Leestijd: 4 minuten
Wat nu als je worstelt met je seksuele gerichtheid of je geslacht? Je vraagt om hulp, omdat je zo graag ‘gewoon’ zou willen zijn. Mag dat? Veel westerse wetgevers vinden van niet – in elk geval: je mag daarbij niet geholpen worden. Maar Bijbels gezien, mag je verandering van homoseksuele gevoelens verwachten?
‘Homogenezing’ blijft in westerse landen op de agenda staan. In Nederland ligt nog een initiatiefwet in de la, in België is men intussen een stap verder. Daar is sinds vorige week een wet aangenomen die ‘conversietherapie’ verbiedt. Bij zo’n wet zijn heel veel vragen te stellen. Dat hebben we in eerdere artikelen (Geen blijk van liefde en Tien bezwaren) al gedaan.
In dit artikel gaat het dus om de vraag in welke zin je mág verlangen naar verandering van homoseksuele of transgendergevoelens. Het antwoord is niet simpel. Immers, bij de meesten zullen de gevoelens nooit geheel verdwijnen, terwijl we verandering (in diverse opzichten) ook niet moeten uitsluiten.
Levenspraktijk
Voor velen die bij zichzelf homoseksuele gevoelens ontdekken is de eerste vraag: ‘Kan ik ooit nog ‘gewoon’ trouwen?’ Wat een begrijpelijke vraag, gezien het ingeschapen verlangen naar gezelschap! Een vraag die soms een leven lang meegaat.
Je zou kunnen denken, dat het huwelijk wellicht helpt in de strijd tegen je gevoelens. Dat sluit ik niet uit, maar het helpt niet als middel op zich. Wél kan de Heere het aanwijzen als stap in Zijn weg van herstel in gebroken seksualiteit. Zo was het in het leven van Esther en van Richard. Tegelijk geloof ik, dat het uitgangspunt moet zijn om, zoals Herman, het ongetrouwd-blijven te aanvaarden, vooral in het besef dat het huwelijk niet het hoogste doel is van een mens.
Trauma
Bij ‘anti-conversiewetten’ is het uitgangspunt, dat homoseksuele en transseksuele gevoelens bij je diepste wezen horen. Men zoekt grondig naar argumenten dat het ‘biologisch bepaald’ is. En hoewel deze gevoelens vaak echt voelen als deel van je identiteit, spelen er talloze factoren een rol.
In veel gevallen van genderdysforie en in diverse situaties van homoseksualiteit is een belangrijke rol weggelegd voor moeilijke gebeurtenissen. Laura Perry zegt dat bij genderdysforie vrijwel altijd een misbruiksituatie een rol speelt. Jamie Reed zag bij kinderen met genderdysforie vaak ernstige psychische klachten. In veel getuigenissen in Er moet licht komen zijn hechting, misbruik of trauma bepalend geweest.
Dat trauma een belangrijke rol speelt in beschadigde seksuele gevoelens wordt bijvoorbeeld uitvoerig besproken in Traumaseksualiteit. Nee, dit gaat zeker niet over alle situaties; maar bij elkaar toch over veel personen. Achter seksuele worstelingen kunnen grote problemen schuilgaan. Het is liefdeloos om in zo’n geval slechts te zeggen: ‘Je mag zijn hoe je je voelt’. Wie zo behandeld wordt, zal zich ongezien en niet-geholpen voelen. Terwijl goede behandeling van het trauma in sommige gevallen de lading van homoseksuele gevoelens kan wegnemen.
Zeker, er kunnen dingen mis gaan als mensen te snel naar trauma’s en dergelijke zoeken. Er kunnen echter ook dingen mis gaan als trauma’s over het hoofd worden gezien. Helaas zijn er op álle gebieden grote beschadigingen teweeggebracht in hulpverlening en pastoraat…
Bekering
De belangrijkste verandering die in ieders leven nodig is, is die van bekering. Er zijn landen – vooral in de moslimwereld – waar dit als strafbaar feit wordt gezien. Westerse landen gaan er prat op, dat er vrijheid is van godsdienst én van verandering van godsdienst.
