In een enquête van deze website reageerden velen dat zij wel meer wilden weten over de genderideologie. Aan de andere kant zeggen sommigen, dat zij wel eens moe worden van al het schrijven over de genderideologie, en dat de onderwerpen wel wat breder kunnen.

Over genderideologie hebben we genoeg geschreven, daarom in het kort drie vragen:

Wat is de genderideologie?Het is een ideologie, dus als een ‘religie zonder God’. Een set aan ideeën waarvan men overtuigd is dat het goed zou zijn als iedereen die aanhing. Die ideeën zijn: iedereen moet een relatie kunnen aangaan met wie hij wil en zich qua geslacht kunnen uitleven zoals hij wil. Dit betekent vooral dat homoseksuele relaties moeten worden geaccepteerd en dat je vrij van geslacht moet kunnen veranderen.

Is ze echt zo dominant? Helaas, ja. In de westerse wereld is ze óveral, en overal heeft ze de wind in de zeilen. Het lijkt erop dat we nog maar aan het begin staan van de doorwerking ervan. Het is voor de pagina met buitenlands nieuws moeilijker om te schrappen dan om te vullen…

Is ze echt zo gevaarlijk? Ook daar hebben we op onze website veel over geschreven. In zijn algemeenheid geldt dat een ideologie altijd gevaarlijk is (Jes. 8:20, Ps. 32:5 berijmd). Bij deze ideologie geldt, dat ze voor de samenleving als geheel ondermijnend is, vooral voor huwelijk en gezin. Ook raakt het zicht op God als de hemelse Bruidegom meer en meer misvormt. Dit soort effecten zijn eens te ingrijpender, doordat ze boven op de andere aspecten van de seksuele revolutie komt – die uitmondt in kleine gezinnen, echtscheidingen, zedeloosheid en dergelijke.

De genderideologie zelf stelt daar tegenover, dat ze juist opkomt voor het welzijn van individuen, die eindelijk vrij kunnen zijn. Dit bleek echter al vaak op een drama uit te lopen, maar de grote golf aan problemen moet nog komen. Kinderen die hun ouders zien veranderen, jongeren die de transitiefuik worden ingezogen, honderdduizenden anderen die nodeloos in verwarring gebracht worden – om over de financiële gevolgen nog maar te zwijgen. Kortom, de genderideologie onderwerpt de jeugd aan een massa-experiment, waarvan we de dramatische uitkomst in hoofdlijnen al weten…

Nog zo’n verwoester
Zijn er meer verschijnselen van de nieuwe tijd van even groot gevaar die ons overspoelen? Zaken waar we onze jeugd koste wat kost tegen zouden willen behoeden? Ik denk aan drugs. Hoewel opium reeds in de negentiende eeuw veel gebruikt werd, zijn drugs sinds de jaren ’60 onder alle lagen van de bevolking doorgedrongen. Ondanks alle nadelen zijn ze steeds meer gelegaliseerd of gedoogd, steeds duiken nieuwe en goedkopere (synthetische) varianten op. Drugs zijn overal, zeker als je bedenkt dat ook alcohol een drug is. Massaal worden ze gebruikt en ze werken lichaams- en zielsverwoestend. Vrijwel alle ouders zullen daarom deze middelen als een gevaar voor hun kinderen zien. En de meeste van hen doen ook hun best om daar hun kinderen van te vrijwaren (hoewel dat bij alcohol helaas in mindere mate geldt).

En de allergevaarlijkste…
Naast de genderideologie en de drugs komt er de laatste decennia nóg een vloedgolf over ons heen. Er is een ontwikkeling die net als deze twee voortkomt uit een wereldbeeld die alles naar eigen hand wil zetten en een schijnwereld creëert. Er is een ontwikkeling die minstens zo veel verwarring veroorzaakt als de genderideologie en minstens zo verwoestend is voor lichaam, psyche en ziel als drugs dat zijn. Maar deze vloedgolf houden wij niet tegen, we berusten schijnbaar in het onvermijdelijke. We laten de jeugd er (min of meer) vrij mee experimenteren – en lijken vervolgens verbaasd dat het met de jeugd (en ouderen) niet goed gaat.

Waar gaat het over? Over de digitalisering, over notebooks en tablets en vooral smartphones. Zoals diverse seculiere wetenschappers waarschuwen voor (gemakkelijke) transitie, zo waarschuwen er onder hen (en nog intenser) voor de effecten van computers op de vorming van jongeren en op de vormgeving van de samenleving. Digitale media zorgen voor verslaving, mentale achteruitgang, ontlezing, sociale eenzaamheid en verminderde concentratie. De onderzoeken van mensen als Spitzer, Sitskoorn en Compernolle zijn ongetwijfeld weersproken, maar niet weerlegd. Ze zijn – helaas en ten onrechte – vooral genegeerd. We zouden ze veel serieuzer moeten nemen. Zeker als we daarbij de geestelijke gevolgen meewegen. En dan hebben we het nog niet gehad over de geestelijke gevolgen. Vervaging van normen en waarden, zeker ook op het vlak van huwelijk en seksualiteit, pornografie (in veel verhalen over pornoverslaving speelt de smartphone een belangrijke rol), tijdverspilling en –misschien nog wel het ingrijpendst van alles– de veroppervlakkiging van het denken, waarbij God, de ziel en de eeuwigheid steeds meer achter de horizon geraken.

Geestelijke strijd
Kortom, de digitalisering versterkt de effecten van de seksuele revolutie en de genderideologie. Als wij werkelijk het behoud van huwelijk en gezin, van onze visie op God en onszelf en van het (geestelijk) welzijn van onze jeugd op het oog hebben, dan willen we ons uitspreken en ingrijpen. Vélen maken zich druk over de opkomende genderideologie. Maar minstens even intens zullen we het gevaar moeten zien, benoemen en bestrijden van de digitale revolutie.

Waarom doen we dit zo weinig? Waarschijnlijk vooral omdat de digitale wereld ons ook goed bevalt. En  omdat het in één opzicht ingewikkelder is: er zijn ontegenzeglijk voordelen (wat trouwens tot op zekere hoogte ook geldt voor de genderideologie). Maar als dan de nadelen vele malen groter zijn dan de voordelen, dan wordt onze geestelijke inzet gevraagd. Doordenking, voorlichting, toerusting én een veel vaker een krachtig ‘nee’ – zonder dat we onszelf willen sparen. Dan zullen we de geestelijke wapenrusting van harte en gericht moeten opnemen. Want evenals de genderideologie is hier niet slechts sprake van een neutrale verandering van het leven, maar van een aanslag op het Koninkrijk van God. Een Koninkrijk trouwens dat de genderideologie en de digitale revolutie zéker zal overleven, ja waaraan in zekere zin ook zij onderworpen zijn. Dat mag moed geven.

Gepubliceerd: 01-07-2022