Leestijd: 3 minuten

Het was een ontroerend moment tijdens de studiedag van 13 oktober. Zojuist had Esther verteld hoe ontzettend moeilijk zij het gevonden had om vrouw en echtgenote te zijn. Daarna benoemde Peter wat een teleurstelling het huwelijk hem gaf. Zij kon geen vrouw zijn en hij wist niet hoe hij daarmee om moest gaan. Toch zei hij, 25 jaar verder: ‘Als ik het over moest doen, zou ik weer met Esther trouwen!’ Een geheim en een getuigenis!

Eerst iets over het ongewone hiervan. Esther zag het niet zitten om ooit te gaan trouwen (liever vrijgezel). En Peter zou nooit met Esther hebben willen trouwen (liever iemand die hij aantrekkelijker vond). Ondanks dat raakten ze er beiden van overtuigd dat God hen voor elkaar bestemd had.

Daarentegen is voor de meeste Nederlanders de gedachte gemeengoed, dat je moet kunnen trouwen met degene die goed voelt. Maar ook dan kiest men liever voor vrijblijvender opties dan het huwelijk. Van de huwelijken eindigt ongeveer een derde alsnog in echtscheiding. En van degenen die wel bij elkaar blijven, zegt volgens een Amerikaans rapport slechts ruim de helft dezelfde man/vrouw te nemen als het huwelijk overgedaan kon worden.

In zo’n wereld is het een getuigenis als een christen zegt: ‘Als ik het over moest doen, zou ik weer met haar trouwen!’ Dat maakt nieuwsgierig naar het geheim erachter.

Uit Gods hand

Peter voegde twee woorden toe: ‘met God’. Dit echtpaar heeft ervaren dat God hen tot het huwelijk leidde. Het klassieke huwelijksformulier verwoordt het zo: ‘dat Hij nog heden ten dage aan ieder zijn huisvrouw gelijk als met Zijn hand toebrengt’.

Daar weten veel Nederlanders niet van. Helaas ook veel christelijke stelletjes niet (sommigen gelukkig nog wel): zij hebben niet gebeden om een vriend of vriendin.  Of hooguit ter bevestiging van hun eigen wensen, in plaats van in overgave aan de Heere.

Als je dan zonder die afhankelijkheid het huwelijk bent aangegaan? Als je misschien zelfs het gevoel hebt dat je echt verkeerd gekeken hebt? Dat kan pijn geven, en een levensles voor anderen (bijvoorbeeld om niet op eigen gevoel af te gaan, en wijze raad van anderen en uit de Bijbel serieuzer te nemen). Toch kun je dan nog Gods voorzienigheid zien. Je hebt elkaar toch van God gekregen. Wie elkaar (voor- of achteraf) gelovig uit Gods hand ontvangt, past veeleer berouw dan spijt. En terugvallen op de trouwbelofte. Als je echter niet ziet dat je huwelijk Gods leiding is en er komen teleurstellingen – hoezo zou je hem/haar dan weer kiezen…?

Levenservaring

God leidde Peter en Esther niet alleen tot maar ook in het huwelijk. Beide echtelieden vertelden hoezeer zij gevormd zijn door die periode van worsteling. In persoonlijkheid, gehoorzaamheid, afhankelijkheid, verbondenheid. God had Zich niet vergist toen Hij hen een haast onbegaanbaar pad op stuurde.

De gangbare reactie op een ‘onmogelijke’ relatie is in het huidige tijdsgewricht: stop er maar mee… Genoemd Amerikaans rapport zegt het zo: ‘Een huwelijk is niet altijd gelukkig – en er is niets mis mee om weg te lopen uit een relatie die niet goed voor je is.’ Omdat de liefde niet meer op te brengen is of om erger te voorkomen. Het gaat me nu niet om allerlei vragen over moeilijke huwelijkssituaties, maar om de Bijbelse leer, dat moeilijke perioden bepaald niet de minst zegenrijke hoeven te zijn. De moderne cultuur leert ons om weg te lopen voor problemen. De Bijbel leert ons om met problemen tot God te gaan. En velen hebben ervaren dat de verdrukking geen verlies maar winst betekende (Rom. 8:28, Ps. 119:71).

Volharding

Nu, 25 jaar later, kunnen Peter en Esther niet alleen terugkijken op donkere maar ook op lichte huwelijksjaren. Dat vroeg veel gebed en volharding. Voortkomend uit het diepe besef, dat er geen weg terug was en geen afslag, maar slechts een weg vooruit – en een Leidsman op die weg.

De tijdgeest maakt dit moeilijk. In de eerste plaats wordt echtscheiding reeds als optie ingebouwd – die vervolgens als permanente dreiging boven het huwelijk hangt. In de tweede plaats raken wij steeds meer gewend aan instant-bevrediging. Als we al vechten om verder te komen (zoals in sport), dan doen we dat slechts als we er al direct de vruchten van plukken (zoals persoonlijke records). Maar zo strijden dat het ons primair heel veel kost – dat is bijna onbekend geworden. Door de gemakscultuur. En door het uit beeld raken van God, Die Zelf de onderste weg is gegaan, Die in de weg van bekering leert jezelf te verloochenen en Die liefde wil geven die niet zichzelf maar de ander zoekt (1 Kor. 13:5).

Het zoeken naar direct resultaat zorgt ervoor dat het werken aan verbetering van het huwelijk al snel als vergeefse moeite wordt ervaren. Velen zoeken de uitweg eerder in een nieuwe relatie – die echter zelfs in zo’n 70 % van de gevallen mislukt.

Wat een getuigenis is dan een echt christelijk huwelijk! Wat een zegen is dan een echt christelijke huwelijksvisie. Het huwelijksformulier verwoordt het prachtig: ‘dat Hij de getrouwden Zijn hulp en bijstand altijd wil bewijzen, ook als men die allerminst verwacht’. Door de diepte heen mag er herstel verwacht worden. En in de diepte mag er vertroosting gevonden worden.

---

Gepubliceerd: 04-11-2022