Grace Lidinsky-Smith kampte als jonge tiener met hevige depressies en diepe angsten. Ze zocht toevlucht in het constante gebruik van internet en ging helemaal op in Tumblr. Grace, nu een twintiger, blikt terug en beschrijft hoe jonge mensen wordt voorgehouden dat ze alleen “echt zichzelf” kunnen zijn als ze hun eigen “unieke genderidentiteit” leren ontdekken.
Grace stelt echter dat dit een risico is van vrij toegankelijke informatie: onjuiste beweringen kunnen je, wanneer je ervan in de ban raakt, ook te gronde richten. Veel jonge mensen zitten, vooral wat gender betreft, gevangen in een dwangmatige zelfanalyse. Ze volgen vloggers die dagelijks videodagboeken van hun geslachtsverandering posten en willen hen imiteren.
Grace ziet dit achteraf als een proces dat haar van de werkelijkheid heeft vervreemd. Toen ze begin twintig was geloofde ze, net zoals talloze anderen, de belofte die door de online gemeenschap van transseksuelen werd gedaan, dat geslachtsverandering haar problemen zou oplossen. Binnen vier maanden begon Grace met injecties die de geslachtsverandering in gang zetten en haar borsten werden geamputeerd. Al snel kwam ze erachter dat ze een vreselijke fout had gemaakt. Ze ging weer leven zoals ze was geschapen, maar wel met blijvende lichamelijke schade.
Grace is een van de velen die vanwege gender gerelateerde klachten van depressie in rap tempo de weg van ‘behandelingen’ is opgestuurd, terwijl de onderliggende psychische gezondheidsklachten niet zijn onderzocht noch gediagnostiseerd. Ze zijn slachtoffer van de onjuiste beweringen van de genderideologie. Volgens deze ideologie heeft ieder mens een genderidentiteit – het geslacht dat ze volgens hun gevoel zijn; een identiteit die geen verband hoeft te hebben met hun biologische sekse.
Er is een klein aantal mensen dat hevig lijdt onder werkelijke gendergerelateerde depressies (het besef te hebben “in een verkeerd lichaam te zitten”). Zij propageren niet per sé de genderideologie.
Geslachtsverandering in het nieuws
Grace kwam in mei 2021 in het nieuws toen ze haar verhaal vertelde tijdens het CBS tv-programma 60 Minutes dat verslag deed van transgender gerelateerde gezondheidsproblemen. De doorgewinterde journaliste Leslie Stahl benaderde het onderwerp vanuit de context dat sommige staten in de V.S. een verbod op medische behandelingen voor geslachtsveranderingen onder minderjarigen instelden.
Stahl interviewde dertig mensen die spijt hebben van hun genderbehandeling. Vier van deze spijtoptanten werden in het programma ondervraagd.
Er waren twee medische professionals die hun zorgen uitten over het feit dat geslachtsaanpassende behandelingen soms zonder voldoende afweging vooraf worden gestart. Ze maakten zich ook zorgen dat inhalige artsen goed verdienen aan de “sociale besmetting” die door activisten en de gevestigde belangen van de farmaceutische industrie wordt gevoed.
Stahl zorgde er wel voor dat haar programma begon en eindigde met de meningen van degenen die positief staan tegenover geslachtsverandering. Sommigen hebben erop gewezen dat in het programma de werkelijk belangrijke zaken werden omzeild. Maar het feit dat het programma überhaupt werd uitgezonden was al belangrijk op zich: het was een van de eerste keren dat een groot Amerikaans tv-station mensen die spijt hebben van hun geslachtsverandering, aan het woord heeft gelaten.
Zelfs voordat het programma werd uitgezonden, probeerden woedende activisten al te voorkomen dat deze verhalen zouden worden verteld. GLAAD, de Amerikaanse LHBTI-organisatie, veroordeelde Stahl wegens bangmakerij en bleef erop hameren dat het beluisteren van getuigenissen van “een piepkleine minderheid” van spijtoptanten olie op het vuur zou zijn met betrekking tot de haat ten opzichte van transgenders. Stahl weerstond de druk om het programma niet uit te zenden, ofschoon ze wel extra beeldmateriaal toestond om meer tijd te geven aan de mening van de voorstanders van genderbehandelingen.
Het programma 60 Minutes heeft mensen bewust gemaakt van de urgente zorgen met betrekking tot het promoten van de genderideologie. Kinderen en jongeren moeten zich normaal kunnen ontwikkelen zonder onherstelbare schade te lijden als gevolg van onbewezen theorieën.
Ondanks dat Grace in het tv-programma maar enkele minuten kreeg om haar verhaal te vertellen, kreeg ze daarna mogelijkheden in spraakmakende media om haar zorgen te uiten, waaronder een vraaggesprek van een uur met de beroemde Amerikaan Benjamin Boyce en een opiniestuk in Newsweek. In het boek Irreversible Damage (Onherstelbare schade) van Abigail Shrier worden op een overtuigende manier de verhalen van spijtoptanten opnieuw verteld. Genspect, een internationale actiegroep van professionals en ouders, heeft een stem gegeven aan degenen die zich zorgen maken over de snelle medicalisering van gender gerelateerde depressies bij kinderen.
