Spreuken 31 is een lofzang op de deugdelijke huisvrouw. Als je deze lofzang leest, kan de gedachte zomaar bij je opkomen: hoe kan ik aan al deze eisen voldoen? In deze laatste aflevering gaan we in op deze vraag.
De moeiten bij het moederschap
Moeder zijn is een voorrecht, maar ook een opgave. Je moet altijd maar weer klaarstaan. De kinderen gaan ervan uit dat je er voor hen bent. Even iets langer op bed blijven liggen, zit er vaak niet in. Ook niet als het lichaam tegenstribbelt. Ook niet als de geest moe is. Op den duur moet zich dat echter wel wreken. Niemand houdt het vol om tijden achter elkaar op de tenen te moeten lopen. Vaak wordt dat nog sterker ervaren als de nachten gebroken zijn. Bij de eerste kun je ’s ochtends nog wel eens wat langer blijven liggen. Maar als de oudere kinderen weer vroeg naar school moeten, moet je ’s ochtends toch weer op tijd paraat zijn. Dat kan veel vragen van je lichaam.
Niet iedere vrouw is fysiek en mentaal even sterk. Sommige vrouwen lijken wel werkpaarden die alles aankunnen. Ze doen er gerust een ander huishouden bij. Maar anderen kunnen ternauwernood hun eigen huishouden draaiende houden. Ze hebben niet veel kracht; niets om bij te zetten. En als je ziek wordt, doe je er lang over om er weer bovenop te komen. Anderen kampen met een chronische ziekte, waardoor het werk alleen in een lage versnelling kan worden gedaan. Daardoor loop je makkelijk een achterstand op in het huishouden. Het werk stapelt zich maar op. De stapel kan wel eens zo hoog worden, dat je er niet meer overheen kunt zien…
Het leven van een moeder is beslist hectisch. Een van-negen-tot-vijf-mentaliteit gaat voor haar nooit op. Zij moet er altijd zijn. Juist deze voortdurende druk kan een moeder wel eens te veel worden. Sommige moeders raken overwerkt. Je kunt het even niet meer aan. Een korte break kan dan goed uitpakken. Maar soms is dat niet genoeg. Het kan gebeuren dat je het werk helemaal moet laten liggen en er echt afstand van moet nemen. Dat wordt vaak ervaren als een nederlaag. Het geeft het gevoel dat je gefaald hebt in je taak. Ook al zegt iedereen dat het niet zo is, het wordt wel zo gevoeld.
Gezakt
Menig moeder zal dit herkennen. Er gebeurt soms zoveel op een dag wat je graag anders had gezien. Je had graag anders gereageerd. Liever was je niet zo boos geworden. Het was beter geweest om duidelijker te zijn. Soms laat je dingen lopen waarop je had moeten reageren. Een andere keer grijp je wel in, maar blijkt dit juist verkeerd uit te pakken. Er moet wat geïmproviseerd worden! Aan bepaalde werkzaamheden kom je soms niet toe. Er gaat ook veel mis. Het lukt dan niet altijd om te blijven relativeren.
Vaak heb je ook het gevoel de kinderen niet de aandacht te hebben gegeven, die ze verdienen. Toen ze thuiskwamen uit school had je weinig tijd om naar hun verhaal te luisteren, omdat je met één van hen naar zwemles moest. Met de jongste heb je niet even op de bank gezeten om een verhaaltje voor te lezen, omdat het huis echt nodig aan een schoonmaakbeurt toe was. Onder het eten wil iedereen graag wat zeggen, maar ben je blij zelf even te zitten. Ja, zo loopt het vaak. Naar jouw gevoel zijn je kinderen kind van de rekening.
’s Avonds op bed kun je wel eens het gevoel hebben dat je opnieuw bent gezakt voor het examen als moeder. Je had zoveel idealen en plannen, maar de praktijk viel zwaar tegen. Morgen hoop je het beter te doen. Maar die hoop blijkt zo vaak ijdel te zijn. Want morgen blijkt vaak niet anders dan vandaag te zijn. Help, hoe kan ik ooit een goede moeder, een deugdzame huisvrouw zijn?
Het geheim
Op verschillende plaatsen roept de Schrift ons op om voor de toekomst ons vertrouwen op de Heere te stellen. Hij is het, Die zorgen wil en zorgen zal. We zien in de Bijbel meerderen die in dit vertrouwen leefden. Denk alleen maar aan de Psalmen, waar we Gods kinderen in het hart kijken. Velen getuigden ervan dat de Heere bij hen was in alle omstandigheden van het leven. Bijvoorbeeld David: ‘De Engel des Heeren legert Zich rondom degenen die Hem vrezen en rukt hen uit’ (Ps. 34:8). De kinderen Israëls zongen ervan als ze opgingen naar de tempel: ‘De Heere is uw Bewaarder, de Heere is uw Schaduw, aan uw rechterhand’ (Ps. 121:5). Maar ook de Heere Jezus wees daar Zijn discipelen op: ‘Daarom zijt niet bezorgd, zeggende: Wat zullen wij eten, of wat zullen wij drinken, of waarmede zullen wij ons kleden? Want al deze dingen zoeken de heidenen; want uw hemelse Vader weet, dat gij al deze dingen behoeft’ (Math. 6:31-32).
Zo zijn er meer teksten te noemen. Hiermee wordt de weg gewezen, als het werk als moeder je zwaar valt. Het is de weg van het vertrouwen op de hulp en de leiding van God. Dat maakt dat je niet bang bent voor de toekomst, ook al is deze vol gevaren en onzekerheden. Je mag leven in toewijding aan God en vertrouwen op God: ‘Wentel uw weg op den Heere, en vertrouw op Hem; Hij zal het maken’ (Ps. 37:5). Dat is leven bij de belijdenis van de nieuwtestamentische kerk, die ‘in alles, dat ons nog toekomen kan, een goed toevoorzicht hebben op onze getrouwe God en Vader’ (HC Zondag 10).
Wat kunnen er een zorgen worden gemaakt voor de dag van morgen. Zéker als er moeiten zijn in een gezin. Als de gezondheid van een van de kinderen niet best is, is het lastig om altijd positief gestemd te blijven. Als een moeder haar kind ziet lijden, lijdt ze mee. Het kan een zwaar kruis zijn, dat op de schouders gelegd wordt. Vaak gaat er meer achter de voorgevel schuil dan de buitenkant van de woning doet vermoeden. Dat vraagt veel van een moeder.
Wat is het een zegen als in dit alles het vertrouwen op de Heere mag worden gesteld. Dat geeft rust bij alle vragen. Dan kun je verder als het weer eens tegenzit. Wetend dat je met alles bij Hem terecht kunt. En… de Heere wil geven boven bidden of denken (Ef. 3:20).
Dit artikel is het laatste deel in een serie. Lees hier deel 1.
