Als ik mag, zou ik graag enkele woorden van kwetsbaarheid willen uiten in de hoop dat iemand die dit leest troost kan vinden bij het voeren van moeilijke gesprekken. Sinds ongeveer tien jaar heb ik vaak het gevoel dat als ik bekende plaatsen bezoek, mensen tegen me praten met een verhoogd besef dat ik een ‘Bijbelgetrouw christen’ ben. Ik schaam me absoluut niet voor dit label. Maar omdat ik lid ben van Generatie Z (geboren tussen 1997 en 2012), zijn veel van mijn leeftijdsgenoten noch pro-life noch christen.
Ik heb een terugkerend patroon opgemerkt: mensen die op hun tenen rond bepaalde gespreksthema’s lopen als ze bij mij in de buurt zijn.
Het unieke van mijn wereldbeeld wekt soms angst op bij mijn leeftijdsgenoten, soms woede, maar zelden nieuwsgierigheid. Ik heb een terugkerend patroon opgemerkt waarbij mensen op hun tenen rond bepaalde gespreksonderwerpen lopen als ze bij mij in de buurt zijn. In de kapperszaak, op sociale bijeenkomsten, in mijn favoriete restaurant en in de buurt van goede vrienden, heb ik steeds het gevoel dat politieke of religieuze gesprekken, ook wel moeilijke gesprekken genoemd, onmiddellijk moeten worden afgebroken omdat er een ‘Bijbelgetrouw christen’ aanwezig is.
Ducttape
Ik heb dit gevoel gedeeld met gelijkgestemde leeftijdsgenoten, en elke keer krijg ik dezelfde reactie: “ik ook.”
Dus dit roept de vraag op. Lopen mensen echt op hun tenen rond gesprekken met mij die grenzen aan religie of politiek, of is dit een vreemde angst in mijn hoofd die niets met de werkelijkheid te maken heeft?
Ik neem aan dat ik het antwoord op die vraag nooit echt zal weten. En dat is oké. Ik schrijf mijn ervaringen op omdat ik er zeker van ben dat er lezers zijn die hetzelfde ervaren hebben. Je hebt het gevoel gehad alsof je rondloopt met ducttape op je voorhoofd met de tekst ‘BIJBELGETROUW CHRISTEN’. Je voelt je een buitenbeentje. Vaak voel je je alleen.
Alleen staan
Ik wil erkennen dat het moeilijk is om een christen te zijn met orthodoxe overtuigingen in een cultuur die geen waarde hecht aan het leven volgens Gods geboden. Het is niet gemakkelijk om midden in een menigte te staan die verontwaardigd is over je wereldbeeld. Er is maar één remedie die ik heb gevonden die de last van het gevoel in de minderheid te zijn heeft verlicht, en dat is een groeiend begrip van wie mijn Vader in de hemel is. Als ik Gods hart en Zijn liefde voor mezelf en voor de wereld ken, begrijp ik dat het niet mijn verantwoordelijkheid is om anderen in die moeilijke gesprekken te overtuigen van de waarheid over het ongeboren leven.
Het is mijn taak om de waarheid met zachtheid en wijsheid aan de mensen om me heen te presenteren, en het is de taak van de Heilige Geest om harten en geesten te veranderen. Ik put diepe troost uit de wetenschap dat ik noch machtig, noch intelligent genoeg ben om iemand anders te overtuigen van hun denkpatronen of geloofssystemen en hen tot bekering te leiden.
Moeilijke gesprekken
Het feit dat jij en ik niet de gedachten van mensen kunnen veranderen, betekent niet dat onze woorden zinloos zijn. De Heilige Geest kiest ervoor om ons te gebruiken om zaadjes van waarheid in anderen te planten, en Zijn keuze om ons te gebruiken is een daad van genade. We zijn het absoluut niet waard om een instrument in de handen van God te zijn, maar toch kiest Hij ervoor om ons te gebruiken. Omdat God een grote mate van genade heeft getoond door samen te werken met gebrekkige mensen zoals jij en ik, moeten we serieus nemen wat we zeggen en doen. Vooral als we spreken met mensen die het niet met ons eens zijn.
Een bepaalde toon weergalmde door allerlei genderdebatten op podia en in de straten. Het is een toon die veel lijkt op woede. Strategisch gezien draagt een toon van woede niet bij aan een moeilijk gesprek met iemand die het absoluut niet met je eens is. Je zult hem hiermee niet kunnen overreden. Het is naar de Schrift dat ‘je meer vliegen vangt met stroop dan met azijn’.
