Bedreigingen met geweld, posters met verwensingen, oproepen om ontslag, stickers met vuige taal op het toilet, gemaskerde mannen die intimideren en vuurwerk afsteken. Dit was de laatste tijd de werkomgeving van filosofe professor Kathleen Stock aan de universiteit van Sussex. Eind vorige week nam ze ontslag.
Deze week vertelde ze aan het Londense dagblad The Times (3-11-2021) hoe ze hyperventilerend van de universiteitscampus wegvluchtte. Waarom liet de universiteit al deze dingen toe en greep de politie niet in? Er was immers behalve van bedreiging ook sprake van naam- en zaakbeschadiging van universiteitseigendom. Het damestoilet van haar universiteitsgebouw zat vol met stickers die waarschuwden tegen de „transfobe shit die uit de mond van Kathleen Stock komt.” De hoogleraar reageerde ontsteld: „Ik vond dat heel schokkend, maar ik had geen idee dat het zou escaleren. Het laatste wat ik op de campus zag, waren posters op de muur van de voetgangerstunnel; op elke poster stond mijn naam.”
Op een open dag van de universiteit moesten ouders en kinderen langs gemaskerde mannen die in het zwart gekleed waren. Nietsvermoedende bezoekers kregen te horen dat je voor de genderideologie moet zijn en professor Stock slecht moet vinden. Hopelijk maakten veel ouders en potentiële studenten rechtsomkeert. Wie bedreiging en boerka’s voor mannen toelaat op de campus, heeft liberal enquiry (vrijheid van onderzoek) laag op de agenda staan. De censuur op grond van ideologie is een wezenlijke bedreiging voor de wetenschap. Hoe kan een universiteit toelaten dat dit gebeurde? Waarom werden die stickers, posters en gemaskerde mannen toegelaten? Gelukkig kwam er uiteindelijk een steunbetuiging voor de hoogleraar van de leiding van de universiteit. Helaas pas na lange aarzeling. Mensen die met intimidatie hun gelijk wilden halen en het intellectuele debat verhinderden, konden lange tijd hun gang gaan.
De recente protesten kwamen voort uit de oproep van Stock om ruimtes voor vrouwen op de universiteit veilig te houden. Echter, volgens de hoogleraar was er al jarenlang sprake van een georkestreerde campagne door werknemers van de universiteit die systematisch studenten tegen haar opzetten omdat zij niet hun levens- en wereldbeschouwing aanhing. In plaats van haar te helpen, werkte haar vakbond (University and College Union) er juist aan mee om haar ontslag te bewerkstelligen. Studenten werden tegen haar als persoon gemobiliseerd in plaats van over haar standpunten te debatteren. Volgens Stock was er drieënhalf jaar sprake van „intimidatie op laag niveau en reputatieschade.” Van de meeste studenten die protesteerden, had ze de indruk dat ze niet eens gelezen hadden wat ze geschreven had.
Als collega’s zulke dingen achter je rug en in het openbaar doen, wil je ondanks een openbare steunbetuiging van de universiteit niet blijven.
In een terugblik schrijft The Times:
„Dr. Stocks gedrag tijdens haar beproeving is moedig en waardig geweest, en haar opvattingen zijn degelijk wetenschappelijk onderbouwd. Maar zelfs als ze minder duidelijk gerechtvaardigd was geweest, zou ze nog steeds een onaantastbaar recht hebben gehad om haar opvatting binnen de academie te stellen. Dr. Stock werd in plaats daarvan zo geïntimideerd dat de politie haar adviseerde om thuis te blijven en haar lezingen online te geven. Affiches op de campus beschuldigden haar ervan „een van de meest prominente transfoben van dit ellendige eiland” te zijn, en bedreigingen tegen haar veiligheid werden online gepost. Die aantijging was belachelijk en de bedreigingen schandalig.”
De lessen van deze zorgwekkende episode van intimidatie en ideologie zijn volgens The Times duidelijk. In een democratie mogen ideeën betwijfeld worden en weerlegd worden met bewijs. Dat vraagt om bespreking; zo gaan slechte ideeën verloren. Instellingen die zich bezighouden met onderzoek en onderwijs hebben volgens het dagblad de absolute verplichting ervoor te zorgen dat een dergelijk debat plaatsvindt. Bovendien moeten universiteiten zorgen voor een veilige omgeving. Niet slechts voor linkse minderheden maar ook de rest van de samenleving, niet in het minst voor biologische vrouwen als Kathleen Stock.
„Wetenschappers moeten hun werk kunnen doen zonder intimidatie en censuur. Als de krachten van intolerantie kunnen wegkomen met het onderdrukken van afwijkende meningen, zullen ze die kwaadaardige campagne escaleren. Dr. Stock is een moedige verdediger van de rede, wiens vrijheid op zijn beurt verdediging verdient.”
Ondertussen blijft professor Stock bij haar standpunten:
„Dit gaat niet over ‘anti-trans’ of ‘transfoob’ zijn – het gaat over pro-vrouwelijk zijn. Op dit moment hebben in het Verenigd Koninkrijk genitaal intacte mannelijke transvrouwen die zichzelf als ‘vrouw’ verklaren al toegang tot enkele ruimtes voor alleen vrouwen: gevangenissen, slaapzalen in hostels, slaaprijtuigen, kleedkamers. Dit is een ongelooflijke stand van zaken, in een samenleving waar seksuele misdaad tegen geboortevrouwen nog steeds veel te veel voorkomt.”
Het geslacht op iemands geboorteakte een kwestie van zelfidentificatie maken vindt de professor levensgevaarlijk. In landen waar dit wordt ingevoerd, zal dit volgens haar de bescherming en veiligheid van vrouwen alleen maar verder uithollen. Het vertekent volgens haar ook de misdaadstatistieken voor biologische vrouwen en kan weer leiden tot ineffectief politiek beleid: „Genderzelfverklaring regelt ook het melden van criminaliteit. Als een transvrouw een misdaad begaat, wordt dit gerapporteerd als een vrouwenmisdrijf.”
Ook haalt het genderbeleid prachtige initiatieven onderuit. Stock en een feministische collega wijzen op een project om vrouwen uit de prostitutie en aan ander werk te helpen. Het liep prachtig, maar sinds het genderbeleid durft de doelgroep niet meer naar binnen. Het zit vol met mannen die zich als vrouw identificeren.
Juist de vervolging van professor Stock is veelzeggend over de blinde ideologie van haar tegenstanders. De hoogleraar is een radicale feministe met een vaste lesbische relatie.
Meer informatie: Kathleen Stock: I won’t be silenced; het profiel van Stock op fairplayforwomen.com.
Gepubliceerd: 09-11-2021
