Leestijd: 4 minuten

Wachten met seks tot het huwelijk kan je beschadigen – aldus een recente podcast bij het ND. Is het houden van Gods geboden dan schadelijk?

In een podcast lieten twee theologen, David Bos en Charlotte Glasbergen, onlangs hun licht schijnen over de wenselijkheid van het al dan niet wachten met seksuele gemeenschap tot het huwelijk. Aanleiding hiertoe is de invloed van de Amerikaanse purity culture die jongeren aanmoedigt te wachten met seksuele gemeenschap tot ze getrouwd zijn, een beweging die in Nederland bekend is geworden als Ware Liefde Wacht. Overigens lijkt de invloed van deze beweging nogal beperkt. Een website of stichting is in Nederland althans niet te bekennen.

Gevaarlijk

Volgens Bos is het gevaarlijk om jongeren te waarschuwen voor het overtreden van regels. Dat is ‘een recept voor mentale problemen’. Je zit dan ‘continu in een angstmodus’. Daarnaast tast het hun eigenwaarde aan. Jongeren schamen zich dat ze de gestelde norm niet gehaald hebben en voelen zich daardoor minder waard. En bovendien: het werkt toch niet. Veel jongeren houden het niet vol.

Waar eerst de seculiere wereld zich ontdeed van het vingertje, blijkt nu in christelijk Nederland zich een diepe angst te ontwikkelen voor duidelijke kaders. Kwalijk is dat daar allerlei drogredenen bij aangevoerd worden. Zo stelt Bos dat de huidige opvattingen over seks voor het huwelijk onder christenen pas ontstonden in de negentiende eeuw. Bewijs daarvoor noemt hij niet. Wie de moeite neemt om enkele catechismusverklaringen uit de 17^e en 18^e eeuw te raadplegen weet beter. Ook de opvatting ‘geen seks voor het huwelijk’ is ‘minder direct’ op de Bijbel gebaseerd dan veel protestanten denken, weet Bos te vertellen.

Doorgaande norm

Ik durf te stellen dat de overtuiging dat seksuele gemeenschap binnen het huwelijk hoort een doorgaande lijn is, zowel in de Bijbel als in de gehele christelijke traditie, tot de Seksuele Revolutie toe. Ik weet maar al te goed dat die norm lang niet altijd bereikt werd. Dit doet echter niets af van de breed gedragen overtuiging dat dit Gods norm was voor het huwelijk; en dat afwijking daarvan als zonde beschouwd werd (waar vaak ook schuldbelijdenis over afgelegd werd). 

Seksualiteit is in de Bijbel ondubbelzinnig verbonden aan het huwelijk. ‘Het huwelijk is de plaats voor seks en seks is voor het huwelijk’, aldus Adrian Reynolds in zijn boekje over seksualiteit in de Bijbel.  Genesis laat het ‘tot één vlees worden’ volgen op het zich aan elkaar hechten van man en vrouw (Gen. 2:24) door de huwelijksband – niet andersom. Ook uit de wetgeving in Israël wordt duidelijk dat seksuele gemeenschap buiten het huwelijk als ongeoorloofd beschouwd wordt. Deuteronomium 22: 13-21 maakt duidelijk dat een vrouw geacht werd als maagd het huwelijk in te gaan. Dat maagdelijkheid als normaal beschouwd werd, blijkt ook uit het verhaal van Jozef die Maria wil verlaten als hij ontdekt dat ze zwanger is (Matth. 1: 19). Wie meer wil weten kan terecht in het uitstekende boekje van Oscar Lohuis, ‘Exclusieve liefde’.

Verwijzing

Dat seksualiteit alleen binnen het huwelijk kan plaatsvinden heeft alles te maken met de verwijzende functie van het huwelijk. Huwelijk (en seksualiteit als diepste expressie daarvan) zijn een reflectie van de gemeenschap tussen Christus en de gemeente (Ef. 5:25). Zoals er geen gemeenschap met Christus mogelijk is zonder de huwelijksband van het geloof, is er tussen man en vrouw ook geen gemeenschap toegestaan zonder huwelijk van liefde en trouw. Wie dit niet (meer) verstaat, ziet meestal ook het belang niet om seksualiteit tot het huwelijk te beperken. De relativering van de betekenis van seksualiteit is ten diepste niet slechts een ‘vleselijk’ probleem, maar vooral een geestelijk probleem.    

Beste bedding

Niet alleen is het huwelijk bijbels bezien de enige bedding voor seksualiteit, het blijkt ook de beste bedding te zijn. Onderzoeken tonen aan dat de kwaliteit van seksuele relaties binnen huwelijken beter is dan daarbuiten, bijvoorbeeld bij samenwonenden. De verklaring hiervoor wordt gezocht in het commitment dat getrouwden hebben. Dit werkt verrijkend voor de seksuele relatie en geeft, met name vrouwen, een gevoel van veiligheid, aldus socioloog David Ayers. Verder blijkt dat geslachtsverkeer voor het huwelijk de kwaliteit van het huwelijk niet ten goede komt: vrouwen die seks hebben voor het huwelijk scheiden eerder. Deze kans is hoger naarmate ze met meer partners seksuele gemeenschap heeft gehad. Ook de wetenschap toont dus de waarde van het bewaren van seksualiteit voor binnen het huwelijk. Kortom: het huwelijk is de tuin waar seksualiteit  – mits met zorg behandeld – het best floreert en goede vruchten voortbrengt.   

Ernstig

Dat dit in toenemende mate gerelativeerd en ontkend wordt in christelijk Nederland is ernstig. We zouden ons beter druk kunnen maken over het toenemende aantal christelijke jongeren dat wel besluit seks te hebben voor het huwelijk, dan over degenen die ervoor kiezen dit niet te doen. Seks voor het huwelijk devalueert de hoge betekenis die God toekent aan seksualiteit, het verlaagt de drempel tot zonde en wekt de suggestie dat je met Gods geboden een loopje kunt nemen. Dát is pas beschadigend. De vrees van Bos getuigt in elk geval van weinig bijbels inzicht. De Bijbel staat vol waarschuwingen tegen de gevaren van zonde, met als doel dat we leren te vrezen voor het kwaad. En, nog belangrijker, voor wie uit zwakheid in zonde is gevallen, maar berouw heeft, bevat de Bijbel vele beloften van genade. Meer dan eens heb ik meegemaakt dat jonge mensen die faalden rein te leven, vertelden hoe ze biddend kracht hadden ontvangen om het voortaan anders te doen. Natuurlijk brengt dat strijd met zich mee, maar dat staat in geen verhouding met de last van een geweten dat je voortdurend beschuldigt. Dát tast pas je eigenwaarde aan!

Heilzaam

En bovendien: wachten is ook heilzaam. Wachten is een oefening in zelfbeheersing, een eigenschap die niet alleen van belang is voor het huwelijk, maar net zo goed in het huwelijk. In tegenstelling tot Bos geloof ik dat ze er nog steeds zijn: jongeren die wachten. Uit liefde tot elkaar, uit liefde tot God. Immers, wie Hem liefheeft, krijgt ook Zijn geboden lief. En waar die liefde is, zijn Gods geboden niet zwaar (1 Joh. 5: 3). Inderdaad: Ware liefde wacht…