In de Scandinavische kerken is de vraag of ‘homoparen’ een kerkelijke zegen kunnen krijgen, al langere tijd onderwerp van debat. Een (niet-compleet) overzicht.
Noorwegen: De Methodistenkerk keurt het ‘homohuwelijk’ goed. De Kerk van Noorwegen biedt al langer ruimte voor de inzegening van ‘homoparen’. Nu is de vraag geopperd of priesters die hier niet aan mee willen werken nog wel aangenomen kunnen worden. Een bisschop (v) schrijft: “het is niet onmogelijk dat we dit moeten overwegen”. De Noorse baptisten accepteren geen kerkleiders en predikanten die in een ‘homoseksuele relatie’ leven.
Zweden: De Zweedse Democraten vinden dat priesters hun geweten moeten volgen, over de vraag of ze een ‘homopaar’ willen zegenen. Verschillende bisschoppen hebben aangegeven dat elke priester in principe elk huwelijk moet inzegenen; hiermee verkleinen ze de gewetensvrijheid van priesters.
Finland: De Evangelisch-Lutherse kerk staat nog steeds het Bijbelse huwelijk voor. Wel zijn er voorgangers die gebedsdiensten houden voor ‘homoparen’.
Denemarken: Onlangs werden er bezwaren geuit tegen gemeenten binnen de Kerk van Denemarken die bezwaren hebben tegen vrouwen in het ambt. De wet biedt hun echter de ruimte om vrouwen op de preekstoel te weigeren. De meeste priesters bevestigen een ‘homohuwelijk’ als dat van hen wordt gevraagd.
Duitsland: De kardinaal van de Rooms-katholieke kerk verbood in september de ‘homozegen’. Enkele bisschoppen organiseerden vervolgens een massazegening.
Estland/Letland/Litouwen: De Methodistenkerken hebben het kerkgenootschap United Methodist Church verlaten en hebben zich aangesloten bij de Global Methodist Church, die het ‘homohuwelijk’ nog steeds afkeurt. De Lutherse kerk in Estland is gestopt met het registreren van huwelijken sinds de overheid het ‘homohuwelijk’ goedkeurde, om zichzelf niet in gewetensnood te brengen. Voor hen blijft het huwelijk een exclusieve, levenslange verbintenis tussen een man en een vrouw.
