Leestijd: 4 minuten

Overal duikt de lettercombinatie lhbt op. In een paar jaar tijd is bijna iedereen die gaan gebruiken. Het gaat over lhbt’ers, lhbt-beleid, de lhbt-gemeenschap, enzovoorts. Door het algemene gebruik lijkt het vanzelfsprekend een zinvolle afkorting. Maar is dat ook zo?

Laat ik gelijk met de deur in huis vallen: deze lettercombinatie is niet zinvol. Taalkundig deugt ze niet en inhoudelijk helpt ze niet. Laat ik gelijk nog één ding zeggen: we moeten en mogen iedereen met liefde bejegenen, ook zij die zich bij deze afkorting thuis voelen. Dat betekent echter nog niet dat zij met die letters geholpen zijn. Waarom niet?

Etiket
Lhbt is een etiket. Etiketten plakken is handig als het om producten gaat, maar niet als we het over mensen hebben. Dat gebeurt natuurlijk wel, bij de vleet, op allerlei terrein. We vinden normaal gesproken dat dit niet moet, maar bij lhbt blijkbaar wel.

Dat gebeurde bijvoorbeeld in de gemeenteraad van Oldebroek. Daar werd een motie aangenomen waarin het ging over de ”lhbt-gemeenschap”. Nog los van de vraag wat zo’n lokale motie helpt, verbaast me dit taalgebruik. Natuurlijk zijn er wel personen voor wie deze thematiek dagelijkse werkelijkheid is. Maar niet een groep, een gemeenschap. Net zomin als er in Oldebroek een ‘muzikale-mensengemeenschap’ is. Natuurlijk zijn er muzikale mensen, en sommige van hen komen (normaliter) ook bij elkaar, op koor of een muziekvereniging. Maar daarmee is er nog geen algemene Oldebroekse muzikale gemeenschap. Dat zou ook niet gaan. Iemand die van klassieke muziek houdt voelt zich doorgaans maar weinig muzikaal verbonden met een liefhebber van black metal!

Zoals er geen muziekgemeenschap is, zo bestaat er ook niet een iedereen-behelzende lhbt-gemeenschap. Door het taalgebruik worden mensen echter op één hoop geveegd. Ze krijgen een etiket omdat ze zielig zijn. Of juist omdat ze er trots op zijn. Beide opties lijken mij onterecht.

Samenraapsel
Het gebruik van zo’n etiket zou nog begrijpelijk zijn als er een duidelijke lijn in zat. ‘Lhbt, of uitgebreider: lhbtqiap+, is echter nogal een samenraapsel. De letters lijken misschien over vergelijkbare personen en gevoelens te gaan, maar dat is een vergissing. Eerst een overzicht:

• L: lesbisch
• H: homoseksueel
• B: biseksueel
• T: transgender
• I: intersekse
• Q: queer
• A: aseksueel
• P: panseksueel

Is er één gemeenschappelijke factor in te ontdekken? Dat lijkt misschien wel zo, doordat we er de laatste jaren aan gewend te zijn alle vragen rondom (homo)seksualiteit en gender onder één vlag te scharen. Maar het gaat om heel verschillende dingen. Twee voorbeelden:

1. Wat heeft iemand met interseksualiteit gemeenschappelijk met iemand met homoseksualiteit? Interseksualiteit is een lichamelijk probleem, homoseksualiteit niet. Interseksualiteit gaat over welk geslacht je zelf hebt, homoseksualiteit over welk geslacht je aantrekkelijk vindt.

2. Wat doet de queer in dit rijtje? Homoseksualiteit en transgender is een diepliggend gevoel. Bij queer hebben we het echter over iemand met een diepliggende overtuiging, haast religieus. Zoiets geldt trouwens tot op zekere hoogte ook van de A en de P.

Alle 8 de letters hebben iets met geslacht te maken, dat is waar. Maar de overeenkomst is niet groter dan die tussen een liefhebber van klassieke muziek en een liefhebber van black metal. Natuurlijk is er in de visie van lhbt-voorvechters wel sprake van overeenkomst! Maar die overeenkomst zit hem niet in de persoonlijke worsteling maar in de persoonlijke mening. Wat bedoel ik daarmee?

