De eerste vier verzen van Genesis 6 beschrijven een bijzondere periode in de geschiedenis van de mensheid. Het aantal mensen is veel groter geworden. De keuze voor iemand met wie je wilt trouwen is niet meer zo beperkt.
Genesis 6:1-4
1. En het gebeurde, toen de mensen zich op de aardbodem begonnen te vermenigvuldigen en er dochters bij hen geboren werden,
2. dat Gods zonen de dochters van de mensen zagen dat zij mooi waren, en zij namen zich vrouwen uit allen die zij uitgekozen hadden.
3. Toen zei de HEERE: Mijn Geest zal niet voor eeuwig met de mens twisten, omdat ook hij vlees is, maar zijn dagen zullen honderdtwintig jaar zijn.
4. In die dagen, en ook daarna, waren er reuzen op de aarde, toen Gods zonen bij de dochters van de mensen waren gekomen en die kinderen voor hen baarden; dit zijn de geweldenaars van oude tijden af, mannen van naam.
Wie zijn de zonen van God? De meest aannemelijke verklaring is dat het hier om de sterkste en machtigste mannen onder de mensen in die tijd gaat. Het lijkt misschien vreemd het zo te zeggen. Het is belangrijk er op te letten dat de woorden ‘van God’ in het Hebreeuws de betekenis van de overtreffende trap kunnen hebben. Voorbeelden daarvan vind je in Gen. 30:8; 1 Sam. 14:15; Jona 3:3. In Genesis 30:8 wordt letterlijk gesproken over ‘worstelingen van God’. In 1 Sam. 14:15 lezen we in de NBG-vertaling van 1951: ‘zodat het werd tot een schrik Gods’. Dat betekent dat er een geweldige schrik kwam. In Jona 3:3 lezen we letterlijk van Nineve dat het ‘een stad van God’ was. Dat is terecht vertaald met ‘een geweldig grote stad’ (NBG 1951/HSV) of ‘een reusachtige stad’ (NBV/NBV21).
Wij kunnen ‘Gods zonen’ in onze tekst vertalen met ‘de sterkste zonen’. Wanneer de sterkste onder de mannen op deze aarde rondkijken, zien ze heel mooie jonge vrouwen. Deze jonge vrouwen zijn heel mooi maar het zijn dochters van mensen. Dat betekent dat ze niet de lichamelijke kracht hebben tot verzet tegen de sterkste onder de mensen. Het zondige leven volgens eigen verlangens heeft zo’n grote plaats op de aarde ingenomen dat de sterkste mannen dié vrouwen voor zich nemen die zij maar willen. Onder de sterkste en machtigste mannen wordt het al meer gewoonte een aantal vrouwen voor zichzelf te nemen. De machtigsten nemen volgens het recht van de sterkste de mooie vrouwen die zij willen hebben. Dit is een teken van de toenemende afval van de mensen op aarde.
Hierop reageert de HEERE in vers 3. De mensen werden toen heel oud. Het is de Geest van God die leven geeft. Zonder de adem die de Geest geeft, kan niemand leven. Kan niemand blijven leven. De HEERE ziet dat mensen al meer hun leven misbruiken. Hij zal laten zien dat de mensen voor hun leven van Zijn Geest afhankelijk zijn. Het Hebreeuwse woord olam dat in vers 3 met eeuwig (HSV) altoos (1951) voor altijd (NBV) vertaald is, kan ook een heel lange periode aanduiden. Gods straf voor de mensheid is dat ze niet meer zo lang zullen leven. De leeftijden die toen rond 900 jaar waren, zullen veel lager worden. Op die manier zal de mens zien dat hij vlees is. Dat hij een sterfelijk mens is. Hij zal dan beter beseffen dat hij sterfelijk is, dat het leven broos is. Zie ook Psalm 103:14-16.
De leeftijd van de mens zal al meer dalen en er komt een tijd dat mensen niet ouder dan 120 worden.
In de tijd dat de HEERE deze dingen zei, waren er ook reuzen op aarde. We moeten bij reuzen denken aan mensen die door hun kracht en lengte ver boven de anderen uitstegen. Ook na de zondvloed lezen we over reuzen. Zie onder andere Numeri 13:33. Er waren dus reuzen op de aarde in de tijd dat de sterkste mannen de mooiste vrouwen voor zich toegeëigend hebben. Dat wekt het vermoeden dat uit de verbintenis van de sterkste mannen en de mooiste vrouwen reuzen geboren zijn. Hierbij kan ook het voedingsmenu een rol gespeeld hebben. Bij de machtigste mensen was er veel te eten en dat zorgt ook voor een betere groei. Ook uit de middeleeuwen is bekend dat mensen uit de bovenste laag van de bevolking vooral door voeding sterker en langer werden dan de rest van de bevolking. Als je hieraan denkt en bedenkt dat de sterkste mannen met de mooiste vrouwen gemeenschap hadden, kun je je voorstellen dat daaruit de opvallendste mannen voortkwamen. Mannen die duidelijk boven het zwakkere deel van de andere mensen uitstegen Ze worden dan ook de geweldigen uit de voortijd genoemd. Dat zijn de mannen die als de sterksten en de machtigsten in de tijd voor de zondvloed naam gemaakt hebben.