Nu is uiteraard niet iedere verandering van godsdienst een echte bekering, maar iedere bekering is wel een verandering. Een verandering van wie je ten diepste bent. Die verandering is onmisbaar en zalig: ‘Wat is uw enige troost […]? Dat ik niet […] meer van mezelf ben, maar het eigendom van die getrouwe Zaligmaker Jezus Christus.’ Bevrijd worden van jezelf is de grootste bevrijding.
Nu is die verandering (wedergeboorte) in zeker opzicht onzichtbaar. Het ís zo; onafhankelijk van wat ik bij mijzelf merk, mag ik in het geloof weten, dat God mij anders ziet. Maar vanuit die geloofswerkelijkheid komt er ook een nieuw verlangen. Iedereen die bij Christus gaat horen, verlangt er naar om veranderd te worden. ‘Dominee, hoe kan ik strijden tegen het verkeerde in mijzelf?’ – dat zou een voor iedereen herkenbare vraag moeten zijn. En zelfverloochening zou daarom een veel beoefende deugd moeten zijn…
Op het terrein van homoseksualiteit valt deze strijd te vergelijken met die tegen je karakter. Iemand die een driftige natuur heeft zal zich niet willen verschuilen achter het feit dat hij nu eenmaal zo is, maar verlangen om geduldiger te worden. Nee, strijd tegen homoseksuele gevoelens betekent niet streven naar heteroseksuele gevoelens. Daarin kun je immers evenveel zondigen. Het gaat om streven naar reinheid. Immers, ‘de zonde (drift, homoseksuele begeerten, hoogmoed, enz.) zal over u niet heersen’ (Rom. 6:14).
Conclusie
Zo bekeken is verandering voor iedereen een mogelijkheid. Niet in de zin dat homoseksuele gevoelens helemaal verdwijnen. Dat gebeurt bij sommigen – vooral waar sprake is van traumatische misvorming van seksualiteit. Bij anderen echter zullen de gevoelens blijven, terwijl zij daarom bepaald niet minder gelovig of geheiligd hoeven te zijn.
Ik ben er van overtuigd, dat er voor iedere christen niet alleen verandering mogelijk is, maar ook verandering zal zijn. Zeker niet altijd van de gerichtheid van seksuele gevoelens, maar wel van de intensiteit, de overheersing en de scherpte.
Het is daarom voor iedereen van belang om te strijden tegen de zonde. Toegeven aan de zonde is nooit helpend maar beschadigend; waar de zonde ruimte krijgt zal ze meer invloed krijgen. Zelfs voor niet-gelovigen is het daarom belangrijk om niet mee te gaan in de gedachte: ‘Je mag zijn wie je bent en je mag doen wat bij je past.’ Tegelijk kan niemand in deze strijd zonder het werk van Christus en de Heilige Geest. Wie het oog op Christus heeft, wordt ‘naar hetzelfde beeld in gedaante veranderd, van heerlijkheid tot heerlijkheid, als door des Heeren Geest’ (2 Kor. 3:18). Niet per se meer heteroseksueel, wel altijd meer Christus-gelijkvormig.
Gepubliceerd: 28-07-2023
“Ik wil veranderen…” – “Maar je mág dat niet!”
Wat nu als je worstelt met je seksuele gerichtheid of je geslacht? Je vraagt om hulp, omdat je zo graag ‘gewoon’ zou willen zijn. Mag dat? Veel westerse wetgevers vinden van niet – in elk geval: je mag daarbij niet geholpen worden. Maar Bijbels gezien, mag je verandering van homoseksuele gevoelens verwachten?
‘Homogenezing’ blijft in westerse landen op de agenda staan. In Nederland ligt nog een initiatiefwet in de la, in België is men intussen een stap verder. Daar is sinds vorige week een wet aangenomen die ‘conversietherapie’ verbiedt. Bij zo’n wet zijn heel veel vragen te stellen. Dat hebben we in eerdere artikelen (Geen blijk van liefde en Tien bezwaren) al gedaan.
