Iedere dag worden we geconfronteerd met de gevolgen van de seksuele revolutie. Waar komt dit vandaan? Een kort overzichtsartikel.
Tegenwoordig beweren vele “wetenschappers” dat een mensenleven niet begint als zygote (een bevruchte eicel), maar pas bij de innesteling van het meercellige embryo in de baarmoeder. Dan zou ook pas de zwangerschap aanvangen. Maar de kerkvader Tertullianus (ca. 160 – ca. 230 na Christus) was van mening dat het begin van het leven begon met de bevruchting van de eicel door de spermacel. Vanaf de bevruchting begint het vruchtje immers te groeien. Dit groeien gaat ononderbroken door: van embryo naar foetus naar baby.[1] Men zou zich af kunnen vragen waarom dat nu in twijfel wordt getrokken en dat het begin van het menselijk leven wordt uitgesteld tot de innesteling? Het antwoord mag duidelijk zijn: dit komt door de seksuele revolutie met de vrije seks als gevolg.
Morning-afterpil kan abortuspil zijn
Volgens moderne wetenschappers zou je met het voorkomen van de innesteling, door bijvoorbeeld de morning-afterpil te gebruiken, een zwangerschap kunnen voorkomen. Weet Magazine publiceerde hier onlangs een interessant artikel over.[2] Volgens dit artikel, uitgaande van het begin van een mensenleven als zygote, zou de morning-afterpil een “abortuspil” kunnen zijn, want je kan er ook een embryo mee doden.
Het probleem van seks voor het huwelijk
Het gebeurt meer dan je denkt, schrijft Kees van Helden in Weet Magazine: “meiden die ’s ochtends tot hun schrik ontdekken dat ze bij ‘het stappen’ veel te ver zijn gegaan. Het zou zomaar kunnen dat ‘de rekening’ die ze voor die avond gepresenteerd krijgen een krijsende baby is van een knul met wie ze niet van plan waren de rest van hun leven te delen…”[3] Over deze on-Bijbelse huidige seksuele moraal valt veel te zeggen. Onder geen enkele voorwaarde ben ik vóór de vrije seks! Uit andere afleveringen van Weet Magazine weet ik dat zij dat ook niet zijn. Waarom dan niet? Een losbandig seksueel leven is Bijbels gezien hoererij, net zoals seks voor het huwelijk met een knul waarmee je niet van plan was de rest van je leven te delen. U wilt niet weten hoeveel ouders binnen onze gezindte met dit probleem van seks voor het huwelijk, met name onder onze jongeren, worstelen.
Jean-Jacques Rousseau en zijn streven naar het “authentiek” zijn van de mens
Staan we er wel eens bij stil waar deze goddeloze gedachten vandaan komen en wie dat in onze tijd promoten? Om een antwoord op deze vraag te krijgen moeten we tenminste teruggaan naar de tijd van de Verlichting, tweehonderd jaar geleden, met name naar Jean-Jacques Rousseau (1712–1778). Deze Zwitsers-Franse filosoof, schrijver, pedagoog en politicus is een van de bekendste geleerden uit de tijd van de Verlichting (1701–1800) en tevens één van de grondleggers van de Romantiek (1790–1850).[4] Hij staat misschien wel het meest bekend om zijn gedachte dat de mens als een “tabula rasa” (onbeschreven blad) wordt geboren. Hij verwierp de Bijbelse leer van erfzonde en erfschuld. Hij is de man die de nadruk ging leggen op het “echte” ik: dat wat er van binnen leeft. Volgens hem heeft de mens het recht om “authentiek” te zijn.[5] Daarmee bedoelde Rousseau dat ieder mens het recht had om zichzelf te zijn. Ieder mens moest dan met rust gelaten worden en de ruimte krijgen om zich persoonlijk te ontplooien.
Wilhelm Reich en zijn pleidooi voor seksuele losbandigheid
Wilhelm Reich (1897–1957) nam deze gedachten van Rousseau over en spiegelde het op de seksualiteit. Aan ieder mens moest de ruimte gegeven worden om zich seksueel te ontplooien. Daarmee gaf hij de doorslag. Wilhelm Reich was een Oostenrijks-Amerikaanse psychiater, seksuoloog, psychoanalyticus, bioloog, en natuurkundige van Joodse komaf, voornamelijk bekend als een van de meest radicale personen in de geschiedenis van de psychiatrie. Hij pleitte voor promiscue, seksuele losbandigheid en ongebonden seksuele relaties tussen tieners, wat zou leiden tot de vrije seks.[6] Maar hij had toen, in de jaren dertig van de vorige eeuw, een probleem: toename van ongewenste zwangerschappen onder de meisjes. Dit zou leiden tot steun vanuit het traditionele gezin die weer bij moest springen, en dit was iets wat Reich juist níet wilde. Door de komst van goedkope en doeltreffende anticonceptiemiddelen, zoals de anticonceptiepil en later de morning-afterpil, werd de ‘droom’ van Reich voor de samenleving een haalbare mogelijkheid. Dit leidde tot de seksuele revolutie in de jaren zestig van de vorige eeuw.
