”Omzien naar elkaar, vooruitkijken naar de toekomst”, zo heet het onlangs gepresenteerde coalitieakkoord waarmee kabinet-Rutte IV aan de slag zal gaan. De campagne Gezin in Gevaar stelt de vraag: in hoeverre kijkt dit nieuwe kabinet om naar kind en gezin?

Dit is een bijna volledig overgenomen artikel van Gezin in gevaar. Klik hier voor het origineel.

Talloze maatschappelijke organisaties stuurden afgelopen jaar hun plannen naar de kabinetsonderhandelaars. Als een klein deel ervan in het regeerakkoord komt, mogen ze al blij zijn. Alleen de homolobby heeft zoveel invloed dat hun plannen in het geheel overgenomen worden. Het Regenboogakkoord van lhbt-organisaties COC, NNID en TNN wordt „de basis” van „werken aan de acceptatie, veiligheid en emancipatie van de LHBTQI+ gemeenschap.” Sterker nog: „We voeren dit akkoord zorgvuldig uit met (initiatief)wetgeving en beleid.”

Totalitair Regenboogakkoord
Wat staat er zoal in het Regenboogakkoord? Waar committeert het kabinet zich zonder voorbehoud aan? Een verbod op ‘homogenezingstherapie’, wat een priester of dominee strafbaar maakt voor het pastoraal begeleiden van homoseksuelen die van hun zondige neigingen af willen. Het invoeren van meerouderschap, wat kinderen de vaste bescherming van één vader en één moeder ontzegt. Het verbieden van identiteitsverklaringen op christelijke scholen. Een ”transitieverlof” voor werknemers die zich willen laten ombouwen. Zo kunnen we nog wel even doorgaan. Zelfs voor wie weinig illusies koestert over het christelijke gehalte van CDA en ChristenUnie, is het onthutsend voor welk lhbt-extremisme de partijen getekend hebben.

Zijn er dan geen lichtpunten in het akkoord? Misschien toch wel: er is „geen noodzaak om artikel 23 Grondwet aan te passen.” Dat artikel garandeert de vrijheid van onderwijs, ook van christelijke scholen. Kunnen we nu de vlag uithangen? Helaas niet. Want vóór de zin staat: „Onderscheid bij toelating vanwege de grondslag van de school mag niet tegelijk direct onderscheid inhouden op grond van ras, nationaliteit, seksuele geaardheid of burgerlijke staat.” Een wazige formulering die alle tekenen vertoont van intensief onderhandelen. De strekking is echter helder: de vrijheid van scholen om aan de poort te selecteren, bijvoorbeeld met identiteitsverklaringen, komt verder op de helling te staan. Artikel 23 moet artikel 1 –antidiscriminatie– voor zich dulden.

Het akkoord belooft extra inzet voor „sociale veiligheid en gelijke behandeling” op scholen. We kunnen wel raden dat het niet gaat om de onveiligheid van leerlingen die gebombardeerd worden met Paarse Vrijdag en ander roze gedram. „Veiligheid” komt eerder neer op onbelemmerde sodomie door leerlingen en leerkrachten. Het regeerakkoord ziet daarbij een belangrijke rol voor de Onderwijsinspectie. Dat is een slecht teken, aangezien diezelfde inspectie afgelopen jaren op meerdere christelijke scholen binnenviel en leerlingen apart nam om –zonder medeweten van de ouders– over seksualiteit te praten. Een joodse schoolbestuurder sprak zelfs van „razzia’s.”

„We grijpen sneller in” bij scholen „die anti-integratief, anti-democratisch of anti-rechtsstatelijk opereren.” Ook worden lesmaterialen met dergelijke inhoud verboden. Heel politiek-correct noemt het regeerakkoord hier niet het echte probleem, namelijk de islam. Daardoor kan deze aanpak ook christelijke scholen raken. Ook doordat integratie, democratie en rechtsstatelijkheid steeds vaker ingevuld worden als het aanhangen van D66-principes zoals vrije homoseksualiteit. Dat brengt scholen in gevaarlijk vaarwater. „Je kunt kinderen niet op het ene moment voorhouden dat heteroseksualiteit de Bijbelse norm is”, stelt hoogleraar onderwijsrecht prof. Renee van Schoonhoven, „en een uurtje later zeggen dat kinderen zich moeten gedragen alsof ze bij wijze van spreken lid van D66 zijn.”

Kinderopvang bijna gratis
„Voor veel kinderen is thuis niet de beste omgeving”, zeiden D66’ers Paul van Meenen en Rob Jetten in een interview vorig jaar. Daarom wil D66 een „complete schooldag”, waarin kinderen alles krijgen wat ze (volgens de partij) nodig hebben: naast les ook lunch en sport. Een radicaal plan dat nu via de kinderopvang steeds meer realiteit wordt. Het komend kabinet gaat kinderopvang tot 95 procent vergoeden. De rekening hiervan wordt gelegd bij gezinnen waar vader werkt en moeder zorgt: die betalen tot wel zeven keer zoveel belasting.

Het regeerakkoord bevat een heel hoofdstuk over lekker jezelf zijn: ”Naar een samenleving waar iedereen zichtbaar zichzelf kan zijn”. Waarbij de burger wel moet begrijpen dat deze vrijheid voornamelijk geldt voor homo’s en andere minderheden uit de lhbtqiap+-lettersoep. Niet voor conservatieve christenen en bewuste huismoeders. Het kabinet wil een „actief emancipatie- en anti-discriminatiebeleid”, waarbij opgetreden wordt tegen „homohaat” en het zorgwekkend breed klinkend „haatzaaien tegen andersdenken.” Wie zich schuldig maakt aan deze moderne zonden kan klikken bij meldpunten, die extra geld krijgen van het nieuwe kabinet.

Onbenoemde dreigingen
Meerdere dreigingen voor kind en gezin blijven onbenoemd in het regeerakkoord. Bijvoorbeeld de fiscale kloof tussen tweeverdieners en eenverdieners. Die maakt dat gezinnen waar vader werkt en moeder zorgt, bijna zeven keer zoveel belasting betalen. Of het beschermen van kinderen tegen de aanzwellende vloedgolf van pornografie. Dat het akkoord daar niets over zegt, is niet per se een negatief teken. De thema’s liggen open voor actie. In de Tweede Kamer, maar ook –of liever gezegd: vooral– daarbuiten. Daarom zet Gezin in Gevaar meerdere petities voort en bereidt nieuwe acties voor. Alles ter verdediging van het gezin zoals God dat bedoeld heeft!

Gepubliceerd: 29-12-2021