En de dienaar van de Heer moet niet twistziek zijn, maar vriendelijk voor iedereen, in staat om te onderwijzen, geduldig kwaad te verdragen en zijn tegenstanders met zachtheid te corrigeren. God kan hen misschien bekering schenken die leidt tot kennis van de waarheid (2 Timotheüs 2:24-25)
De juiste toon
Wanneer u een gesprek voert over huwelijk en seksualiteit met iemand of met een groep mensen die het niet met u eens zijn, onthoud dan altijd dat de inhoud van uw woorden pas gehoord kan worden, als uw toon respectvol en nederig is. Laten we niet vergeten dat bijna iedereen die pleit voor vrije seksualiteit en genderdiversiteit, echt gelooft dat deze vrijheid goed is. De dominante instellingen die het verhaal van onze cultuur beheersen, namelijk de universiteiten en de reguliere media, brengen een leugen die door de overgrote meerderheid wordt geloofd.
Elke zonde die een mens begaat, wordt begaan als een daad van onwetendheid of als een daad van opstandigheid. Op dezelfde manier genderdiversiteit gepromoot vanuit een hart van onwetendheid of een hart van opstandigheid. De gemiddelde mens kent het genderdebat onvoldoende om te begrijpen dat iemand nooit zomaar van geslacht kan veranderen. Mensen geloven gewoon de informatie die ze krijgen van de instellingen die het populaire verhaal beheersen. Mijn ervaring is dat bijna iedereen blindelings accepteert wat de universiteiten en de reguliere media hen vertellen.
Ken de ander
Zelden pleiten ze voor het gebroken gezinnen, voor meer gedragsproblemen of voor zelfmoord van transgenderjongeren. Dus als we omgaan met onze buren die de genderlobby steunen, moeten we niet vergeten dat we bijna altijd omgaan met mensen die geen kennis hebben, in plaats van mensen met kwade bedoelingen.
Laten we er dan ook niet van uit dat ze kwade bedoelingen hebben. Hoogstwaarschijnlijk hebben ze de verkeerde informatie. Laten we juist met nederigheid en respect de feiten presenteren over de problemen die ontstaan als gevolg van transseksualiteit.
Moeilijke gesprekken zijn vereist
Dit gesprek moeten we aangaan. Voor de christen moet ons hart op één lijn liggen met het hart van onze Vader. We moeten recht doen. We moeten vechten voor de onze kwetsbare kinderen. Laten we daarom met vrijmoedigheid dit moeilijke gesprek aangaan, om zo Gods waarheid te zaaien. Maar laten dat ook doen met onwrikbare zachtheid en liefde voor onze naasten. Mogen we wetenschappelijke waarheden met nederigheid presenteren en consistente logica met liefde aanbieden.
Als christenen hebben we geen verborgen agenda. We proberen de manier waarop onze cultuur over huwelijk en seksualiteit denkt te veranderen. We willen harten en geesten veranderen, één persoon tegelijk. Als genoeg mensen zich bekeren van het onbijbelse denken, zal uiteindelijk ook de wetgeving zich daarnaar voegen.
De druk is eraf
Beste Bijbelgetrouwe christen: de ducttape op je hoofd is zichtbaar. Ik vertel u dat dit geen slechte zaak is. De wereld gelooft dat christenen veroordelende mensen zijn met een religieus verlangen om over het leven van andere mensen te heersen. Ze verwachten dat je moeilijke gesprekken voert met woede, scheldwoorden en een gebrek aan mededogen.
Mogen we allemaal, zonder schaamte, vertellen van de schoonheid van Christus en Zijn reine liefde voor mensenkinderen. Mogen we allemaal, zonder schaamte, een getuige zijn van de reinheid en heiligheid van het huwelijk en hoe dat ten goede is voor ieder mens. Laten we dat vrijmoedig doen, zelfs wanneer anderen vijandig reageren.
Het is niet jouw taak om harten of geesten te veranderen. De Heilige Geest geeft meer om gerechtigheid dan jij. Het is jouw taak om je lichaam aan te bieden als een heilig, aangenaam offer voor God (Rom.12:2), zodat de Heilige Geest je kan gebruiken als een instrument van barmhartigheid en gerechtigheid, zelfs in moeilijke gesprekken. Vriend, de druk is eraf. We hoeven anderen niet te overtuigen; we hoeven slechts onze Vader te eren, omdat Hij alle eer verdient.
Dit artikel was gericht op gesprekken rondom abortus, maar is ook relevant voor genderproblematiek. Daarom zijn er kleine aanpassingen gemaakt.
Het oorspronkelijke artikel is geschreven door Jess Ford, schrijver en predikant en in januari 2023 gepubliceerd op Focus on the Family.