In dit artikel gaat het dus om de vraag in welke zin je mág verlangen naar verandering van homoseksuele of transgendergevoelens. Het antwoord is niet simpel. Immers, bij de meesten zullen de gevoelens nooit geheel verdwijnen, terwijl we verandering (in diverse opzichten) ook niet moeten uitsluiten.
Levenspraktijk
Voor velen die bij zichzelf homoseksuele gevoelens ontdekken is de eerste vraag: ‘Kan ik ooit nog ‘gewoon’ trouwen?’ Wat een begrijpelijke vraag, gezien het ingeschapen verlangen naar gezelschap! Een vraag die soms een leven lang meegaat.
Je zou kunnen denken, dat het huwelijk wellicht helpt in de strijd tegen je gevoelens. Dat sluit ik niet uit, maar het helpt niet als middel op zich. Wél kan de Heere het aanwijzen als stap in Zijn weg van herstel in gebroken seksualiteit. Zo was het in het leven van Esther en van Richard. Tegelijk geloof ik, dat het uitgangspunt moet zijn om, zoals Herman, het ongetrouwd-blijven te aanvaarden, vooral in het besef dat het huwelijk niet het hoogste doel is van een mens.
Trauma
Bij ‘anti-conversiewetten’ is het uitgangspunt, dat homoseksuele en transseksuele gevoelens bij je diepste wezen horen. Men zoekt grondig naar argumenten dat het ‘biologisch bepaald’ is. En hoewel deze gevoelens vaak echt voelen als deel van je identiteit, spelen er talloze factoren een rol.
In veel gevallen van genderdysforie en in diverse situaties van homoseksualiteit is een belangrijke rol weggelegd voor moeilijke gebeurtenissen. Laura Perry zegt dat bij genderdysforie vrijwel altijd een misbruiksituatie een rol speelt. Jamie Reed zag bij kinderen met genderdysforie vaak ernstige psychische klachten. In veel getuigenissen in Er moet licht komen zijn hechting, misbruik of trauma bepalend geweest.
Dat trauma een belangrijke rol speelt in beschadigde seksuele gevoelens wordt bijvoorbeeld uitvoerig besproken in Traumaseksualiteit. Nee, dit gaat zeker niet over alle situaties; maar bij elkaar toch over veel personen. Achter seksuele worstelingen kunnen grote problemen schuilgaan. Het is liefdeloos om in zo’n geval slechts te zeggen: ‘Je mag zijn hoe je je voelt’. Wie zo behandeld wordt, zal zich ongezien en niet-geholpen voelen. Terwijl goede behandeling van het trauma in sommige gevallen de lading van homoseksuele gevoelens kan wegnemen.
Zeker, er kunnen dingen mis gaan als mensen te snel naar trauma’s en dergelijke zoeken. Er kunnen echter ook dingen mis gaan als trauma’s over het hoofd worden gezien. Helaas zijn er op álle gebieden grote beschadigingen teweeggebracht in hulpverlening en pastoraat…
Bekering
De belangrijkste verandering die in ieders leven nodig is, is die van bekering. Er zijn landen – vooral in de moslimwereld – waar dit als strafbaar feit wordt gezien. Westerse landen gaan er prat op, dat er vrijheid is van godsdienst én van verandering van godsdienst.
Nu is uiteraard niet iedere verandering van godsdienst een echte bekering, maar iedere bekering is wel een verandering. Een verandering van wie je ten diepste bent. Die verandering is onmisbaar en zalig: ‘Wat is uw enige troost […]? Dat ik niet […] meer van mezelf ben, maar het eigendom van die getrouwe Zaligmaker Jezus Christus.’ Bevrijd worden van jezelf is de grootste bevrijding.
