De sublieme roeping van de moeder als hart van het gezin

Liana Mikah met haar zoontje_Unsplash
Leestijd: 3 minuten

Ervan uitgaande dat moeders de meest verheven uitdrukking zijn van Gods goedheid in onze wereld, wil ik zeggen dat zij niets moeten doen om de geweldige invloed ten goede die zij kunnen uitoefenen, te verminderen. Een moeder moet haar functie in het gezin niet vergeten – zij is het hart ervan.

Moederhart

Wat een wereld van betekenis suggereert dat ene woord! Het is het hart dat lijdt en soms breekt. Het is het hart dat zich verheugt en overstroomt van vreugde. Lijden en medeleven maken de moeder zo geliefd, zo inspirerend, zo geliefd. Lijden en medeleven brengen de moeder ook haar grootste vreugde. Want haar hart is zo goed dat zij er plezier in heeft te lijden voor het welzijn van anderen. Haar vriendelijke, zachtmoedige aard maakt de kinderen en hun vader vrolijk, en helpt hen over de ruwe plekken van de levensweg.

Vreugde van een goede moeder

Maar als de moeder haar zorgen en haar lijden heeft, heeft zij ook haar vreugden. Inderdaad, men kan zeggen dat geen menselijke vreugde te vergelijken is met die van een goede moeder. Elke vreugde van de kinderen en hun vader is de hare tweevoudig. Als de liefde van de moeder haar doet lijden met haar gezin, stelt zij haar ook in staat zich met hen te verblijden, en geen menselijke vreugde is zo vrij van legering als die van een moeder.

Koningin van het huishouden

Bovendien beseft zij, dat naarmate zij voor haar gezin leeft, zij voor haar leven. De goede moeder is de koningin van het huishouden. Zij heerst over de harten van haar onderdanen. Meer dan dat, zij is de inspiratie voor de vader van het gezin. Onder de zachte invloed van een goede moeder, vindt de vader van een gezin het gemakkelijk om te zwoegen en de beproevingen van het leven aan te gaan. O, dat iedere moeder haar waardigheid en macht zou beseffen, want zij heeft de sleutel tot de ziel van haar kinderen en zij is het die hun kleine harten opent en in hen de kiemen legt van het toekomstige karakter.

800px Saint Augustine and Saint Monica
Monica en Augustinus, moeder en zoon.

Kinderen van heiligenmoeders

Het moederschap oefent de meest intieme en krachtige invloed uit die men onder de mensen kent. Sommige van de grootste heiligen waren kinderen van heiligenmoeders. De heilige Augustinus was de vrucht van het voorbeeld, de gebeden en de tranen van de heilige Monica. De heilige Lodewijk van Frankrijk vond in zijn moeder Blanche een heilig model. Haar woorden, tot hem gesproken in zijn jeugd, “Ik zie je liever dood aan mijn voeten dan schuldig aan doodzonde”, werden in zijn hart gegrift en beïnvloedden hem zijn leven lang. De grote Sint Bernardus was het kind van een moeder die zo heilig was dat deugdzaamheid, bijgebracht door haar voorbeeld, bijna een tweede natuur werd.

Eerste school

De eerste school die een kind bezoekt is die van zijn moeder. Van deze vroege lessen, begonnen in de wieg en voortgezet in het huis, hangt de carrière van het latere leven voornamelijk af. De jeugd is als was om indrukken op te vangen en als staal om ze vast te houden. Als de moeder in de prille kinderjaren de juiste indruk op haar kinderen heeft achtergelaten, zullen zij daar hun hele leven beter van worden.

Moeder is als tuinman

De goede moeder is als een tuinman die tere planten kweekt. De tuinman moet de grond voorbereiden en vochtig houden en elke schadelijke groei verwijderen. Maar de vreugde die hij beleeft als de planten uit de grond oprijzen en zich ontwikkelen tot prachtige bloemen, vergoedt meer dan zijn arbeid. Het genoegen het resultaat van zijn zorgvuldige arbeid te aanschouwen is zo groot, dat hij dikwijls een tuin kweekt, niet voor wat hij voortbrengt, maar voor het plezier van het voortbrengen. Wanneer de planten mensenzielen zijn, wanneer de tere groei zijn eigen kind is, wat moet dan de vreugde van de tuinman zijn! En als de toegewijde moeder haar bloemen ziet ontplooien, ziet hoe hun liefde die van haar beantwoordt, welke vreugde op aarde is dan met de hare te vergelijken!


Ook interessant

De schoonheid van onderdanigheid

Er zijn woorden waar onze cultuur geen raad meer mee weet. Zoals ‘onderdanigheid’. Het staat zo haaks op het ideaal van autonomie