Leestijd: 3 minuten

Veel orthodoxe in Nederland hebben de rechtszaak tegen ds. O. Latzel nauwlettend gevolgd. Die rechtszaak roept immers om geestelijke betrokkenheid en om waakzaamheid. De zaak leek afgelopen, maar werd onverwacht weer geopend. En even onverwacht was er een schikking waardoor alles definitief voorbij is. Dat lijkt mooi, maar is het niet.

Over de zaak is op deze website al genoeg geschreven. Ook heeft ds. Latzel op een bijeenkomst van Bijbels Beraad M/V over zijn zaak gesproken. Dat hoeft nu niet herhaald te worden. Maar ten aanzien van de afloop vragen enkele punten wel om onze aandacht.

1. Hypergevoeligheid

In alle stadia van de rechtsgang, ook in deze laatste, is erkend dat ds. Latzel de vrijheid heeft om te zeggen dat homoseksualiteit verkeerd is. Dat is op zichzelf goed nieuws. Tegelijk is telkens een vergrootglas gelegd op de bewoordingen. Ging de predikant niet te ver door te spreken over Genderdreck en dergelijke?

Natuurlijk moeten we op onze woorden passen (Kolossenzen 4:6), dus is dit een les in woordgebruik. Maar dat punt is in de rechtsgang nogal oneigenlijk. Er klinken immers in deze wereld wel meer harde woorden, zoals ‘christenhonden’, ‘deze gek die een oud boek heeft gelezen’ of ‘alle zionisten het land uit’. Nog nooit hebben dergelijke uitlatingen tot een strafzaak geleid – in Nederland noch in Duitsland, noch in enig ander Europees land. De aanklacht is dus niet dat ds. Latzel harde woorden gebruikte, maar dat hij harde woorden gebruikte jegens de lhbtq-beweging. Dan is de stap niet groot meer of je mag ook geen duidelijke woorden meer spreken over homoseksualiteit.

2. Omgekeerde wereld

De rechtszaak was ineens afgelopen. Er is een schikking getroffen. Ds. Latzel betaalt aan een organisatie uit de lhbtq-beweging een bedrag van 5.000 euro en hij kan zonder strafblad zijn weg vervolgen. Die vijfduizend euro is natuurlijk geen probleem, een inzamelingsactie haalt zo een veelvoud ervan op. Maar de situatie is wel een probleem.

Als er van schuld geen sprake is (zoals de rechtbank heeft uitgesproken), dan verwacht je dat een schikking iets van beide partijen vraagt. Ds. Latzel komt over de brug, de lhbtq-beweging komt over de brug. Dat zou ook bepaaldelijk terecht zijn. Immers, van de kant van homo-activisten is zowel voor als na Latzels uitspraken gigantisch veel kwaad over ds. Latzel gesproken. Hun bewoordingen en acties zijn heel wat harder dan die van ds. Latzel. Alleen al de bekladding van de muren van ‘Latzels’ kerkgebouw gaf 100.000 euro schade. Bovendien heeft hij gigantisch veel tijd moeten steken in een zaak waar hij nooit voor gekozen heeft. Een schadeloosstelling was op zijn plaats geweest. Maar nee, de lhbtq-beweging kan ongestraft haar gang gaan.

3. Knieval

Hoe problematisch bovenstaande twee punten op zich ook al zijn, de inhoud van de schikking doet mij het meeste pijn. Ds. Latzel betaalt 5.000 euro aan een lhbtq-organisatie. Dat is een regelrechte knieval. Nu valt deze predikant doorgaans niet van slapheid en onstandvastigheid te betichten. Hij is alle jaren door in duidelijke bewoordingen de Bijbelse waarheid blijven verkondigen. Maar toch… deze schikking deed mij wel erg denken aan de schikking die in het Romeinse Rijk voortdurend voorgesteld werd: ‘Offer één keer aan de keizer en je zult vrijuit gaan!’ Offeren aan de keizercultus – is dat iets anders dan doneren aan de lhbtq-cultus? Het is begrijpelijk dat ds. Latzel graag een einde wilde aan de rechtszaken, maar zouden die christenen dat vroeger ook niet gewild hebben…?

Deze knieval is niet alleen spijtig met het oog op ds. Latzel zelf, maar heeft ook een bredere uitstraling. Daarover sprak de advocaat van ds. Kort in het RD. Zeker in combinatie met de excuses die hij maakte (hier de Duitse tekst), waarbij hij in feite aangaf dat de lhbtq-beweging mag bepalen wanneer iets kwetsend is. Hiermee heeft Latzel zichzelf en anderen de mond laten snoeren. En de lhbtq-beweging zal daar gebruik van maken. In de woorden van genoemde advocaat: ‘Het is eigenlijk net als bij een rolletje plakband. Het is moeilijk en vaak een heel gepeuter om het eerste stukje los te krijgen. Maar zodra de lhbtq-beweging daarin geslaagd is, kan het vervolgens hard gaan en kunnen er snel meer zaken volgen. ‘

Ten slotte

De Bremer predikant heeft veel moeten dragen, hij stond in de frontlinie – en hij zal voorlopig ook nog wel het mikpunt van activisten blijven. In dat opzicht kunnen wij respect voor hem hebben en is hij ons ten voorbeeld. Als we zien hoe volstrekt onevenwichtig de hele rechtsgang is, dan hoeven we ons geen illusies te maken. Het moment kan zomaar komen dat een Nederlandse predikant op dezelfde wijze bejegend wordt. Het is dan wel te wensen dat hij niet, om meer rechtszaken te voorkomen, ten slotte onder de druk zal bezwijken.

Tegelijk is het ook belangrijk om niet toe te geven aan de neiging tot vechten. Juist deze week deed de rechter een uitspraak in de zaak die aangespannen is tegen onderwijsassistent Benny Elwuar. Het Gerechtshof in Den Haag oordeelde dat hij terecht ontslagen is. Dat lijkt me een problematische uitspraak, maar Elwuar lijkt zich wel behoorlijk offensief te hebben opgesteld. We zijn geroepen om op te komen voor de waarheid (ook als dit ontslag ten gevolge heeft). Dat vraagt om strijdvaardigheid zónder vijandigheid…  

---

Gepubliceerd: 06-09-2024