Het spreekt vanzelf dat de keuze om met iemand te trouwen een van de allerbelangrijkste keuzes is die een mens in zijn leven kan maken. Na de relatie met God is de relatie met je man of vrouw de belangrijkste relatie die je hebt. Een goed huwelijk kan mensen enorm gelukkig maken, maar een minder goed huwelijk brengt veel verdriet met zich mee. Geeft de Bijbel ons raad over verkering en kunnen we iets vinden in de Bijbel dat ons helpt bij het nemen van de beslissing om wel of niet met iemand te trouwen? Jazeker!
Ben je volwassen?
Als eerst is het belangrijk dat de man en de vrouw die willen trouwen een zekere mate van volwassenheid hebben bereikt. In Genesis 2:24 (NBV) staat: „Zo komt het dat een man zich losmaakt van zijn vader en moeder en zich hecht aan zijn vrouw, met wie hij één van lichaam wordt.” Er staat niet: „Daarom zal een jongen zijn vader en moeder verlaten…” In het bekendste hoofdstuk uit de Bijbel over de liefde staat: „Toen ik nog een kind was sprak ik als een kind, dacht ik als een kind, redeneerde ik als een kind. Nu ik volwassen ben heb ik al het kinderlijke achter me gelaten.” (1 Korinthe 13:11)
Ben je al zo volwassen dat je ook in staat bent om aan het belang van de ander te denken? Heb je al geleerd te geven in plaats van alleen maar te ontvangen? Weet je wat het is om serieus de verantwoordelijkheid voor je eigen leven op je te nemen? Doe je je best in het vervullen van je taken op school, als student? Doe je je best op je werk en in het huishouden? Ga je bewust om met tijd en geld?
Volwassen worden heeft ook te maken met eenvoudige dingen, zoals je kamer netjes houden en op tijd je werk inleveren. Dat er op jou vertrouwd kan worden in kleine dingen –zoals het uit jezelf doen van wat je moet doen– is niet van klein, maar van groot belang. Trouw niet als jij zelf nog niet weet wat het is verantwoordelijkheid te dragen, of als je geliefde daar geen kaas van heeft gegeten. Stimuleer elkaar als je verkering hebt om vooral ook in de kleine dingen gedisciplineerd en zorgvuldig te zijn, want alleen wie trouw is in kleine dingen zal ook trouw kunnen zijn in grote dingen.
Kun je praten?
Ten tweede is het heel belangrijk om goed met elkaar te leren praten. Niet het lichamelijke contact, maar het geestelijke contact is het meest bepalend voor het wel of niet slagen van een relatie. Gelukkig zijn met elkaar heeft te maken met je thuis voelen bij elkaar, je gedachten en gevoelens met elkaar kunnen delen, open en eerlijk en kwetsbaar durven zijn. Je moet met de ander kunnen praten over alles, zelfs over de dingen waar je zo ontzettend bang voor bent of waar je je erg voor schaamt.
Als je verkering hebt is het verstandig veel tijd te nemen om diep met elkaar in gesprek te komen. Het met elkaar naar bed gaan voordat je getrouwd bent is verkeerd, omdat het ervoor zorgt dat de relatie veel te snel te veel een lichamelijke relatie wordt.
In het boek Hooglied dat schrijft over verliefdheid en de liefde tussen man en vrouw staat vaak herhaald dat je heel voorzichtig om moet gaan met de seksuele liefde: wek haar niet te vroeg op! Het huwelijk –en zelfs de seksuele relatie– is voor 90 procent afhankelijk van de geestelijke, hartelijke relatie die je met elkaar hebt. Het is dus heel belangrijk om door de communicatie elkaar echt te leren kennen en intimiteit te ervaren in het geestelijke.
Samen bidden, liefhebben en groeien
Ten derde is het samen bidden, samen God liefhebben en samen groeien in geloof belangrijk. Dat is uiteindelijk de hoogste vorm van intimiteit die er is: samen de eenheid met God beleven, om een drievoudig snoer te vormen dat niet snel verbroken wordt. (Prediker 4:12) Het nemen van de beslissing om te trouwen moet je ook in gebed brengen: „Heere, wat wilt U dat wij doen zullen?”
Betrek God bij je beslissing. Hij kent je beter dan dat jij jezelf kent en Hij kent je vriend of vriendin beter dan dat jij hem of haar kent. De Heere is Raadgever en kan en zal ook raad geven aan wie Hem daar oprecht om vraagt. Wat bij mij de doorslag heeft gegeven om inderdaad te gaan trouwen met mijn lieve Loïs, was dat ik na veel gebed en het zoeken van de Heere op een gegeven moment zeker wist dat ik haar uit Zijn hand ontving.
Daarom zie ik de verantwoordelijkheid van het huwelijk en het vaderschap ook als een taak die ik van God gekregen heb en die ik dagelijks met vreugde op mij neem. Met het liefhebben van mijn vrouw en het mij geven als vader aan mijn kinderen dien ik de Heere. Alles wat ik daarin doe is uit respect en eerbied voor Hem. De grootheid en liefde van God motiveren mij het meest om ernaar te streven een goede echtgenoot en vader te zijn. Daarom is ook het kennen en vrezen van God het belangrijkste fundament voor een goed huwelijk.
Als je verkering hebt met een jongen of een meisje, een man of een vrouw, die de Heere niet van harte liefheeft, dan begeef je je op glad ijs. Trouw niet met iemand die geen vrees voor God heeft, want de vrees voor God is het begin van alle (huwelijks)wijsheid. De tijd van de verkering en het toegroeien naar elkaar kan echter ook een tijd zijn van groeien in geloof, hoop en liefde. Het is net als bij een driehoek: hoe hoger je op de beide zijkanten omhoogklimt naar God toe, hoe dichter je bij elkaar komt.
Gepubliceerd: 22-12-2020. Dit artikel, geschreven door ds. Oscar Lohuis verscheen op 6 maart 2010 in Het Zoeklicht.
