Laten we eens nader bekijken hoe de antithese zich manifesteert wanneer we deze opnieuw toepassen op de actuele vraag van onze tijd: “Wat is een vrouw?” We hebben al besproken wat het LGBTQ-wereldbeeld antwoordt. Een “vrouw” is volgens de postmoderne gedachte echt iemand die gelooft dat hij of zij een vrouw is. Het woord heeft geen inhoud die verder gaat dan wat het individu ervaart dat het is. Er is geen “universele” categorie die bevat wat het betekent om een vrouw te zijn.
Beperkte wetenschap
Maar wat is het christelijke antwoord? Matt Walsh vermeed in zijn documentaire om vanuit het christelijk perspectief een antwoord te geven en probeerde zich uitsluitend te concentreren op “wetenschap”. Dit is niet per se fout (omdat wetenschap in wezen een christelijke discipline is). Maar als je wetenschap scheidt van het christendom, kun je ten prooi vallen aan David Hume, die je op het pad naar Kant en het postmodernisme plaatst.
Als je de definitie van een vrouw nu beperkt tot iemand met een baarmoeder, roept dit onmiddellijk de vraag op wat de status is van vrouwen die een hysterectomie hebben ondergaan (de verwijdering van de baarmoeder om medische redenen). Als je een baarmoeder in een man implanteert (wat vandaag de dag mogelijk is), maakt dat de man dan tot een vrouw? Wetenschap helpt ons om een dieper begrip van biologie te krijgen en kan onze perceptie van de categorieën van de schepping vergroten, maar het lijkt erop dat we meer nodig hebben.
Walsh zelf definieert een vrouw als “Een volwassen menselijke vrouw” – wat vanuit christelijk perspectief juist is (aangezien God ons mannelijk en vrouwelijk heeft geschapen). Maar wat betekent het om “vrouwelijk” of “volwassen” te zijn? Het lost het probleem met de verschillende wereldbeelden niet op. Ook lijkt het geen effectief antwoord te zijn op de postmodernist, die nog steeds elke betekenis aan de woorden van Walsh kan geven.
Wat zegt de Bijbel?
Om de meest complete definitie van “vrouw” te verkrijgen, moeten we de Heilige Schrift raadplegen. In de Heilige Schrift leren we hoe God de eerste vrouw schiep:
God schiep den mens naar Zijn beeld; naar het beeld van God schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij ze.
En God zegende hen, en God zeide tot hen: Weest vruchtbaar, en vermenigvuldigt, en vervult de aarde,
en onderwerpt haar, en hebt heerschappij over de vissen der zee, en over het gevogelte des hemels,
en over al het gedierte, dat op de aarde kruipt! (Genesis 1:27-28, SV)
Toen deed de HEERE God een diepen slaap op Adam vallen, en hij sliep; en Hij nam een van zijn ribben,
en sloot derzelver plaats toe met vlees. En de HEERE God bouwde de ribbe, die Hij van Adam genomen had,
tot een vrouw, en Hij bracht haar tot Adam. Toen zeide Adam: Deze is ditmaal been van mijn benen,
en vlees van mijn vlees! Men zal haar Manninne heten, omdat zij uit den man genomen is.
Daarom zal de man zijn vader en zijn moeder verlaten, en zijn vrouw aankleven;
en zij zullen tot een vlees zijn. (Genesis 2:21 e.v., SV)
Eerder in Genesis wordt ook vermeld dat Eva (de vrouw) geschapen is als helper voor Adam (de man).
Het feit dat God de mensheid mannelijk en vrouwelijk heeft geschapen, draagt een diepe betekenis met zich mee. De Heilige Schrift maakt duidelijk dat er een wezenlijk verschil is tussen “man” en “vrouw”. Ook weten we dat, wat “man” of “vrouw” ook is, beide door God zijn geschapen. Het begrip “man” of “vrouw” is uitvoerig gedefinieerd door Gods scheppingsbesluit. God schiep vervolgens specifieke mannen en vrouwen (namelijk Adam en Eva) die (tenminste gedeeltelijk) binnen die categorieën vallen. Stel je voor dat Eva, na haar schepping, God had verteld dat Hij een fout had gemaakt. Dat ze had gezegd ze liever een man had willen zijn (of helemaal niets!). Dat is rebellie – en helaas is dit soort rebellie van Adam en Eva werkelijk gebeurd. En het gaat vandaag om ons heen nog steeds door.
We lezen ook dat een man en een vrouw voor elkaar gemaakt zijn. Samen krijgen ze de opdracht: “Weest vruchtbaar, en vermenigvuldigt”. Reproductie is dus een ander aspect van wat het betekent om man en vrouw te zijn.
Na de val in Genesis 3 heeft Gods straf voor de vrouw vooral betrekking op haar unieke vermogen om kinderen te baren. Het vermogen om kinderen te baren is dus een ander aspect van wat het betekent om een vrouw te zijn.
