Waarom consent niet genoeg is voor ‘veilige’ seks

Met wie duik jij het bed in
Leestijd: 2 minuten

Ongemakkelijk

Laten we voorop stellen dat consent het minimale is wat moet worden verkregen. Maar in een wereld waar seksuele vrijheid wordt gevierd, is consent nooit genoeg om ongewenste seks tegen te gaan. Dit zien we bijvoorbeeld in de situatie die Alex Cooper beschrijft in haar podcast ‘Call her Daddy’. Ze heeft miljoenen luisteraars, en is onder jonge vrouwen de meest beluisterde podcaster op Spotify. Haar podcast gaat voornamelijk over seks en relaties met als boodschap: als het goed voelt, moet je het doen.

In een recente aflevering van haar show beschrijft Alex hoe ze naar Parijs vliegt om daar een week door te brengen met een man die ze kent via een datingapp. Ze blijkt zich in het echt niet tot hem aangetrokken te voelen, maar brengt toch de week met hem door. Ze beschrijft waarom ze niet weg ging: “Ik wilde hem niet beledigen.” “Het was allemaal zo ongemakkelijk.” “Ik dacht, als ik met hem naar bed ga, wordt het misschien beter”. Ze deelt daarna hoeveel spijt ze heeft van deze keuzes.

Op sociale media kreeg haar verhaal veel bijval. Haar jonge luisteraars herkenden zich in haar verhaal. Ook zij bevinden zich soms in een intieme situatie met een man en willen of durven geen nee te zeggen. Met alle gevolgen van dien. Ongewenste seks dus, maar mét consent.

Plastic servies

Het probleem met consent als enige regel rondom seksueel verkeer is dat het dus niet werkt tegen ongewenste seks, zeker niet als er ook nog alcohol en/of drugs in het spel zijn. Maar als we vanuit een Bijbels wereldbeeld kijken gaat het probleem nog veel dieper. Consent vragen, zeker in de context van one-night stands of losse seksuele contacten, is uiteindelijk gewoon vragen of je een ander mag gebruiken voor je eigen seksuele behoeftes. Ik heb zin, mag ik jouw lichaam daarvoor gebruiken? Geen liefde, geen verbondenheid, geen belofte van trouw. Net als plastic servies: gebruiken en weggooien.

Tempel

Maar – in de woorden van evangelist Glen Scrivener: “Het lichaam van een ander is geen speeltuin. Het lichaam van een ander is een tempel.” Er heerst in onze cultuur het idee dat je met je lichaam kan doen wat je wilt. Dat het allemaal niet zoveel uitmaakt. Maar de Bijbel laat een heel ander geluid horen. In 1 Korinthe 6:12-20 lezen we dat wanneer je seks hebt met iemand, je één wordt. Wanneer je zondigt op seksueel gebied, dan zondig je tegen je eigen lichaam, en ons lichaam is een tempel van de Heilige Geest. We zijn niet van onszelf; we zijn duur gekocht. We moeten God verheerlijken, ook met ons lichaam. Daarom schrijft Paulus dat we weg moeten vluchten van seksuele verleidingen en zonden (net als Jozef deed, toen Potifar’s vrouw bij hem kwam).

God geeft het huwelijk waarin man en vrouw zich aan elkaar geven om één te zijn. Alleen binnen een huwelijk, waarbij echtgenoten op elkaar gericht zijn en niet op zichzelf, is seks veilig. Inderdaad, consent is natuurlijk beter dan seksueel geweld, maar valt volstrekt in het niet bij de beschermende en liefdevolle context van een huwelijk, Gods goede instelling.

Ook interessant

Met wie rol jij het bed in?

Met wie rol jij het bed in? Misschien vind je het een rare vraag. Voor jou horen seksualiteit en huwelijk bij elkaar.