‘Hij (Amnon) wilde echter niet naar haar stem luisteren, maar omdat hij sterker was dan zij (Tamar), verkrachtte hij haar en sliep met haar. Daarna haatte Amnon haar met een heel diepe haat. Ja, de haat waarmee hij haar haatte, was groter dan de liefde waarmee hij haar had liefgehad. Amnon zei tegen haar: Sta op, ga weg!’ (2 Samuel 13:14-15).

Dit was Gods straf voor David na de zonde met Bathseba: kinderen van verschillende vrouwen zullen elkaar het leven zuur maken, ja, elkaar zelfs doden.

Het begon met Amnon, de oudste zoon van David. Net als bij zijn vader was seksuele begeerte het vlammetje dat de bom deed ontploffen. Hij begeerde zijn mooie halfzus. Tamar was echt mooi. Hij begeerde haar zo sterk dat hij er niet van eten kon. Als hij Tamar met een slim trucje op zijn kamer krijgt, om eten voor hem te maken, vergrijpt hij zich aan haar. Hij verkracht zijn halfzus. Het is afschuwelijke incest. Je maakt de ander kapot door haar te gebruiken als middel tot bevrediging.

Maar het ergste komt nog. Ik ben bang dat veel vrouwen en meisjes zich herkennen in wat Amnon dan doet. Dat gebeurt namelijk vaak als je seks hebt zonder liefde en trouw. Na gebruik kun je je lustobject weggooien. Dat doet Amnon met zijn mooie zus. Hij is helemaal klaar met haar. Hij haat haar zelfs ‘meer dan hij haar eerst had liefgehad’. Hoe laag is dit. Wat gemeen en slecht!

Amnon was een halfbroer, maar Tamar heeft ook een echte broer: Absalom. Hij vangt Tamar op. Absalom was een arrogant mannetje, een mooie dandy die zichzelf belangrijk vond, maar hij is goed voor zijn misbruikte zus. Dat moet gezegd worden. Hij neemt haar op in zijn huis. Ze is helemaal kapot. Laat eens op je inwerken wat de Bijbel zegt: ‘Daarna woonde Tamar, eenzaam, in het huis van haar broer Absalom’. Mooi vind ik ook van Absalom dat hij zijn eigen dochter Tamar noemt. Hij vernoemt zijn zus, zo van: jij zult geen kinderen meer kunnen krijgen, maar je naam leeft voort in mijn dochter.

Absalom spreekt Amnon niet aan, maar wacht af, om te zien hoe koning David de verkrachter in zijn gezin zou straffen. David doet helemaal niets. Toen koning David het hele verhaal hoorde, werd hij erg boos −meldt de Bijbel– maar doet alsof het akelige incident nooit had plaatsgevonden.

Tamar at dan wel niet meer bij de koning aan tafel, maar Amnon hing nog altijd rond in het paleis en zijn invloed en privileges waren nog steeds even groot. Al die tijd slikte Absalom zijn woede en zijn wrok in, totdat hij het niet langer uithield. Tenslotte zwoer Absalom dat hij zou doen wat David niet had willen doen. Hij vermoordde Amnon.

Als een zegel
Het boek Hooglied spreekt over de kracht van de liefde en het vuur van de hartstocht. Als dat niet gekanaliseerd wordt, is het verwoestend. Daar kunnen heel wat mannen en vrouwen over meepraten. Het boek Hooglied heeft het over de vlammen van de liefde. Daarom wordt direct bij de schepping dat vuur een veilige plek gewezen. Dat is in het verbond van de liefde, in het huwelijk. Wie de liefde geniet, moet de ander op de handen en het hart dragen en niet dumpen.

‘Leg mij als een zegel op Uw hart, als een zegel op Uw arm. Want de liefde is sterk als de dood, de hartstocht onstuitbaar als het graf. Haar vonken zijn vurige vonken, vlammen van de HEERE’ (Hooglied 8:6).

Hoe mooi is het verbond van de liefde!

Christus
Gaat het in dat verbond van het huwelijk ook niet regelmatig fout? Ja, maar dat ligt niet aan het huwelijk. Dat verbond komt uit het paradijs. De ellende komt van de mens. Het is het egoïsme wat het huwelijk verziekt. Het is de liefdeloze hartstocht die doet graaien. Er komt alleen echte veiligheid als de liefde als Christus er is, doordat er in geloofd geleefd en bemind wordt. Zijn liefde is niet egoïstisch. Zijn liefde misbruikt niet. Zijn liefde draagt. Die is trouw.

Gepubliceerd: 08-06-2022