Strijd om identiteitsvrijheid
Na de strijd tegen materiële onderdrukking, sloeg de strijd over naar het recht op persoonlijke of identiteitsvrijheid. Sindsdien werd identiteit en seksualiteit een politieke kwestie. Denk maar aan de eerste feministisch golf van 1850 tot 1940 waarin vooral gestreden werd voor het recht van vrouwen op deelname aan hoger onderwijs en openbaar bestuur (actief en passief kiesrecht). Dit werd gevolgd door de tweede feministische golf, die ruwweg van 1965 tot 1985 duurde, die startte rond het thema recht op betaald werk, deelname aan het maatschappelijke leven en seksuele bevrijding.[7]
Seksualiteit is bepalend voor identiteit
Seksualiteit bepaalt nu wie we zijn. Dit komt onder meer door Sigmund Freud (1856–1939), een tijdgenoot van Reich, die de nadruk ging leggen op het menselijke geluk als doel van ons leven. Geluk is niet meer een deugdzaam leven zoals Aristoteles dat beschreef. Het geluk is ook niet meer het resultaat van een leven dat gericht is op het verheerlijken van de Heere onze God zoals we dat binnen het christendom kennen. Maar geluk wordt nu bepaald door het hedonisme. Het zoeken naar genot en het vermijden van pijn, dat definieert nu geluk. Daar is het ook waar Reich verder gaat met het gedachtegoed van Freud.
Seksuele opvoeding
Volgens Freud geeft de seksuele (genitale) liefde de mens de sterkste ervaring van bevrediging en vorm van alle geluk.[8] Is dat niet wat we tegenwoordig onder de jongeren op het voortgezet onderwijs meemaken? De seksuele opvoeding van minderjarigen is voortdurend onderwerp van scherp debat. Denk maar aan de ‘Week van de lentekriebels’ van Rutgers op de basisscholen onlangs.[9] Die heeft op zijn beurt gevolgen voor de vrijheden als opvoeding, religie, meningsuiting en geweten. Hoe moeten we als reformatorische scholen hiermee omgaan? We kunnen met dit gedachtegoed niet meegaan, laat staan het promoten. Uiteindelijk is dit maar de top van de ijsberg. Deze ontwikkelingen sluiten ook aan bij Agenda 21 (waarvan Agenda 2030 een tussenstap is) van de Verenigde Naties.[10]
Vier boeken
Voor de belangstellenden wil ik afsluiten met vier boeken voor te stellen:
- James W. Sire, The Universe Next Door: A Basic Worldview Catalog[11];
- Carl R. Trueman, The Rise and Triumph of the Modern Self;[12]
- Stephen R.C. Hicks, Explaining Postmodernism[13];
- Charles M. Taylor, A Seculare Age.[14]
Opvallend is wel dat géén van deze boeken Agenda 21 met name noemen, maar in al deze vier boeken gaat het over de invloeden van het postmodernisme op de samenleving. De ene gaat er wat dieper op in dan de andere. Vandaar in die volgorde. Sire geeft echt een duidelijk beeld van wat er aan ontwikkelingen in de wereld spelen die gevolgen hebben voor de reformatorische gezinnen, kerken en scholen. Kortom op ons geloofsleven. Dat zie je terug in het boek van Trueman, alleen die is wat ingewikkelder om te lezen. Sire schreef dit boek voor zijn studenten en Trueman voor met name kerkleiders aangaande de gevolgen van het postmodernisme voor de kerk en het kerkelijk leven.
Hicks gaat globaal aan de slag en beschrijft de ontwikkelingen die Jean-Jacques Rousseau in gang heeft gezet tot Michel Foucault[15] en de gevolgen van het postmodernisme voor de samenleving. Hij is duidelijk in zijn benadering van de problemen waar we tegenaan lopen. Ook hij schrijft voor zijn studenten. Taylor is heel erg uitvoerig in een geschiedkundige vorm wat het boek ook wat langdradig maakt.[16]
Ze zijn echt de moeite waard om te lezen in die volgorde, hoe moeilijk en ingewikkeld ze ook mogen zijn. Wij als christenen moeten leren om op te staan voor wat we geloven, als lichtend licht en zoutend zout (Matth. 5:13 en 16). Als we dat niet doen, verliest het leven zijn doel.
