Over bezwaren die je kunt ervaren bij het krijgen van kinderen (2)
Je bent jong en pasgetrouwd. In jullie huwelijksdienst is wellicht het klassieke huwelijksformulier gelezen. Daarin staat ook een passage over kinderen krijgen. Ja, er wordt zelfs gebeden terwijl jullie geknield lagen: „Opdat zij als mede-erfgenamen van het verbond (…) de kinderen die het U belieft hun te geven, godzaliglijk opbrengen [opvoeden] mogen.”
Toch lopen jullie in het overdenken van deze dingen aan tegen het feit dat kinderen krijgen én opvoeden geld kost. En jullie hebben al behoorlijk wat lasten. Is het wel verantwoord om nu kinderen te krijgen?
Kinderen kosten geld. Zoals alle dingen in dit leven geld kosten. Het Nibud heeft becijferd dat een kind tot 12 jaar ruim 50.000 euro kost. Dat komt neer op zo’n 4.320 euro per jaar. Na de twaalfde verjaardag van je kind gaat het zelfs om 4.766 euro per jaar. Kapitale bedragen, die je op moet tellen bij al je andere vaste lasten. Tja, en dan zie je als vanzelf eurotekens rollen. Hoe gaan we dat ophoesten?
Vooropgesteld… het Nibud gaat altijd uit van gemiddelde bedragen die voor mensen met een bovenmodaal inkomen wellicht op te brengen zijn. En als je alleen daarnaar kijkt, dan kan het je aanvliegen. Zeker als je samen hebt gesproken over het wel of niet werken van de moeder na de geboorte van een kindje. Eenverdieners hebben het niet altijd gemakkelijk, dat is een feit. En al zou je allebei werken, dan nog weet je dat er méér kosten zijn, dan die van je kind.
Het is niet verkeerd om de kosten te overrekenen. Het is ook niet verkeerd om een spaarpotje aan te leggen voor bepaalde uitgaven. Tegelijkertijd zegt Jezus dat wij niet bezorgd hoeven te zijn voor de dag van morgen (Matth. 6:34). Opmerkelijk genoeg staat dit woord van onze Heiland ná het volmaakte gebed, met de zinssnede ‘Geef ons heden ons dagelijks brood’ (vers 11). En ook ná de oproep om eerst het Koninkrijk van God te zoeken, ‘en al deze dingen zullen u toegeworpen worden’ (vers 33).
Eigen ervaring
Ik betwijfel of onze zes kinderen tot hun twaalfde levensjaar werkelijk ruim 300.000 euro gekost hebben. Een nieuwe babykamer hebben wij niet voor hen gekocht, het (neutrale) behang van de babykamer zat er al op. De wieg kregen we van een buurvrouw en is door ons opgeknapt en aangekleed. De commode was ook tweedehands en heb ik qua kleuren aangepast aan de wieg. Een kast heeft mijn man zelf met resthout getimmerd. Dure cadeaus kregen onze kinderen niet, elke fiets was tweedehands – en die zijn beslist van goede kwaliteit! Nogal eens scoorden we speelgoed op rommelmarkten of bij de kringloop. Kleding kocht ik vaak in de uitverkoop (en dan heb je een merkje voor een habbekrats). En eerlijk gezegd hebben mijn man en ik van al deze dingen erg genoten!
Baby vraagt niet om luxe
Bedenk dat een baby ook niet vraagt om allerlei luxe. Een baby is niet minder baby als hij slaapt in een wiegje waarin ooit een andere baby (misschien jijzelf wel) lag. Hij ziet het niet als de rest van de babykamer ook tweedehands is. Hij lijdt geen gebrek als het behang in de opruiming gekocht is. En ook de cadeaus bij een eerste, tweede, derde (enzovoort) verjaardag hoeven niet luxe te zijn. Een peuter geeft zelfs vaak niets om cadeaus, maar speelt het liefst met het papiertje dat er omheen zat… En een fiets hoeft echt niet van het nieuwste en duurste model te zijn, omdat jij ook altijd een nieuwe fiets voor je verjaardag kreeg – om maar een voorbeeld te noemen.
Pesten…
Worden kinderen vanaf het begin luxe opgevoed, dan gaan zij denken dat dit normaal is. Kinderen die anders opgevoed worden, zullen ze dan ‘arm’ noemen. Ze kunnen jouw kind erop aankijken of zelfs uitschelden of pesten als jij van de tweedehandsjes bent. Dat is heftig! En daar moet je dan een weg in zoeken, soms samen met anderen.
In de eerste plaats zegt het meer over de ouders van zo’n kind, dan over jou en hoe jij in dit leven staat. Daarnaast is de kringloop tegenwoordig erg hip; kijk maar eens rond als je er bent en dan zal het je opvallen dat er evenzeer mensen in dure auto’s komen als mensen in een tweede- of derdehandsje! Je kind zo opvoeden kan zelfs een vreugde zijn, juist omdat je het leert dat een christen probeert zo weinig mogelijk dingen weg te gooien, maar te hergebruiken. De Heere God vraagt ons immers Zijn schepping te bouwen en te bewaren. Onder dat bewaren kun je heel goed hergebruik van spullen scharen.
Ten slotte
Geld moet en mag nooit een reden zijn om van kinderen af te zien.
Wat maakt kinderen rijk? Ten diepste niet de bankrekening van hun ouders, het zakgeld dat zij ontvangen of het eigen geld dat ze op een bepaald moment gaan verdienen. Rijk zijn zij die ouders hebben die God in alles nodig hebben, ook (of juist) in de dagelijkse dingen. En die misschien zich best weleens achter de oren krabben of er wel genoeg geld is om de maand door te komen. Maar die tegelijkertijd ervaren dat God écht ál het dagelijks brood geeft. Manna, voor elke dag genoeg (zie o.a. Exodus 16:18).
Gepubliceerd: 30-09-2021
