getrouwde mannen zijn gemiddeld veel gelukkiger dan hun ongehuwde leeftijdsgenoten (en hetzelfde geldt voor vrouwen).
Mythes doorgeprikt
Het traditionele huwelijk staat onder druk en naarmate echtscheiding, homoseksuele huwelijken en de LHBT-beweging meer vat krijgt op een samenleving, des te meer verwarring er zal zijn onder opgroeiende jongeren. Wat is nu waar? Hoe zit het nu echt? Wie geeft deze jongeren antwoord?
Dit boek prikt in 11 hoofdstukken de mythes door die er leven rondom huwelijk en gezin. Het wil hiermee een bijdrage leveren aan het opnieuw doordenken van de traditionele waarden rondom huwelijk en gezin, die onze samenleving bijeenhoudt.
Hfd.1 De neergang van het huwelijk
In hoofdstuk 1 gaat Brad Wilcox in op de neergang van het huwelijk. Hoe heeft het nu zover kunnen komen dat men het instituut huwelijk nu zo weinig waarde meer toekent? Hij laat zien dat het de wrange vruchten zijn van de echtscheidingsrevolutie die begon rond 1970. Deze erfenis van de echtscheidingsrevolutie heeft er volgens hem voor gezorgd dat veel jongvolwassenen huiverig zijn geworden voor het huwelijk. Jongeren die opgroeien in deze tijd (na de Grote Recessie van 2008 en COVID-19) zijn erop gebrand om een goede baan en een vast inkomen te vinden, voordat ze na kunnen denken over liefde en huwelijk.
Wilcox: “Deze jonge mensen hebben zonder het te weten een aantal doordringende moderne veronderstellingen over het doel van het leven in zich opgenomen. Velen hebben het geloof opgepikt dat alles wat goed is aan het huwelijk, gepaard gaat met verschillende onaangename neveneffecten. Denk bijvoorbeeld aan verveling, gemiste kansen op een baan, de lasten van het ouderschap, onderdrukkende rolpatronen, gebonden zijn”.
Hfd.2 Beschermende factoren voor het huwelijk
Hoofdstuk 2 laat zien dat onder diverse bevolkingsgroepen het huwelijk gelukkig nog steeds in hoog aanzien staat. Vooral onder de gekleurde bevolkingsgroepen, de conservatieven en de gelovigen vinden er minder scheidingen plaats dan de gemiddelde statistieken. Hoe kun je dit verklaren? Wilcox zegt hier het volgende over. “Hun banden met lokale religieuze gemeenschappen en hun geloof geven hun huwelijken en gezinsleven een diepe spirituele betekenis. Geloofsgenoten kunnen praktische, sociale, emotionele en zelfs financiële steun bieden bij het omgaan met de ups en downs van het moderne gezinsleven”. De schrijver gaat hier uitvoerig op in. Eind jaren 80 werden allerlei experimenten in het ‘Love Lab’ in Seattle gedaan, die dit onderschrijven.
Naast allerlei andere zaken die hij in dit hoofdstuk noemt speelt ook de psychologische gesteldheid van de huwelijkspartners een grote rol om tot een gezond huwelijk te komen. Wilcox gaat hier uitvoerig op in zonder echt langdradig te worden.
In de hoofdstukken 3, 4 en 5 gaat de schrijver in op 3 mythes die er zijn rondom het huwelijk:
Hfd.3 De mythe over het gelukkig bewust ongehuwd blijven
Craig, een jongeman, schreef (in reactie op een video van mij uit 2016 over het huwelijk en mannen die viraal ging op het internet en meer dan twee miljoen keer bekeken werd): “het huwelijk heeft vandaag de dag geen nut voor mannen en vrouwen. Het huwelijk is het niet waard. Het is de praktische en financiële offers, de gemiste romantische en seksuele kansen en het gebrek aan vrijheid niet waard.” De voordelen van het huwelijk doen weinig tegen “de enorme kosten die mannen betalen om getrouwd te zijn”.
De video, waarin ik betoogde dat het huwelijk goed is voor mannen, genereerde veel online reacties van activisten voor mannenrechten. Ik ontving duizenden negatieve commentaren die online werden gezet of naar mij werden gemaild. Hieronder was ook de e-mail die ik kreeg van deze negenentwintigjarige Craig uit Florida. Hij schreef verder: “Ik koop veel liever een appartement van 75.000 dollar aan het strand in Florida en werk 10 tot 20 uur per week. Dan heb ik genoeg tijd en geld om te ontspannen aan het strand, zeilen, golfen, tennissen en met vrienden rond te hangen. Als ik trouw met een 30-jarige vrouw en tot op hoge leeftijd voor haar zorg, moet ik 50 uur per week te werken in een baan die ik niet leuk vind”.