Gerechtelijke uitspraken
In Groot-Brittannië wordt in toenemende mate aandacht geschonken aan degenen die lijden onder een geheim dat met geslachtsverandering heeft te maken (“sex change secret”). Vorige jaar heeft spijtoptant Keira Bell een vooraanstaande genderkliniek voor kinderen en jongeren aangeklaagd. De nu vierentwintigjarige Keira zegt terugkijkend: ‘Ik was een ongelukkig meisje dat hulp nodig had. In plaats daarvan werd ik als een onderzoeksobject behandeld.’ Ze kreeg, voorafgaand aan de behandeling, testosteron en puberteitsremmers toegediend. Hiervan ondervindt ze blijvende schade.
In december 2020 deed het Britse Gerechtshof een uitspraak in Keira’s voordeel, in haar zaak tegen de dienst voor genderzaken van de NHS (Britse instantie voor gezondheidzorg). De rechters bepaalden dat het “hoogst onwaarschijnlijk” was dat kinderen van dertien en jonger ooit werkelijk konden instemmen met het gebruik van hormoonremmers en achtten het “zeer twijfelachtig” dat veertien- en vijftienjarigen dit zouden kunnen. Deze beslissing werd medio 2021 echter in hoger beroep verworpen, zodat Bell haar zaak nu voor de Britse Hoge Raad wil brengen.
Kinderen en jongeren die genderverandering ondergaan krijgen te maken met blijvende lichamelijke, emotionele, psychische en geestelijke schade. Maar al te veel ouders en professionals zijn er helemaal in meegegaan, door toe te staan dat kinderen en tieners als proefkonijnen aan een veelomvattend, niet getest medisch experiment mogen deelnemen.
Bescherming van menselijke waardigheid
In een tijdperk waarin we ons woedend maken over het gebruik van proefdieren, verblikken of verblozen sommigen niet bij de notie van het steriliseren en verminken van gezonde jonge mensen. We zouden onze stem moeten laten horen en kinderen en jongeren in bescherming nemen tegen ideeën en behandelingen die hen levenslange schade kunnen toebrengen.
Het grote verdriet en de wroeging van de spijtoptanten van genderveranderingen zoals Grace en Keira laten de urgentie zien van de bescherming van de menselijke waardigheid. We zijn als complete mensen geschapen. Geest en lichaam kunnen niet willekeurig van elkaar worden gescheiden. Het feit dat je man of vrouw bent heeft niet te maken met lichaamsdelen die kunnen worden verwijderd en het gaat ook niet alleen maar om gedragsmatige handelingen.
De genderideologie, die zo gretig is om mensen met hormonen en organen te manipuleren, gunt het lichaam (en de wonderlijke toegevoegde kwaliteiten van het lichaam van man en vrouw) geen eigen waardigheid. Man en vrouw zijn geschapen als kroon op Gods prachtige schepping. De schoonheid van de belichaamde eenheid van man en vrouw is een beeld van de diepere en onverbrekelijke liefde van God voor de mens die Hij heeft geschapen en van Christus voor Zijn kerk.
De transitie-bevestigende beweging die de genderideologie voorstaat, benadrukt dat de menselijke waardigheid alleen recht wordt gedaan wanneer we het uitgangspunt aanvaarden dat de mens autonoom is (op grond van het feit dat God de Schepper niet bestaat, zodat de mens dus zelf kan bepalen wie hij is en hoe hij wil leven). In werkelijkheid wordt de menselijke waardigheid alleen maar recht gedaan wanneer we geloven dat we door God zijn geschapen en naar Zijn beeld zijn gemaakt. Dit uitgangspunt zorgt er ook voor dat we ieder mens met wellevendheid en respect zullen behandelen.
Ware barmhartigheid moet in Gods goede blauwdruk voor de mens zijn gegrondvest. Getuigenissen van diegenen die een geslachtsverandering ondergingen en er daarna spijt van kregen, tonen aan hoe onbarmhartig het is om transitie te bepleiten. Onze Schepper-God toont ons de weg hoe we wijs kunnen leven. Hij biedt aan allen die hiermee worstelen vrijelijk genade door Christus aan. We moeten dat aanbod van genade met mededogen en vertrouwen voorhouden aan iedereen die door de leugen is misleid.
Sharon James studeerde geschiedenis aan de universiteit van Cambridge, behaalde de master theologie aan het Toronto Baptist Seminary en promoveerde aan de universiteit van Wales. Ze werkt bij The Christian Institute (deze organisatie is actief in het Verenigd Koninkrijk en wil christelijke standpunten promoten die zijn gebaseerd op het geloof in de Bijbelse onfeilbaarheid) en ze is auteur van meerdere boeken over genderideologie. Dit artikel is gepubliceerd bij The Gospel Coalition op 24-09-2021
Vertaling: Henk van ter Meij