Ideologie
Als deze lettercombinatie toch zo algemeen gebruikt wordt, waarom dan eigenlijk? Er zijn mensen die hun worsteling in één van deze letters herkennen. Zij hebben echter deze combinatie niet bedacht. Het zijn de lhbt-voorvechters die een belangrijk verbindend element zien tussen al die letters. Ze doorkruisen namelijk de zogenaamde ‘heteronormativiteit’. Dat is een lelijk woord dat de genderlobby bedacht heeft voor wat een christen scheppingsorde noemt. De overtuiging dat God mannen en vrouwen geschapen heeft en dat seksualiteit thuishoort in een huwelijk. De hele lettercombinatie lhbtqiap+ is daar eigenlijk een protest tegen: „Er is niet één soort huwelijk, er zijn niet twee soorten geslacht: kijk maar naar al die letters!”

Het is dan ook veelzeggend dat de gemeente Den Haag de term lhbt in officiële documenten inmiddels heeft vervangen door ‘queer’. Dat is een zeer ideologisch woord. Een queer (de q in de lettercombinatie) zegt dat het allemaal niks meer uitmaakt, dat je seksualiteit en gender in alle varianten hebt.

Wat is daarvan de consequentie? Dat de lettercombinatie eindeloos kan zijn. Sterker nog, dat uiteindelijk iedereen lhbt+’er kan zijn. Dat is precies waar de lhbt-lobby naar toe wil. Deze lobby zal niet rusten totdat de mensheid niet langer verdeeld is in mannen en vrouwen en niemand meer weet dat vroeger het huwelijk een zaak was van één man en één vrouw.

Identificatie
Kortom, de letters lhbtqiap+ staan niet voor mensen die echt aan elkaar verbonden zijn. Ze vormen een gelegenheidscoalitie in een ideologische strijd. Dan is het problematisch om jezelf lhbt’er te noemen. De meesten die dit doen, doen dat niet bewust. Zij scharen zich echter onbedoeld aan de kant van de genderlobby, die in de promotie van deze term zeer succesvol geweest is.

Jezelf lhbt’er noemen betekent ook, dat je jezelf in feite met je seksuele of geslachtelijke gerichtheid identificeert. Alsof je daarmee samenvalt. Net als wanneer je zegt: „Ik ben homo.” (Lees dit artikel.) Je zou wel kunnen zeggen: „Zo ben ik”, maar dat is iets anders dan te zeggen „Dit ben ik.”

Laat ik dat illustreren. Slechts zelden wordt de vinger gelegd bij het eigenaardige feit dat dit rijtje ook de B bevat, biseksueel. Dat wil zeggen: aantrekkingskracht tot personen zowel van hetzelfde geslacht als van het andere geslacht. De groep van mensen met biseksualiteit wordt in rap tempo groter blijkt uit onderzoek in de VS. In de praktijk gaan mensen die zich nadrukkelijk als biseksueel presenteren meestentijds homoseksuele relaties aan. Terwijl een gewone relatie evengoed mogelijk zou zijn. Homoseksuele relaties worden echter gestimuleerd als je eraan toegeeft dat je thuishoort in het rijtje lhbt. Die term maakt dus de verwarring alleen maar groter.

Niet geholpen
Waarom is niemand geholpen met de term lhbt+? Omdat het een uitdrukking is die bol staat van onchristelijke ideologie. En geen mens is geholpen met de leugen; slechts de waarheid kan ons vrij maken! Ook omdat het een uitdrukking is die niets zegt over wie iemand is en hoe diegene dat ervaart. En ten slotte omdat het een uitdrukking is die niemand helpt om bijbels met de eigen worsteling om te gaan.

Wij moeten ons maar niet laten gijzelen door postmoderne ideologieën. Maar mensen zien zoals ze zijn en helpen in wat zij echt nodig hebben. Wel heeft de genderideologie in één ding gelijk. Ze wil hokjesdenken doorbreken. De manier waarop ze dat doet is natuurlijk desastreus, maar dat wij allemaal hetzelfde zijn is wel waar. We zijn allen ‘van één lap gescheurd’. Mannen en vrouwen, mensen met homoseksuele en met heteroseksuele gevoelens, mensen die veel te kampen hebben met seksualiteit en die juist nauwelijks seksuele gevoelens kennen, mensen met een knap lichaam en met een geschonden lichaam: we zijn allemaal mens, schepsel, zondaar. En… wij kunnen allen behouden worden door Jezus Christus. Dat maakt je tot christen. Het beste etiket dat je kunt dragen!

---

Gepubliceerd: 04-05-2021