Leestijd: 4 minuten

Bijna anderhalf jaar hield de Amerikaanse politie in Nashville de ware toedracht de moorden op een christelijke school geheim. Het was de dodelijkste schietpartij die ooit op een school in de staat Tennessee plaatsvond. De dader werd gedreven door transgenderisme en christenhaat.

Afgelopen week publiceerde de krant Tennessee Star het volledige dagboek van de 28-jarige dader. In koelen bloede schoot ze drie kinderen van negen jaar oud, twee onderwijzers en de directrice van de christelijke Covenant School dood. Het bleek een vrouw te zijn die leed aan genderverwarring. Dat zegt op zichzelf niets, want er zijn talloze mensen die verward zijn op dit gebied en die niet overgaan tot slechte daden. Toch laat het dagboek zien dat hier veel meer aan de hand was dan een vrouw die psychisch gestoord was en toevallig ook aan genderdysforie leed.

Genderobsessie stond centraal bij haar moordplannen. Christenen die daar anders over dachten, moesten uit de weg geruimd worden. Haar beoogde zelfmoord daarbij was volgens het dagboek ook geheel het gevolg van de genderincongruentie die ze ervoer. De vrouw spreekt daarin grote bewondering uit voor de daders van de beruchte massamoord op Colombine High school in 1999. Die werden eveneens gemotiveerd door christenhaat en hielden eveneens dagboeken bij, waarin ze hun verlangens beschreven om de meest beestachtige seksuele misdaden te bedrijven. 

Deze ingrediënten treffen we ook in het dagboek van Audrey “Aiden” Hale. Godslastering en groteske pornografische beschrijvingen, onder meer op 13 maart. Verder tonen de bladzijden een jonge vrouw die diepgaand beïnvloed is door de genderideologie van onze tijd. Audrey zegt van zichzelf dat ze “de ongelukkigste jongen ter wereld is”, een “jongen met een vagina”. Ook meent ze dat haar “brein niet werkt” omdat ze zo geboren is.

Christelijke kinderen doodschieten

Uit wat ze schrijft op 16 januari, blijkt dat ze al maandenlang, met voorbedachten rade een massamoord wilde gaan plegen. Een paar bladzijden verder, schrijft Audrey dat ze verwacht daar zelf bij te sterven. Op 18 februari meldt ze dat het bij de Covenant School in Nashville gaat gebeuren. Dat is een lagere school die uitgaat van de Presbyteriaanse Kerk van Amerika, een Bijbelgetrouw kerkverband dat niet gelooft in genderideologie. Als je christelijke kinderen wil doodschieten, is het daar altijd raak.

Uiteindelijk vond de moordpartij plaats op 27 maart. Die morgen meldt haar dagboek: “De dag des doods. Vandaag is hij aangebroken”.  En even verder: “Ik ben er klaar voor… Ik hoop dat mijn slachtoffers dat niet zullen zijn. Het moet allemaal binnen tien minuten gebeuren… Ik hoop dat ik er heel veel doodschiet. Klaar om te sterven, ha, ha.”  Ze ondertekent haar laatste boodschap met haar jongensnaam: Aiden.

Nalatigheid en doofpot

Op de dag zelf ‘appte’ ze naar een vriendin dat ze vandaag zou gaan sterven. Deze vriendin waarschuwde meteen de politie, maar die reageerde volgens de media pas toen de schietpartij had plaatsgevonden. Een kwartier later werd de genderverwarde vrouw doodgeschoten door twee agenten. Vervolgens bleken de autoriteiten niet bereid om de ware toedracht van zaken te onthullen. Het grote publiek mocht niet weten dat die ingegeven was door genderverwarring, christenhaat en diepgestoorde seksuele fantasieën.

De stichting die zich inzet voor een transparante overheid, Open Government, heeft 18 maanden tevergeefs geprobeerd de feiten boven tafel te krijgen. Zij noemt de houding van de plaatselijke autoriteiten “verontrustend”.

Lessen

Wat kunnen we van de inhoud van dit gruwelijke dagboek leren? Twee belangrijke zaken. Het gaat om lessen die onze cultuur verdrongen heeft, maar die eigenlijk al jarenlang bekend zijn.

De eerste les betreft de genderideologie: Genderbevestigend optreden kan averechts werken.

