Leestijd: 3 minuten

Jongeren met homo- of biseksuele gevoelens blijken zich naar verhouding veel vaker ongelukkig te voelen dan hun leeftijdsgenoten. Dat vraagt niet alleen om een verklaring maar vooral om een antwoord. Een antwoord dat we juist in de christelijke kerk zouden moeten kunnen geven!

Ongeluk
Er is onderzoek gedaan naar het welbevinden bij jongeren met homo- of biseksuele gevoelens. Aangrijpend, dat één op de drie jongeren met deze gevoelens zich minstens eens per week ongelukkig voelt – driemaal zo veel als onder andere jongeren. Je ziet ze in gedachten zitten in het klaslokaal – zich afvragend wie van de klasgenoten om hen geeft. Of liggen in de kamer – worstelend met de afwijzing door hun eigen vader. Of staan voor de spiegel – vertwijfeld over wie ze zelf zijn.

Hoe komt het, dat juist deze jongeren zo vaak zich ongelukkig voelen? Het onderzoek ging niet zozeer over de oorzaken. Wel zijn er vermoedens. In een NOS-artikel naar aanleiding van dit onderzoek zegt onderzoeker Willem Huijink dat positievere opvattingen over homoseksualiteit helpend zijn. Oftewel: als overal homoseksuele relaties maar volstrekt normaal zouden zijn, dan zouden de problemen veel minder groot zijn.

Het moge duidelijk zijn dat dit niet werkelijk waar is. Een onbijbelse oplossing is geen oplossing. Sterker nog, je moet je afvragen of deze opvatting niet een deel van het probleem is. De lhbt-lobby spreekt sterk vanuit het slachtofferschap: homoseksuelen als slachtoffer van conservatieve opvattingen. Hierdoor kunnen jongeren zich extra onbegrepen voelen zolang hun omgeving niet de COC-visie omarmt. Dat kan een verklaring zijn voor het feit dat juist in het zo tolerante Nederland dit probleem zo groot is.

Gebrokenheid
Dit zegt ons ook nog iets anders. Kennelijk helpt tolerantie niet afdoende. Zelfs als de acceptatie van homoseksualiteit nog groter is dan nu al, zal het gevoel van ongeluk niet verdwijnen. Homoseksualiteit is echt onderdeel is van de gebrokenheid van deze wereld. Die managen we de wereld niet uit. Bij de Heere is zeker de mogelijkheid van verandering, maar in de meeste gevallen zullen deze gevoelens als een wond worden meegedragen. Alleen! Ook als de Heere een bepaald lijden niet wegneemt, kan Hij vreugde geven die daar ver bovenuit gaat.

Daarvoor eerst nog een citaat: „De steun die jonge lhb’ers krijgen, blijkt een belangrijke pijler te zijn voor hun welzijn.” Jongeren met homoseksuele gevoelens ervaren meer eenzaamheid, moeizamer contact met hun ouders en vaker uitsluiting in de klas. Je ongelukkig voelen heeft alles te maken met gebrek aan verbinding. Dat is ook precies wat de Bijbel zegt. De Bijbel maakt eerst duidelijk, waar het gebrek aan verbinding vandaan komt. De zonde is een relatie-aantaster. Richting God en onderling. We zijn vervreemd van God en daardoor ten diepste ook vreemden voor elkaar.

Herstel
God heeft Zijn Zoon naar deze wereld gezonden om relaties te herstellen. Verzoening met Hemzelf en verbinding onderling. Daar zongen de engelen over: „Vrede op aarde, in de mensen een welbehagen.”

De vrede met God in Christus is er voor mensen-met-welke-gevoelens-dan-ook. Onverdiend, genadig geschonken. Dit kan voor iemand met homoseksuele gevoelens wel extra aangevochten zijn. Immers, homoseksualiteit is zondig – zou God je dan niet (extra) afkeuren? Zo bezien kunnen christelijke jongeren met deze gevoelens zich wel eens extra ongelukkig voelen…!

Maar dat geldt niet alleen voor hen! Ten diepste zal iedereen bij wie de Bijbelse boodschap echt binnenkomt een dieper besef van ongeluk ervaren dan voorheen. God kwijt zijn door eigen schuld, dat is de diepste nood. Maar in die verlorenheid is geen verschil (Romeinen 3:23)! Daarom is er ook geen onderscheid in de genade. Ieder die gelooft wordt zalig, ongeacht wie of hoe je verder ook bent.

Liefde
Dat zou het voor christenen ook gemakkelijker moeten maken om anderen te accepteren. Het NOS-artikel spreekt over acceptatie van een levensstijl, wat echter niet alleen onbijbels maar ook oppervlakkig is. Echte liefde accepteert een mens. Gods liefde betekent niet een acceptatie van sommige aspecten van mij maar van mij als geheel, met lichaam en ziel. Hij accepteert mij ondanks mijn zonden maar niet met mijn zonden – gelukkig niet! Het is genade als je dit leert kennen, het is dubbele genade als je dit leert uitdragen.

Wat is het belangrijk dat christelijke gezinnen door deze liefde getekend zijn! Ik geloof dat in de context van een warm gezin minder jongeren de behoefte voelen om zich te identificeren met hun seksuele gevoelens. Zij zullen zich daar eerder durven uiten. En minder vastlopen met allerlei gerelateerde problemen.  Wat voor een gezin geldt, geldt ook voor kerk, school en vriendengroep. Wat een voorrecht als die kenmerken vertonen van het beeld dat God schetst van een godvrezend gezin. Waarin God centraal staat en de leden oog, oor en hart hebben voor elkaar.

Zo wijst het Evangelie de weg waarin ongeluk beantwoord wordt met werkelijk geluk. Geluk dat overigens niet zonder lijden gaat (Rom. 8:17). Maar niemand heeft dieper en breder antwoord gegeven op het lijden dan God Zelf. In het geven van Zijn Zoon en in de zorg voor Zijn Kerk. Het zou een zegen zijn voor jongeren met homoseksuele gevoelens –ook buiten de kerk– als we dit uitstralen.

---

Gepubliceerd: 17-12-2021