Viervoudige vrouwelijke roeping
Rebekah Merkle kan ons helpen om een meer specifieke Bijbelse definitie van een vrouw te verkrijgen. In haar recente documentaire en boek “Eva in ballingschap” presenteert ze een viervoudige omschrijving van de vrouwelijke roeping: onderwerpen, vullen, helpen en verheerlijken.
‘Onderwerpen’ maakt deel uit van haar roeping als een schepsel naar het beeld van God. Samen met mannen (en in het bijzonder samen met haar eigen man) zou zij de schepping moeten onderwerpen en er over moeten heersen.
Met ‘vullen’ wordt het unieke vermogen van een vrouw bedoeld om kinderen te baren en groot te brengen. Met het oog op dit doel heeft God vrouwen geschapen met specifieke biologische kenmerken om deze taak te vervullen. Vrouwen zijn van nature geschapen met borsten om hun kinderen te voeden. En ze hebben een baarmoeder om hun baby in een veilige ruimte te dragen tijdens de ontwikkeling. Volgens Merkle is vruchtbaarheid en voortplanting “geen kleine bijkomstigheid” in ons ontwerp. Christenen hoeven zich dan ook niet te verontschuldigen voor het feit dat God vrouwen met dit doel heeft geschapen. De mogelijkheid tot het baren van kinderen, door God aan vrouwen geschonken, is werkelijk adembenemend. God moet hiervoor geprezen worden.
Maar een vrouw die haar kinderen opvoedt, vormt niet alleen de volgende generatie. Ze vormt ook kleine mensjes die voor altijd zullen leven. De zielen die ze gebaard heeft zijn onsterfelijk. Onsterfelijk. En onze cultuur zegt tegen een vrouw die zich aan de opvoeding toewijdt: “Jammer dat ze haar leven verspilt. Ze zou iets belangrijkers kunnen doen, zoals papierwerk invullen voor verzekeringsclaims.”
‘Helpen’ verwijst naar de roeping van een vrouw om een helper voor haar man te zijn (zoals Eva was toen ze werd geschapen). Merkle zegt dat we beïnvloed zijn en “helper” als een negatieve rol zijn gaan zien. We doen alsof helpen altijd een status- of machtsverschil impliceert, terwijl dit Bijbels gezien niet het geval is.
En, tot slot, ‘verheerlijken’ betekent dat een vrouw, zoals ze door God is gemaakt, zich verheugt in haar lichaam. Ze geniet van haar door God geschonken rol en verheerlijkt Hem voor Zijn creativiteit en vakmanschap in hoe Hij haar schiep.
Minder vrouw?
Maar wat nu als een vrouw niet in staat is om kinderen te baren of als ze ongehuwd is? Maakt dit haar minder vrouw? Nee. Een vrouw streeft ernaar om deze vier Bijbelse aspecten (die zeker niet uitputtend zijn) zo goed mogelijk te vervullen, gegeven de middelen die God haar heeft geschonken. Als ze geen kinderen kan krijgen, verandert dat niets aan Gods gebod om te vermenigvuldigen, en het verandert misschien ook niets aan haar verlangen om kinderen te krijgen. Ze streeft nog steeds naar de wil van God voor haar leven voor zover dat binnen haar mogelijkheden ligt.
Op dezelfde manier is het mogelijk om kinderen te krijgen op een manier die God niet verheerlijkt (bijvoorbeeld buiten het huwelijk). In zulke gevallen is het beter geen kinderen te krijgen dan buitenechtelijke kinderen. Vrouw-zijn komt neer op een bepaalde houding ten opzichte van Gods Woord en de door Hem geschapen orde, een aanvaarden van wat God heeft gesproken en een streven om God te verheerlijken gezien de rol die Hij de vrouw in kwestie heeft gegeven en het lichaam waarmee Hij haar geschapen heeft.
Vrouwen die tegen God in opstand willen komen (door zichzelf te verminken via een geslachtsverandering) slagen er niet in om zichzelf minder vrouw te maken in Gods ogen. Ze worden gewoon opstandige vrouwen die er niet in geslaagd zijn het leven te leiden dat God voor hen bedoeld heeft. Die bedoeling heeft hij in Zijn Woord geopenbaard. Als opstandigen verdienen ze het oordeel. Hun enige hoop is Jezus Christus.
Blijvend in gesprek?
De bovenstaande christelijke definitie van een vrouw (die zeker niet uitputtend is) staat haaks op de non-definitie die de LGBTQ-gemeenschap van een vrouw heeft. Dit kan ook niet anders, omdat er conflicterende wereldbeelden onder liggen, waardoor we de vraag verschillend beantwoorden.
Hoe zullen we, met deze twee wereldbeelden, toch samen het gesprek kunnen voeren? Zitten de twee kampen vast in hun eigen geluidskamers? Kunnen ze niet anders dan hun tegenstrijdige definities naar elkaar schreeuwen totdat de kwestie op magische wijze is opgelost? Hierover lees je meer in het laatste deel van deze serie.
Dit is het vijfde deel in een serie. Lees hier deel 1, deel 2, deel 3, deel 4 en deel 6.
