In de afgelopen tijd gaf het Nederlands Dagblad herhaaldelijk aandacht aan de uit Amerika overgewaaide ‘reinheidscultuur’ (‘purity culture’). Lector Maarten Klaassen schreef hier eerder een commentaar over. Recent kreeg het onderwerp opnieuw aandacht van het ND, in het kader van enkele kritische artikelen over Heart Cry. Zo’n cultuur zou met name voor vrouwen erg schadelijk zijn, volgens de Amerikaanse ervaringsdeskundige Linda Kay Klein.
Volgens Anna Looije is het een uiting van welvaartsevangelie. ‘Volg de regels en je wordt gelukkig. Voor sommigen werkt het. Voor heel veel mensen werkt het niet.’ In feite trapt volgens haar de reinheidscultuur in dezelfde valkuilen als de seculiere cultuur waar ze zich tegen verzet, namelijk een obsessie met seks.
Nu is het maar de vraag in hoeverre het terecht is om Amerikaanse toestanden te projecteren op de Nederlandse situatie. Bovendien, achter de kritiek schuilt vermoedelijk een dieperliggend bezwaar, namelijk dat het überhaupt verkeerd is om seks voor het huwelijk af te keuren.
De notie dat seksualiteit bedoeld is voor het huwelijk is echter van alle tijden, en zonder meer Bijbels. Voor veel Bijbelgetrouwe christenen is dit (terecht) een vanzelfsprekend gegeven. Dit voor te stellen als ‘schadelijk’ is onzin. Juist het omgekeerde kan veel schade opleveren.
Hoe ver mag je gaan?
Maar als je dat standpunt onderschrijft, ben je er dan? Veel christelijke stelletjes blijven met de vraag zitten: hoe ver mag je dan eigenlijk wél gaan? Is alles toegestaan, zolang je maar geen gemeenschap hebt, of moet je op een bepaalde manier afstand bewaren?
Wie rondneust op een website als Refoweb constateert dat hierover door jongeren veel vragen worden gesteld, en dat er kennelijk grote behoefte is aan duidelijkheid op dit punt. Tegelijk blinken de antwoorden die gegeven worden vaak niet altijd uit in helderheid. Iedere situatie is anders en je moet hierin met elkaar je eigen weg vinden, zo lijkt zo ongeveer het motto.
Eenvoudige gedragsregel
Dan is het belangrijk dat er duidelijker richting gewezen wordt. Aletta de Pater stelt in haar boek ‘Bijbelse relatievorming in de 21e eeuw’ een duidelijke lijn voor. Ze maakt onderscheid tussen intimiteit en seksualiteit. Er kan lichamelijke intimiteit zijn zonder seksuele opwinding. Die bestaat ook tussen bijvoorbeeld ouders en kinderen, of broers en zussen. ‘Vóór het huwelijk kun je lichamelijk wel intimiteit delen met elkaar, maar niet seksueel actief zijn’, zegt zij. Als intimiteit een seksuele stimulans geeft, moet je er vandaan blijven.
Als intimiteit een seksuele stimulans geeft, moet je er vandaan blijven.
Dat lijkt me een goede, eenvoudige gedragsregel. Vrij vertaald: elkaar een hand geven, de hand om elkaars schouder leggen, elkaar een zoen geven, of een knuffel, is prima. Maar blijf weg van alles wat seksueel opwindend is, zoals het betasten van geslachtsdelen, boven of onder de kleding. Daaronder valt ook het bij elkaar binnendringen, bijvoorbeeld tongzoenen.
Daarnaast is het natuurlijk belangrijk om niet-uitdagende kleding te dragen, en om gelegenheden te mijden waardoor je voor de verleiding zou kunnen bezwijken, of die aanleiding kunnen geven tot praatjes (1 Thess. 5: 22). Denk aan met elkaar slapen op dezelfde kamer of met zijn tweeën op vakantie gaan.
En tenslotte: het is goed om dit bij het aangaan van een relatie expliciet met elkaar te bespreken en afspraken te maken. Dan kun je elkaar ook aan die afspraken houden.
Er is zou veel meer over dit onderwerp te zeggen zijn. Maar het zou al grote winst zijn als deze eenvoudige basisregel breed ingang zou vinden in christelijk Nederland.
Dat is bepaald geen kwestie van het volgen een bepaalde Amerikaanse cultuur, maar van een willen leven naar Gods geboden. Als dit wordt geframed als ‘purity culture’, laat dat helaas vooral zien hoever sommige christenen zich van de Bijbel als norm verwijderd hebben.
Intimiteit en seksualiteit voor het huwelijk
In de afgelopen tijd gaf het Nederlands Dagblad herhaaldelijk aandacht aan de uit Amerika overgewaaide ‘reinheidscultuur’ (‘purity culture’). Lector Maarten Klaassen schreef hier eerder een commentaar over. Recent kreeg het onderwerp opnieuw aandacht van het ND, in het kader van enkele kritische artikelen over Heart Cry. Zo’n cultuur zou met name voor vrouwen erg schadelijk zijn, volgens de Amerikaanse ervaringsdeskundige Linda Kay Klein.
Volgens Anna Looije is het een uiting van welvaartsevangelie. ‘Volg de regels en je wordt gelukkig. Voor sommigen werkt het. Voor heel veel mensen werkt het niet.’ In feite trapt volgens haar de reinheidscultuur in dezelfde valkuilen als de seculiere cultuur waar ze zich tegen verzet, namelijk een obsessie met seks.
