We moeten terug naar de Christelijke leer over het huwelijk, seksualiteit en identiteit. Dat zegt de Verklaring van Hogere Liefde (Greater Love Declaration), een initiatief van van predikanten en pastoraal werkers uit verschillende christelijke kerken in het Verenigd Koninkrijk. Ze vinden dat het huwelijk tussen man en vrouw een weerspiegeling moet zijn van Christus liefde voor Zijn Kerk. Hij gaf Zijn leven voor Zijn vrienden.
Hierin bevestigen zij de onopgeefbare en onveranderlijke plaats van deze leer in de christelijke theologie. Dienaren van het Evangelie zijn geroepen om deze leer hoog te houden, te verkondigen en zichtbaar te maken door hun voorbeeld in de praktijk.
Niemand heeft meerder liefde dan deze, dat iemand zijn leven zet voor zijn vrienden. (Johannes 15:13)
Wij, predikanten en pastoraal werkers in de Gemeente van Christus, belijden ons geloof in en onze trouw aan onze Heere Jezus Christus. Hij toonde de grootst mogelijke liefde door Zijn leven voor Zijn vrienden te geven, als een offer voor hun zonden. ‘Want de Zoon des mensen is niet gekomen om gediend te worden maar om te dienen, en Zijn ziel te geven tot een rantsoen/losprijs voor velen’ (Mattheüs 20:28). En ‘hetgeen ík nu in het vlees leef, dat leef ik door het geloof in de Zoon van God, Die mij liefgehad heeft en Zichzelf voor mij overgegeven heeft’ (Galaten 2:20).
Op alle gebieden van het leven roept Christus ons op tot zelfverloochening en zelfopoffering, om zo God te eren en onze naaste te dienen. Dat staat tegenover een houding van ik-gerichtheid en zelfontplooiing. Door Jezus onze Heere, het nieuwe Hoofd van de mensheid na te volgen in zelfverloochening en zelfopoffering, wordt ware menselijkheid, vervulling en bevrediging gevonden. Dit is de Hogere Liefde die Christus gebiedt. Christus’ zelfopofferende liefde en de betekenis daarvan voor ons, stuitte de hele geschiedenis door steeds op weerstand. Die weerstand richt zich nu op de levenspraktijk van huwelijk, seksualiteit en identiteit.
Volgens het ontwijfelbaar en onveranderlijk christelijk geloof heeft God het huwelijk ingesteld als essentieel onderdeel van Zijn volmaakte plan voor de mensheid. Het huwelijk is een getuigenis van de eeuwige liefde van Christus voor Zijn Kerk. Het is daarom ingesteld als openbare, levenslange verbondsvereniging van één man en één vrouw. God geeft ook vele zegeningen aan volken die het huwelijk in ere houden. De christelijke houding ten opzichte van huwelijk en seksualiteit wordt daarom niet gekenmerkt door zelfbevrediging, maar door zelfverloochening (evenals bij alle andere dingen). Daarom moeten christenen binnen het natuurlijke, door God gegeven geslacht waarin ze door God geschapen zijn, ernaar streven om kuis te leven buiten het huwelijk en elkaar exclusief trouw te zijn binnen het huwelijk. Daarom geeft de Heilige Schrift hier duidelijke en ondubbelzinnige geboden over. Deze zijn bedoeld opdat de Kerk zich door alle eeuwen heen hieraan consistent en onveranderlijk zal onderwerpen.
Als predikanten en pastoraal werkers in de kerk van Christus verplichten wij ons dan ook tot het volgende:
- In navolging van onze Heere zullen we ons inspannen om liefdevolle zelfopoffering te tonen op alle gebieden van het leven. We zullen ernaar streven om voor armen en behoeftigen te zorgen, misbruikten te troosten, zwakken te beschermen en het algemeen welzijn te zoeken. We hebben berouw van onze vele mislukkingen op al deze gebieden en zoeken de genade van God om ons hierbij te helpen.
- Rondom het thema seksualiteit zullen we ons hele leven, ons onderwijs en onze prediking onderwerpen aan de goede, christelijke huwelijksleer.