Door politiek en onderwijs werd die de afgelopen jaren opgedrongen aan onze samenleving. Dit was ongezond en dat hadden we moeten weten. Het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde stelde in 2001 dat genderdysforie niet normaal en positief is, maar een aandoening die gewoonlijk samenhangt met andere psychiatrische stoornissen, zoals een schizoïde persoonlijkheid en schizofrenie. Dit werd in 2014 bevestigd door het vaktijdschrift voor schizofrenie onderzoek en behandeling dat concludeerde dat beide neuro-ontwikkelingsstoornissen zijn die op elkaar lijken. Zoiets vraagt om behandeling, niet om normalisering.

Voor de duidelijkheid stel ik nogmaals dat genderdysforie als zodanig niet leidt tot gewelddadigheid. Ik betoog dus niet dat dit de oorzaak was van de moorden. Anders dan de media ons soms willen laten geloven, is “verwarde persoonlijkheid“ zelden een reden voor geweld. Het gebruik van geweld door personen met psychische stoornissen – behalve als deze het gevolg is van alcoholmisbruik – wordt niet veroorzaakt door de stoornis, maar door andere factoren.

Wel is het belangrijk om te verrekenen dat er bij genderdysforie een link kan zijn met schizofrenie. Grootscheepse onderzoeken onder spectrumstoornissen laten zien dat er dan wel degelijk een aanzienlijk verhoogd risico op gewelddadig gedrag is.

Genderbevestigend optreden?

Wie het dagboek van Audrey Hale leest, ontmoet een diepgestoord persoon. Wat opvalt, is dat het veelgeprezen “genderbevestigend optreden” in haar geval totaal averechts heeft gewerkt. Het dagboek geeft aan dat dit leidde tot ondraaglijke spanning tussen gendergeloof en werkelijkheid. Ze geloofde dat ze een jongen was. Toch besefte ze tegelijkertijd dat haar lichaam geen jongenslichaam was en dat ook nooit kon worden. Ze was iets onmogelijks en haar verwarde geest concludeerde dat ze daarom bedoeld was om uit het leven te stappen. In de hemel zou God haar een jongenslichaam geven. Maar eerst moest ze “wraak” nemen op zoveel mogelijk christenen die niet deel van haar waarheid wilden zijn. Verwrongen godsdienstige gedachten.

Daarbij bleef het niet. Ze beschouwt zichzelf als het instrument der wrake van de transgendergod van haar verbeelding. Het doodschieten van de kleine Evelyn Dieckhaus, Hallie Scruggs, en William Kinney was in haar beleving het uitoefenen van de “wraak van God”. Wie niet meer gelooft in Gods waarheid zoals de natuur en de Schrift die openbaren, valt kennelijk gemakkelijk voor zelfgemaakt godsbeelden. Gevormd naar eigen beeld en gelijkenis.

Het is hartverscheurend om deze dingen te lezen. Laten we bidden voor haar ouders en de familie van de slachtoffers. De klasgenoten niet te vergeten. Wat een impact heeft het als zoiets op jouw school gebeurt en jij het overleeft.

Porno

Een tweede les die ook overbekend zou moeten zijn, maar genegeerd wordt door de samenleving van onze tijd, is dat porno de psychische gezondheid van mensen aantast en daardoor andere aandoeningen verergert. Onze ‘waarheid’ kan wel doen of het onschuldig is, maar het is een diepgaande vervuiling van het gedachteleven die, psychiatrisch gesproken, leidt tot herprogrammering van het brein: tot een zieke vorm van denken en kijken naar de wereld. Op korte termijn lijkt het verlichting te geven, maar op lange termijn wordt je depressief en heb je steeds ergere stimulatie nodig. Een wetenschappelijk onderzoek dat 59 studies van de afgelopen twintig jaar betrekt, laat zien dat er ook een verband bestaat tussen niet-seksueel geweld en pornografie, hoewel wetenschappers nog te weinig zicht hebben op waarom dit zo is.

Ieder mens en zeker christenen zouden zich er verre van moeten houden. Wegrennen met Jozef. Positief je gedachten vullen:

“Voorts, broeders, al wat waarachtig is, al wat eerlijk is, al wat rechtvaardig is, al wat rein is, al wat liefelijk is, al wat wel luidt, zo er enige deugd is, en zo er enige lof is, bedenkt datzelve. “(Filippenzen 4:8)

---

Gepubliceerd: 13-09-2024