Leestijd: 3 minuten

Op 11 oktober is er de Coming-Outdag, die steeds zichtbaarder is in de maatschappij. Dat is één van de vele dingen waardoor ouders zorgen hebben over het opgroeien van hun kinderen in deze tijd. Maar is er een weg om er juist zegen van te ontvangen? Laat ik één tip alvast geven: een Bijbelmoment, speciaal met het oog op deze dag.

Veelbetekenend

Iedere datum heeft zijn eigen dag. Dit artikel schreef ik op de welbekende Dierendag. Deze week hadden we ook nog de dag van de leraar, de (inter)nationale ouderendag, en de Wereldwandeldag (goede aansporing om lopend ter kerke te gaan) en nog meer.

Als ze alleen maar één in zo’n rijtje is, dan valt het met die Coming-Outdag nog wel mee. Maar in 2009 is ze officieel uitgeroepen tot Nationale Dag door toenmalig minister Plasterk. En sindsdien werd ze almaar zichtbaarder. In de meeste Nederlandse gemeenten wappert op die dag de zogenaamde ‘regenboogvlag’, waarmee ze misplaatst de ‘lhbt-community’ denkt te helpen. ‘Coming out’ – dat kan betekenen: voor je gevoelens uitkomen. Echter, steeds meer betekent het: je gevoelens openlijk uitleven.

Onder dat ‘genderevangelie’ groeien onze kinderen op. Die vlag is het topje van de ijsberg. De Rutgers’ Stichting verzorgt in veel klaslokalen openlijk-seksuele programma’s (Dokter Corrie). Een onlangs gelanceerde voorlichtingssite voor jongeren (Van de Rutgers’ Stichting i.s.w. met GGD en VWS) is goed beschouwd een seksplatform. En al vragen de kerndoelen reeds om een flinke dosis seksuele voorlichting, het moet nog veel meer worden: bijna veertig organisaties tekenden het Manifest Seksuele Vorming, wat één grote aanval betekent op een gezond geestelijk seksueel inzicht bij onze jongeren.

Veeleisend

Het is in deze omstandigheden niet eenvoudig om je kind(eren) veilig op te voeden. De vraag van Psalm 119 wordt steeds intenser: ‘Waarmee zal de jongeling zijn pad zuiver houden?’

De overheid gebruikt scholen steeds meer om de gewenste ideologie in de kinderhoofden en -harten te krijgen. Ook het reformatorisch onderwijs staat daardoor onder grote druk. Dat geldt eens te meer voor andere vormen van christelijk onderwijs. Laten zij Bijbelgetrouw blijven of worden. Blijf als ouders juist daarvoor ook in contact met de schoolleiding.

Ook in het gezin wordt het opvoeden veeleisender. Jongeren ademen de tijdgeest in. Hun opvattingen wijken zomaar – ongemerkt – mijlenver af van die van thuis. Ook hun gevoelens worden beïnvloed. Het zal steeds vaker voorkomen dat uw kinderen (misschien ook ongemerkt) in de knoop raken met seksuele gevoelens.

In een christelijke samenleving konden ouders steunen op een algemeen-aanvaarde visie. Daar werd de jeugd meer in evenwicht gehouden door duidelijke normen en voorbeelden. In onze dynamische tijd is opvoeden en opgroeien bepaald veeleisend geworden.

Veelbelovend

Toch is dit niet het enige. Er valt iets positiefs te zeggen over Coming-Outdag en al het gebeuren daar omheen. Homoseksualiteit is wel meer bespreekbaar geworden. Vroeger moesten jongeren en ouderen hun geheim soms hun leven lang meedragen. Zoals ds. J.T. Doornenbal schrijft, dat hij zijn levensverhaal (wij weten niet wat het was) slechts één keer heeft durven vertellen: tegen dominee D. Rustige uit Hierden.

Sommigen ervaren dit nog zo, maar over het algemeen is er meer openheid gekomen om te spreken. De maatschappij reikt u soms de aanleiding aan om uw kind te vragen naar zijn of haar gevoelens, worstelingen, verleidingen. Daar zouden we geen Coming-Outdag voor nodig moeten hebben, en zéker geen ‘regenboogvlag’. Ook is een publieke vorm van ‘uit de kast komen’ niet de meest wenselijke. Maar wél kunnen we van deze verschijnselen een goed gebruik maken. Door te bedenken dat er mensen rondlopen met een geheim. Door ons af te vragen of een moeilijk levensverhaal bij ons veilig is. Ds. Doornenbal schreef over ds. Rustige: “Hij heeft mij doorzien en alles van mij begrepen. En hij heeft er mij niet om verworpen.” Die houding is belangrijk voor alle medemensen, zeker voor onze kinderen!

Zo’n luisterhouding geeft jongeren in nood hoop, maar een duurzamere hoop ligt in de regenboog. Niet de boog van de vlag maar de boog van God. Misschien is dit wel het beste thema om rond 11 oktober te bespreken. Daarom is er op de site Bijbels Opvoeden een Bijbelmoment geschreven juist over de regenboog (u kunt daar nog veel meer vinden rondom seksuele opvoeding).

Wat vertel je de kinderen dan? Vooral het wonder van Gods genade. Want een chaos in de wereld is het nu, maar was het toen niet minder. God zag dat er uit het menselijk hart slechts boosheid voortkwam, zowel vóór (Genesis 6:5) als na de zondvloed (Genesis 8:21). In die situatie gaf God Zijn regenboog. Teken van Zijn scheppingsverbond. Ondanks de verdorvenheid zorgt Hij voor ons, dag aan dag. En Hij houdt Zijn genadeverbond, van geslacht tot geslacht. Zo wordt tijd genadetijd: ‘Zij zullen u vrezen zolang de zon en maan zullen zijn, van geslacht tot geslacht’. Wij leven in regenboogtijd. Dan is opvoeden geen hopeloze zaak!

---

Gepubliceerd: 07-10-2022