- We verplichten ons ertoe iedereen te verwelkomen en lief te hebben die, net als wij, tekort is geschoten en nog steeds tekortschiet in dit ideaal. Christus heeft Zijn leven gegeven om zondaren te redden. Hiertoe behoren ook mensen van wie het leven door seksuele of andere zonden is verwoest. We zullen mensen niet discrimineren of verschillend behandelen op basis van hun vermeende seksuele of geslachtelijke identiteit, want allen zijn als man of vrouw gemaakt naar het beeld van God. We zullen liefde tonen aan iedereen, zoals Christus hen en ons heeft liefgehad.
- We zullen, in navolging van Christus, alle mensen oproepen om zich van hun zonden af te keren, en vergeving bij Hem te zoeken. Deze vergeving is te vinden in Zijn zelfopofferende liefde, van waaruit Hij de zonden uit het verleden en het heden vergeeft. Ook roepen wij hen op om hun leven opnieuw in te richten, zoals God het bedoeld heeft, door de kracht van de Heilige Geest. Dit betreft zowel het kuis leven als alleenstaande, als wel het trouw leven binnen het huwelijksverbond. Aangezien Christus mensen oproept tot oprecht berouw, zullen we mensen hier nooit toe dwingen. We zullen hen echter aansporen om dit uit liefde voor Hem te doen.
- Zo’n kuis en trouw leven is noodzakelijk voor elke christen. Daarom zullen we het in onze kerken onderwijzen aan mensen van alle leeftijden, en hen hierbij steun bieden. Als we letten op Jezus’ liefde voor kinderen, zien we een bijzondere noodzaak om ook jongeren dit onderwijs te geven, op een wijze die past bij hun leeftijd. Zij worden op een intense wijze overal in onze samenleving met seksualiteit geconfronteerd. Dit geeft een voortdurend risico van emotionele en fysieke schade in hun ontwikkeling. Wij weten ons geroepen om jongeren te leren weerstand te bieden.
- We zullen de Hogere Liefde die Jezus ons toonde (Agapè), en waartoe Hij ons roept, niet opgeven voor de veel lagere versie van liefde (Eros) die draait om de bevrediging en zelfs de aanbidding van het eigen ik, aan de autonomie van het individu en aan de overtuiging dat alle seksuele verlangens en neigingen in zichzelf goed zijn. Dat iemand zich, op basis van de ‘lagere liefde’ een bepaalde identiteit inbeeldt, is voor ons nooit een reden om het principe van Hogere Liefde en de Bijbelse visie op huwelijk en seksualiteit te verloochenen. Dat is, naar de maatstaven van onze Heere, helemaal geen liefde, maar juist zeer schadelijk voor velen – voor kinderen in het bijzonder.
- We verplichten ons ertoe de grote waarde van niet-seksuele liefde te onderwijzen en aan te prijzen, zoals die gevonden wordt in vriendschappen en in gezinnen. Hiervoor is het noodzakelijk dat we resoluut weigeren in te gaan op seksuele verlangens buiten het huwelijk tussen één man en één vrouw. Vooral de Kerk, als lichaam van Christus en huisgezin van God, is de plaats waar deze liefde in het bijzonder wordt gevonden. Dat moet worden aangemoedigd, gekoesterd en genoten.
- In geen enkele situatie – zoals dreiging van wettelijke sancties, boetes of sociale stigmatisering – zullen we de oproep van onze Heere om lief te hebben op deze manier, opgeven, niet in seksuele en evenmin in alle andere zaken. Onder geen enkele omstandigheid zullen we de christelijke huwelijksleer opgeven, of stoppen met het onderwijzen ervan, aan alle mensen van alle leeftijden.
Als de kosten van trouw aan onze Heere, en liefde voor de mensen om ons heen, hoog worden voor onszelf, zullen wij ons niettemin aan deze leer toewijden. Ook op deze manier zullen we onze roeping erkennen om ons leven te geven voor het welzijn van anderen; want er is, zoals onze Heere Jezus Christus zei, geen hogere liefde dan deze.
De originele tekst is te vinden op: greaterlove.org.uk
