Leestijd: 4 minuten

Er is, zomer 2023, best een duidelijk verschil tussen vrouwen- en mannenmode. Helaas is dat verschil lang niet altijd goed nieuws. Het is de vraag hoe christenen daarmee om moeten gaan en hoe zij zich zouden kunnen of moeten onderscheiden.

De achterliggende dagen reisde ik enkele keren per trein. Een mooie gelegenheid om eens wat andere mensen te spreken – als zij althans niet (zoals gewoonlijk) opgesloten zitten achter schermen en oordoppen. In elk geval kun je mensen zien. Ik was weer gelijk helemaal bij op het terrein van de zomermode.

Mij viel het grote verschil tussen vrouwen- en mannenmode op. Ik zag nagenoeg geen enkele jonge vrouw aan wie je niet op tientallen meters afstand kon zien dat zij een vrouw was. De jaren-’60-gedachte dat vrouwen hetzelfde moeten kunnen dragen als mannen (kort haar, t-shirt, spijkerbroek) leek ver weg.

Dat is trouwens ook interessant met het oog op de genderideologie. Die zegt immers, dat we niet langer moeten vasthouden aan de tweedeling van de wereld in mannen en vrouwen. Neêrlands jongelieden zijn daar nog niet echt aan toe.

Lustobjecten
Daar zit natuurlijk iets positiefs in. Gelukkig is er nog een breed besef dat er wel degelijk verschil is tussen man en vrouw. Er zitten echter diverse ‘maars’ aan.

Het verschil tussen mannen- en vrouwenmode komt helaas niet voort uit erkenning van God als Schepper en wetgever. Ook in veel kerkelijke kringen is er steeds minder bewust onderscheid tussen mannen- en vrouwenkleding. Als de mode het voorschrijft, zullen vrouwen zich probleemloos hullen in mannenkleding.

En trouwens: ‘hullen’, deed men dat maar. Zo’n beetje het belangrijkste verschil tussen mannen en vrouwen ligt nu op het punt van (ont)hullen. Mannen dragen geen naveltruitje, vrouwen wel. Een korte broek voor mannen reikt tot aan de knie, bij vrouwen duidelijk niet. Van boven hetzelfde verhaal. Jawel, ook lange jurken en wijde broeken horen bij de moderne mode, dus het kan alle kanten op. Maar in veel gevallen geldt toch, dat vrouwen zich onderscheiden door kortere en strakkere kleding.

Waarom is dat zo? Ik meen dat het dit is: ondanks alle vrouwenemancipatie en genderideologie voelt iedereen aan dat er een verschil is tussen man en vrouw (vergelijk 1 Korinthe 11:14). Maar dat verschil wil men niet meer uiten in zedigheid, nederigheid en een heldere taakverdeling. Dan blijft er één terrein over waarop men het verschil nog wel belangrijk vindt: seksualiteit. Onlangs reageerde Don Ceder (CU) verontwaardigd over de serie Temptation Island. Zeer terecht was zijn constatering dat mensen in deze serie gemaakt worden tot ‘inwisselbare lustobjecten’. Helaas echter gebeurt dit niet slechts op televisie; het gebeurt overal op straat, waar vrouwenkleding roept: ‘Kijk naar mij!’

Christelijke situatie
Zijn kerken een uitzondering? Nelleke Hoekman, woonachtig in Oman, zei In het Reformatorisch Dagblad: ‘Wat is er aantrekkelijk aan een land waar billboards met schaars geklede vrouwen hangen, waar mensen half bloot op straat lopen en kerkelijke meiden korte rokjes dragen?’ Overigens, ook mannen kleden zich steeds meer casual: geen ‘zondagse kleding’, docenten die amper te onderscheiden zijn van leerlingen.

Reformatorische scholen passen niet zelden hun beleid aan de praktijk aan. Een vo-school communiceert: ‘Je rokje is dus niet korter dan halverwege je bovenbeen.’ (Oké? Hoe meet je dat?) En: ‘Shirts met spaghettibandjes zijn volgens ons meer iets voor in Italië en niet voor op school.’ (Zullen Italianen leuk vinden.) Wat is hier reformatorisch aan? Die vraag stellen ook veel niet-reformatorische omwonenden…

We zullen dus grondiger na moeten denken over de uitstraling. Natuurlijk, met een brave buitenkant ben je er niet. Op seksueel terrein gaat er helaas ook veel mis op plaatsen waar de kleding keurig is. We hebben in alle opzichten reden tot bekering. Maar dus ook op dit terrein. Om zichtbaar te maken, dat we niet wensen mee te doen met de verseksualisering van de samenleving. En anderzijds, dat we belang hechten aan respect, orde en gezag.

Mannen en vrouwen
Wat betekent dit voor ons persoonlijk?

Naar mannen toe zou ik zeggen: wees eerlijk over jezelf. In mijn eerste gemeente zei ik tijdens een preekbespreking over het zevende gebod, dat ik het niet verantwoord vond om naar een zomers strand te gaan. Daar begreep men helemaal niets van! Nadat ik iedereen stoom had laten afblazen, zei ik: ‘Het lijkt wel, alsof ik hier de enige man ben die gevoelig is voor een half uitgeklede vrouw.’ Ineens begrepen de jongens het wél… We leven wat dat betreft in een moeilijke tijd. De seksuele prikkeling heeft invloed op je denken. Dat vraagt om dubbel gebed om een ‘wacht voor je ogen’ (vergelijk Psalm 119:37). Om het vermijden van plaatsen waar je niet hoeft te zijn (strand, media). En vooral om het zoeken van Christus. In Openbaring 14:4 worden de verzegelden gekenmerkt als ‘die met vrouwen niet bevlekt zijn’. Hoe kan dat? Zij zijn het ook die ‘het Lam volgen, waar Het ook heen gaat’. Zicht op de reinheid van het Lam is het beste middel tegen verlokking door onreinheid.

Naar vrouwen toe zou ik zeggen: bedenk hoe je wilt dat mannen naar je kijken. Het is Gods bedoeling, dat er maar één man naar jouw lichaam verlangt, en dat is degene aan wie je trouw beloofd hebt. Je hoeft je lichaam echt niet te verstoppen achter een burka om te voorkomen dat je lichaam een lustobject lijkt. Het is juist een sieraad als een christelijk meisje zich vol overtuiging vrouwelijk, kuis en nederig kleedt.

Jawel, we moeten wel veel uittrekken – maar dan de oude mens; en tegelijk de nieuwe mens aandoen (Kol. 3:9-10). Dan worden we echt aantrekkelijk (Zach. 8:23)…

---

Gepubliceerd: 08-09-2023