Nu is die verandering (wedergeboorte) in zeker opzicht onzichtbaar. Het ís zo; onafhankelijk van wat ik bij mijzelf merk, mag ik in het geloof weten, dat God mij anders ziet. Maar vanuit die geloofswerkelijkheid komt er ook een nieuw verlangen. Iedereen die bij Christus gaat horen, verlangt er naar om veranderd te worden. ‘Dominee, hoe kan ik strijden tegen het verkeerde in mijzelf?’ – dat zou een voor iedereen herkenbare vraag moeten zijn. En zelfverloochening zou daarom een veel beoefende deugd moeten zijn…
Op het terrein van homoseksualiteit valt deze strijd te vergelijken met die tegen je karakter. Iemand die een driftige natuur heeft zal zich niet willen verschuilen achter het feit dat hij nu eenmaal zo is, maar verlangen om geduldiger te worden. Nee, strijd tegen homoseksuele gevoelens betekent niet streven naar heteroseksuele gevoelens. Daarin kun je immers evenveel zondigen. Het gaat om streven naar reinheid. Immers, ‘de zonde (drift, homoseksuele begeerten, hoogmoed, enz.) zal over u niet heersen’ (Rom. 6:14).
Conclusie
Zo bekeken is verandering voor iedereen een mogelijkheid. Niet in de zin dat homoseksuele gevoelens helemaal verdwijnen. Dat gebeurt bij sommigen – vooral waar sprake is van traumatische misvorming van seksualiteit. Bij anderen echter zullen de gevoelens blijven, terwijl zij daarom bepaald niet minder gelovig of geheiligd hoeven te zijn.
Ik ben er van overtuigd, dat er voor iedere christen niet alleen verandering mogelijk is, maar ook verandering zal zijn. Zeker niet altijd van de gerichtheid van seksuele gevoelens, maar wel van de intensiteit, de overheersing en de scherpte.
Het is daarom voor iedereen van belang om te strijden tegen de zonde. Toegeven aan de zonde is nooit helpend maar beschadigend; waar de zonde ruimte krijgt zal ze meer invloed krijgen. Zelfs voor niet-gelovigen is het daarom belangrijk om niet mee te gaan in de gedachte: ‘Je mag zijn wie je bent en je mag doen wat bij je past.’ Tegelijk kan niemand in deze strijd zonder het werk van Christus en de Heilige Geest. Wie het oog op Christus heeft, wordt ‘naar hetzelfde beeld in gedaante veranderd, van heerlijkheid tot heerlijkheid, als door des Heeren Geest’ (2 Kor. 3:18). Niet per se meer heteroseksueel, wel altijd meer Christus-gelijkvormig.
Gepubliceerd: 28-07-2023
ds. M. van Reenen
Ook interessant
Twee oud-leerlingen starten artikel 12-procedure tegen Gomarus Scholengemeenschap
Twee oud-leerlingen van de Gomarus scholengemeenschap in Gorinchem beginnen een zogeheten artikel 12-procedure tegen de school. Ze willen de school laten vervolgen
De kerk heeft niet méér seks nodig, maar minder
‘Verbonden voor het leven’, de studie van prof. A. de Bruijne naar een Bijbelse visie op homoseksualiteit, vraagt om serieuze lezing en
Waarom ik halverwege ben weggegaan bij de EO-Jongerendag
Tijdens de EO-Jongerendag op 11 juni werd er door een zangeres een opmerkelijk statement gemaakt met een regenboogvlag. Vanouds werd de EO
Reflectie op interview met Prof A. de Bruijne
Ds. P. de Vries schreef een reflectie op het interview dat het ND publiceerde met De Bruijne, n.a.v. een nieuw verschenen theologisch
Nieuw boek met medewerking van Bijbels Beraad M/V: Vernieuwd en onveranderd
Vorige week verscheen opnieuw een belangrijk boek met medewerking van Bijbels Beraad M/V. Het gaat om ”Vernieuwd en onveranderd” van Rachel Gilson,
Vaders en moeders zijn gelukkig niet hetzelfde
Wat we nodig hebben
Causaal verband sociale media en de ACG in de hersenen.
Een belangrijke studie over Deuteronomium 22:5 en genderdysforie
Geloftedag in de donkere dagen voor Kerst?
Populaire artikelen
Wekelijkse nieuwsbrief ontvangen?
Bijeenkomsten
Geen toekomstige evenementen.