Een strijd tegen de tijdgeest
Tenslotte mag het duidelijk zijn dat we een strijd te voeren hebben, niet alleen tegen abortus, wat de Bijbel als moord beschouwt, maar in het bijzonder tegen de tijdgeest (Éfeze 6:12). We hebben te strijden tegen de “geweldhebbers der wereld der duisternis dezer eeuw.” En laten we Éfeze 4:20 ook niet vergeten; een christen behoort anders te zijn, want wij hebben Christus leren kennen. Of Romeinen 12:1–2, we behoren niet wereldgelijkvormig te zijn, maar veranderd. In het Grieks staat daar het woord “metamorfos”, waar we ons woord metamorfose van afgeleid hebben. Een gedaanteverandering, maar dan van innerlijke kenmerken. Waarom? Om niet mee te gaan in de ‘droom’ van Wilhelm Reich, maar om de goede strijd te strijden, de strijd des geloofs (1 Tim. 6:12).
Pierre J. Beaujon De auteur is woordvoerder van Christenen Collectief en docent in het voortgezet onderwijs.
Dit artikel verscheen in Nieuwsbrief 75 van Gereformeerd Venster (18 sep. 2023)
Bronnen:
[1] Kees van Helden, ‘O nee, wat nu?! Zijn de beloften van de morning-afterpil wel juist?’, in: Weet Magazine, Augustus 2023, 27.
[2] Kees van Helden, ‘O nee, wat nu?! Zijn de beloften van de morning-afterpil wel juist?’, in: Weet Magazine, Augustus 2023, 26.
[3] Kees van Helden, ‘O nee, wat nu?! Zijn de beloften van de morning-afterpil wel juist?’, in: Weet Magazine, Augustus 2023, 26.
[4] De Romantiek van een beweging in de kunst en literatuur in de late achttiende en vroege negentiende eeuw die het individu vooropstelde en zich richtte op de kracht van de natuur en de natuurlijke wereld.
[5] Jean-Jacques Rousseau en Victor Gourevitch (editor en vertaler), Rousseau: The Discourses and Other Early Political Writings, Cambridge, 2018, 7–8. https://assets.cambridge.org/97811071/51246/frontmatter/9781107151246_frontmatter.pdf
[6] Wilhelm Reich (vert. Therese Pol), The Sexual Revolution, Toward a Self-Regulating Character, New York, 1974, 23–24. Digitaal: https://archive.org/details/sexualrevolution00wilh
[7] Deze feministen vonden dat er een seksuele “bevrijding” nodig was, zodat ze met iedereen naar bed konden, zonder de verplichting van het huwelijk.
[8] Sigmund Freud (vert. James Strachey), Civilization and Its Discontents, New York, 2015, 25. www.stephenhicks.org/wp-content/uploads/2015/10/FreudS-CIVILIZATION-AND-ITS-DISCONTENTS-text-final.pdf
[9] https://rutgers.nl/nieuws/week-van-de-lentekriebels-wat-vind-ik-fijn
[10] Agenda 2030 bestaat uit de zogenaamde zeventien duurzaamheidsdoelstellingen (SDG’s) van de Verenigde Naties. Agenda 2030 is maakt weer onderdeel uit van Agenda 21. Zie voor Agenda 21 https://sustainabledevelopment.un.org/outcomedocuments/agenda21.
[11] Een preface in pdf van de vijfde druk: https://content.wtsbooks.com/shopify/pdf_links/9780830838509-1.pdf
[12] Een vereenvoudigde versie van dit boek is in 2022 door Uitgeverij Groen in het Nederlands uitgebracht onder de titel Een vreemde nieuwe wereld.
[13] Ook in pdf verkrijgbaar: www.stephenhicks.org/wp-content/uploads/2017/10/Hicks-EP-Full.pdf
[14] Dit boek is in 2009 door uitgeverij Lemniscaat in het Nederlands uitgebracht onder de titel ‘Een seculiere tijd‘.
[15] Michel Foucault was een Frans filosoof, bekend vanwege zijn politiek activisme in de jaren ’70 en ’80 van de vorige eeuw en zijn analyses in de politieke filosofie via begrippen als disciplinemaatschappij, biopolitiek en biomacht.
[16] Charles Taylor is een Canadees filosoof. Hij heeft vooral bijdragen geleverd aan de politieke filosofie, hoewel hij ook bekend is om zijn analyse van het moderne zelf.
