Kleuters vanaf vier jaar mogen zelf bepalen tot welk geslacht ze willen behoren. Onderwijzers hebben zich daarnaar te voegen. Dat blijkt uit een nieuwe richtlijn van het Schotse ministerie van onderwijs.

Het bederf van het beste wordt het slechtste. Het is een Latijns spreekwoord (corruptio optimi pessima) dat ook in het Nederlands is overgenomen: het allerbeste op zedelijk gebied wordt het allerslechtste als het in zijn tegendeel omslaat, als het ontaardt. Dat hebben we ook in Nederland gezien. Ons land, ooit een baken van reformatorisch denken, liep voorop bij het goedkeuren van abortus, euthanasie en alternatieve samenlevingsvormen. Ook voor het ‘homohuwelijk’ hadden we die twijfelachtige eer.

Een deel van de lezers zal zich het kabinet Den Uyl herinneren. Juist deze ex-gereformeerde was radicaal in het slopen van traditionele waarden en normen. Dat zie je vaker bij gereformeerden die hun opvoeding en geloof vaarwelzeggen. Het activisme blijft.

Dat geldt ook voor Schotland. Ooit was het een calvinistisch bolwerk. De Bible en de Kirk waren de zedelijke spillen waarom de samenleving draaide. Dat is wel geheel anders geworden. Ook binnen de kerk. In mei 2021 besloot de algemene synode van de Church of Scotland om de weg te openen naar het sluiten van homohuwelijken in de kerk. Vanaf 2011 mogen predikanten homoseksueel leven.

Wil van kleuter is wet van Schotland
Tegenwoordig loopt de regering van Schotland voorop bij alles wat woke is. Op 12 augustus 2021 kwam de minister van onderwijs met nieuwe richtlijnen voor scholen over transgender. De titel is relatief onschuldig: ”Ondersteuning voor transgender leerlingen op school: handleiding voor Schotse scholen”. De inhoud echter niet. De Engelse Daily Express kopte (14-8-2021): ”Leerlingen mogen uit de kast komen op enige leeftijd en kunnen zelf hun geslacht bepalen vanaf vier jaar”. De wil van kleuters is de wet van Schotland. Wee het land wiens regeerders kinderen zijn.

Als een kind iets voelt of vindt, moeten onderwijzers en ouders dat ook meteen als de echte waarheid beschouwen. Dat transgendergevoelens bij negentig procent van de kinderen van voorbijgaande aard is, mag niet meer hardop gezegd worden. Onderwijzers die een leerling daar toch op wijzen, stellen zich volgens de handleiding laakbaar op. Onder de organisaties die meewerkten aan de handleiding zoekt men tevergeefs naar ouderorganisaties en kerken. Het rapport (p.35) stelt zelfs dat er geen noodzaak is om ouders of verzorgers te informeren over het uit de kast komen van kinderen in de klas. Daarbij staat de sinistere toevoeging dat de onderwijzer daarmee de wet kan breken. Wie wil dat risico lopen en zijn baan verliezen?

Wie een stapje terugdoet en deze ontwikkeling op afstand bekijkt, ziet dat dit een laatste fase is van de individualisering. We zijn nummers en belastingpartners geworden. Het gezin is niet langer de hoeksteen van de samenleving. De ideologen van onze tijd willen dat ook niet meer. Het gevoel van kleuters is de nieuwe norm voor het onderwijs in Schotland. Heilzame pedagogiek en genezende relativering zijn niet welkom. Het gevoel van het kind is de nieuwe norm. Wie niet mee wil doen wordt praktisch buitenspel en feitelijk uit de ouderlijke macht gezet.

Kinderen van de staat. De geschiedenis van Rusland laat zien dat het dan niet lang duurt of christelijke opvoeding wordt als een schadelijke invloed gezien die om ‘bescherming’ van het kind vraagt. Gelukkig hebben we in Nederland bijzonder onderwijs. Maar het gehalte daarvan staat of valt met de betrokkenheid van de ouders. Laat uw school en de leerkrachten van uw kind weten dat u een Bijbelse visie op man en vrouw ondersteunt!

Gepubliceerd: 17-09-2021