Craig benadrukte ook dat hij in uitstekende fysieke conditie is, omdat hij niet vastzit aan een vaste baan van negen tot vijf zoals de meeste getrouwde mannen: “Het is een feit dat mijn buikspieren me veel meer seks hebben opgeleverd met vrouwen van hoge kwaliteit in hun beste jaren dan het inkomen van een man met zes cijfers ooit zal opleveren. De seks is hartstochtelijk en er was geen smeekbede voor nodig zoals bij getrouwde mannen.
Craigs beschrijving van de bijzonderheden van het huwelijk is lang en teleurstellend narcistisch.
Hfd.4 De mythe van het samengestelde moderne gezin
In dit hoofdstuk gaat Wilcox in op de tweede grote fabel, namelijk de familiediversiteitmythe: dat liefde en geld, niet het huwelijk, een gezin maken. De mythe van familiediversiteit is het idee dat alle soorten gezinnen even veilig en heilzaam zijn voor kinderen, omdat gezin gaat over de genegenheid en aandacht die volwassenen en kinderen met elkaar uitwisselen, op voorwaarde dat gezinnen genoeg geld hebben om zichzelf te onderhouden. De burgerlijke staat van de volwassenen in een gezin zou irrelevant zijn. Omdat onze samenleving streeft naar inclusie, individuele keuze en vooruitgang, is er weinig ruimte om publiekelijk te erkennen welke voordelen het huwelijk kinderen biedt.
Wilcox gaat in op de ontwikkeling van samengestelde gezinnen ten opzichte van de traditionele gezinnen met structuur. Hij toont aan dat kinderen uit traditionele gezinnen een grote voorsprong hebben. Zij zijn succesvoller in het leven dan kinderen uit samengestelde gezinnen. Een citaat uit een van zijn interviews: “Mijn familie gaf me veel steun en stimuleerde me op academisch, buitenschools en professioneel gebied,” zei John, die de oudste van vier jongens is. Zijn vader, een advocaat, las zijn essays en luisterde hoe hij zich voorbereidde op presentaties in de klas. Hij gaf hem feedback over “hoe te presenteren en te communiceren op een zeer effectieve manier”. Ook zijn moeder, een parttime apothekersassistente, “was er altijd om al ons huiswerk voor wiskunde na te kijken”. Kortom gezegd, het gezin was op elkaar betrokken.
Hfd.5 De ‘Liefde-is-slechts-een-gevoel-mythe
In dit hoofdstuk gaat Wilcox wat dieper in op de mythe van de ‘soulmate’. Dat is het idee dat het huwelijk in de eerste plaats draait om het voelen van een intens emotionele of romantische band met “die ene” die je gelukkig en vervuld maakt. Dit is een model van het huwelijk dat diep gevormd is door het expressieve individualisme uit de jaren ‘70. Dit model stelt de behoeftes, verlangens en gevoelens van het zelf – voor geluk opwekkende passie en intimiteit – centraal. Dit huwelijksmodel gaat ervan uit dat de band tussen jou en je geliefde bijna naadloos is. Een ‘soulmate’ zou ons toch moeten accepteren zoals we zijn? Als je huwelijksband dan rafelt, zijn romantische vonk verliest of moeilijk te onderhouden wordt, is het oké om op zoek te gaan naar een betere ‘soulmate’. Het huwelijk is tenslotte geen “uithoudingswedstrijd”.
Brad Wilcox zegt: Als het om het huwelijk gaat, is de kans groter dat mensen die zich niet zozeer ‘goed willen voelen’, maar vooral ‘goed willen doen’ (door op verschillende manieren van hun echtgenoot en familieleden te houden – bijvoorbeeld door een oplettende ouder te zijn, een betrouwbare kostwinner of een toegewijde schoonzoon), uiteindelijk gelukkig worden in hun huwelijk. Welke echtgenoot en vader zal meer voldoening uit het gezinsleven halen? Degene die ‘s avonds zijn werk, smartphone e.d. opzij zet om te helpen met huiswerk, basketbal te spelen en de kinderen in bed te stoppen? Of degene die steeds probeert zijn eigen pleziertjes van het moment na te streven? De eerste natuurlijk. En hij zal waarschijnlijk ook meer bewondering, genegenheid en enthousiasme van zijn vrouw krijgen, als natuurlijke reactie. Gezin eerst, dan het ik. Dit is de paradoxale weg naar geluk in het huwelijk.
In deel 2 worden de andere hoofdstukken van ‘Get Married’ besproken.
Brad Wilcox is senior onderzoeker bij het Institute for Family Studies. Het boek ‘Get Married’ kwam begin 2024 uit. Hij is onderzoeksdirecteur aan Virginia University. Eerder schreef hij mee aan Gender and Parenthood: Biological and Social Scientific Perspectives (Columbia University Press, 2013). Hiervoor deed Wilcox onderzoek naar huwelijk, samenwonen, vaderschap en het welzijn van kinderen.