Excurs: De NBV en de zonen van God
Genesis 6 van vers 1 tot en met 4 is geen makkelijk gedeelte in de Bijbel. Het roept altijd weer vragen op. In de NBG-vertaling van 1951, de Statenvertaling en de HSV lezen we over de zonen van God die zien hoe mooi de dochters van de mensen zijn. Deze zonen van God verwekken dan kinderen bij de dochters van de mensen en daaruit komen dan reuzen voort. Mensen die veel groter dan de gemiddelde mens zijn. Het is opvallend dat de NBV/NBV21 voor een andere vertaling gekozen heeft. We lezen nu in Genesis 6:2: ‘De zonen van de goden zagen hoe mooi de dochters van de mensen waren, en ze kozen uit hen de vrouwen die ze maar wilden.’ De vertaling ‘zonen van de goden’ komt in vers 4 weer terug.
We vinden nu zelfs geen voetnoot die duidelijk maakt dat de vertaling ‘zonen van God’ hier ook heel goed mogelijk is. Het gaat me nu om de vertaling. Deze vertaling gaat ervan uit dat de schrijver van deze tekst geloofde dat er meer goden waren. Weer komt hier het beeld terug van een godenwereld. Als er een ding vanuit het geheel van de Bijbel duidelijk is dan is dat dat er geen godenwereld bestaat. Er is één God! De kernbelijdenis van Gods volk in het Oude Testament wordt in de NBV zo weergegeven: ‘Luister, Israël, HEER, onze God, de HEER is de enige! Heb daarom de HEER lief met hart en ziel en met inzet van al uw krachten’ (Deut. 6:4).
Hier zie je hoe in dezelfde vertaling tegenstrijdige zaken worden neergezet terwijl dat taalkundig helemaal niet nodig is. De vertaling ‘zonen van God’ is taalkundig zonder enig probleem mogelijk. Het geheel van Gods Woord dwingt ons zelfs tot deze vertaling. Die vertaling geeft ons nog de mogelijkheid om binnen Gods Woord naar een goede verklaring van deze woorden te zoeken.
In de 2020-vertaling in het Afrikaans wordt er over ‘hemelwesens’ gesproken. Daarbij staan wel de volgende aantekening: ‘Die brondteks lui vertaal ‘seuns van God’; vgl. Job 1:6 en 2:1.’
Excurs: Twee andere verklaringen voor dit gedeelte als hierboven gegeven
De zonen van God zijn engelen. Het zou hier om de seksuele omgang tussen vrouwen en engelen die de duivel gevolgd zijn, gaan. Voor het gelijkstellen van de zonen van God met engelen wordt dan een beroep gedaan op o.a. Job 1,6;2,1;38,7;Ps 29,1; Dan 3,25.
Het is juist dat in de teksten die hierboven genoemd worden ‘zonen van God’ op engelen wijzen. In Genesis 6 kan dit echter niet het geval zijn. Belangrijke redenen daarvoor zijn:
- Engelen zijn schepselen die geen seksueel leven kennen. Zie Matt. 22:30.
- De woorden: zonen van God worden in de Bijbel alleen voor de goede engelen gebruikt en niet voor de engelen die van God afgevallen zijn.
- De zonen van God zijn de jongens die bij de kerk horen. De dochters van de mensen zouden dan uit het ongelovige deel van de mensheid komen. Het zou hier om de vermenging van kerk en wereld gaan. Deze verklaring is onder gereformeerden populair. Toch bestaan er tegen deze uitleg belangrijke bezwaren:
- Bij deze uitleg is het moeilijk te verklaren dat mannen naar willekeur vrouwen voor zich nemen; dat juist die mannen zonen van God genoemd worden. Hun gedrag wijst eerder op een losbandig leven.
- Deze verklaring geeft geen antwoord op de vraag wat het verband met de reuzen en de geweldigen op de aarde is die verderop genoemd worden.
Gepubliceerd: 01-07-2022