Nu is het maar de vraag in hoeverre het terecht is om Amerikaanse toestanden te projecteren op de Nederlandse situatie. Bovendien, achter de kritiek schuilt vermoedelijk een dieperliggend bezwaar, namelijk dat het überhaupt verkeerd is om seks voor het huwelijk af te keuren.
De notie dat seksualiteit bedoeld is voor het huwelijk is echter van alle tijden, en zonder meer Bijbels. Voor veel Bijbelgetrouwe christenen is dit (terecht) een vanzelfsprekend gegeven. Dit voor te stellen als ‘schadelijk’ is onzin. Juist het omgekeerde kan veel schade opleveren.
Hoe ver mag je gaan?
Maar als je dat standpunt onderschrijft, ben je er dan? Veel christelijke stelletjes blijven met de vraag zitten: hoe ver mag je dan eigenlijk wél gaan? Is alles toegestaan, zolang je maar geen gemeenschap hebt, of moet je op een bepaalde manier afstand bewaren?
Wie rondneust op een website als Refoweb constateert dat hierover door jongeren veel vragen worden gesteld, en dat er kennelijk grote behoefte is aan duidelijkheid op dit punt. Tegelijk blinken de antwoorden die gegeven worden vaak niet altijd uit in helderheid. Iedere situatie is anders en je moet hierin met elkaar je eigen weg vinden, zo lijkt zo ongeveer het motto.
Eenvoudige gedragsregel
Dan is het belangrijk dat er duidelijker richting gewezen wordt. Aletta de Pater stelt in haar boek ‘Bijbelse relatievorming in de 21e eeuw’ een duidelijke lijn voor. Ze maakt onderscheid tussen intimiteit en seksualiteit. Er kan lichamelijke intimiteit zijn zonder seksuele opwinding. Die bestaat ook tussen bijvoorbeeld ouders en kinderen, of broers en zussen. ‘Vóór het huwelijk kun je lichamelijk wel intimiteit delen met elkaar, maar niet seksueel actief zijn’, zegt zij. Als intimiteit een seksuele stimulans geeft, moet je er vandaan blijven.
Dat lijkt me een goede, eenvoudige gedragsregel. Vrij vertaald: elkaar een hand geven, de hand om elkaars schouder leggen, elkaar een zoen geven, of een knuffel, is prima. Maar blijf weg van alles wat seksueel opwindend is, zoals het betasten van geslachtsdelen, boven of onder de kleding. Daaronder valt ook het bij elkaar binnendringen, bijvoorbeeld tongzoenen.
Daarnaast is het natuurlijk belangrijk om niet-uitdagende kleding te dragen, en om gelegenheden te mijden waardoor je voor de verleiding zou kunnen bezwijken, of die aanleiding kunnen geven tot praatjes (1 Thess. 5: 22). Denk aan met elkaar slapen op dezelfde kamer of met zijn tweeën op vakantie gaan.
En tenslotte: het is goed om dit bij het aangaan van een relatie expliciet met elkaar te bespreken en afspraken te maken. Dan kun je elkaar ook aan die afspraken houden.
Er is zou veel meer over dit onderwerp te zeggen zijn. Maar het zou al grote winst zijn als deze eenvoudige basisregel breed ingang zou vinden in christelijk Nederland.
Dat is bepaald geen kwestie van het volgen een bepaalde Amerikaanse cultuur, maar van een willen leven naar Gods geboden. Als dit wordt geframed als ‘purity culture’, laat dat helaas vooral zien hoever sommige christenen zich van de Bijbel als norm verwijderd hebben.
Gepubliceerd: 16-06-2023
Laurens van der Tang
Ook interessant
Een boodschap voor jonge mannen
Jonge man, ergens in de grote wereld bidt iemand voor je. Dat is een interessante, bemoedigende, maar ook uitdagende gedachte, toch?
‘Get Married’: Je gezin dienen als roeping van God
Op overtuigende wijze laat Brad Wilcox vanuit de wetenschap zien waarom het huwelijk van zo grote waarde is voor de samenleving.
Recensie: Wat de Bijbel zegt over de man/vader
In het boek ”Wat hij moet zijn… als hij met mijn dochter wil trouwen” behandelt Voddie Baucham aan de hand van verschillende
De christelijke seksuele moraal is een Evangelie-aangelegenheid
In de eerste brief die Paulus aan Timotheüs schrijft, klinkt van het begin tot het eind verontrusting door over het bewaren van
Het leven in een keet (deel II)
Uitspattingen in de keet leiden tot allerlei trauma’s en problemen. En toch zijn keten een verschijnsel van een dieper probleem, zegt Bas
Een bekende refo valt – en nu is het Goede Vrijdag
Volharden in het huidige lijden
Vijf leugens ontmaskerd over seksualiteit, genderrollen en bescheidenheid
Wie Vroege Kerk wil verstaan moet postmoderne bril afzetten
Eerste Ierse interview van genderactiviste Helen Joyce
Populaire artikelen
Wekelijkse nieuwsbrief ontvangen?
Bijeenkomsten
22 april 2025 / 22 april 2025
4 mei 2025 / 4 mei 2025
12 mei 2025 / 18 mei 2025
14 mei 2025 / 14 mei 2025
4 juni 2025 / 4 juni 2025