Leestijd: 4 minuten

In de Republikeinse Partij heeft zich onder Trump een geruisloze revolutie voltrokken. Een partij die zich in haar programma uitsprak tegen abortus en slechts het huwelijk tussen één man en één vrouw erkende, heeft beide geaccepteerd.

Veel mensen kijken met spanning uit naar volgende week dinsdag, de verkiezingen in Amerika. Belangrijke onderwerpen als vrijheid van meningsuiting, oorlog, de economie en onwettige immigratie verdelen de bevolking. Onder de rook van dit alles beseffen weinig christenen dat de Republikeinse Partij, onder het leiderschap van Trump, zijn traditionele standpunten over abortus en LHBT heeft opgegeven.

Naakt en LHBT

Door het grote contrast met het antichristelijke beleid van de regering Biden op al deze ethische terreinen wordt het beleid van Trump door gelovige Amerikanen al snel als christelijk alternatief gezien. Op ethisch gebied is zijn politiek beter dan die van Biden/Harris, maar in diverse opzichten een uitverkoop van de republikeinse visie op seksualiteit en huwelijk. Trump is aanhanger van de overtuiging dat iedereen mag leven naar zijn eigen seksuele voorkeur en dat abortus een privé zaak is. Bij dat laatste legt hij geen wetenschappelijke maatstaf aan, maar redeneert vanuit common sense dat het een akelige vorm van moord is als je een levensvatbare baby in de laatste maanden of dagen van de zwangerschap om het leven brengt. Verder is hij een pragmatist. Volgens hem werkt Amerika als land van grote tegenstellingen het beste als elke staat zijn eigen wetgeving heeft. Dan hoeven er geen landelijke pogingen worden ondernomen om iets af te dwingen wat tegen diepgaande plaatselijke overtuigingen ingaat.

Trump vindt het vermoedelijk prima dat zijn vrouw Melania, een uitgesproken LHBT activist is. Hij laat haar zijn LHBT reclamespotjes doen. Als Trump dit zelf zou promoten, valt dat mogelijk niet goed bij zijn ondersteuners op de fabrieksvloer. Melania’s gebrek aan traditionele moraal is onder meer zichtbaar in het feit dat ze geen spijt heeft over haar geschiedenis als naaktmodel. Het is opvallend dat presidentsvrouwen van beide partijen zich prominent inzetten voor LHBT,  Michele Obama deed dat evenzeer. In dat opzicht maakt het in principieel opzicht kennelijk weinig uit wie er president is. 

Verschil

Toch is er een belangrijk verschil van pragmatische en ideologische aard tussen beide  presidentskandidaten.

Trump wil iedereen zoveel mogelijk zijn eigen gang laten gaan. LHBT is voor hem geen obsessie waarin verplicht geld gestoken moet worden, in tegendeel. Net als bij abortus, geeft common sense bij hem de doorslag waar zaken volslagen duidelijk zijn. Een acht maanden oude baby mag je niet vermoorden. Sterke mannen die denken dat ze vrouw zijn geworden, medailles laten stelen bij vrouwenatletiek is niet sportief. Het is een vorm van fraude  die effectief vrouwensport vernietigt. Op het massaal verwarren van kinderen met genderideologie zitten ouders niet te wachten. Bovendien kost het geld, dus ook dat wil Trump niet. Dus wel acceptatie, maar geen staatsondersteuning en LHBT-ideologie bij Trump.

Ideologische bezetenheid

Kamala Harris en haar democratische partij denken daar geheel anders over. Harris vindt bijvoorbeeld dat misdadigers in de gevangenis recht hebben op gratis transgenderoperaties en farmaceutische producten die de mensgemaakte veranderingen waartegen het lichaam vecht, in stand moeten worden houden. De democratische partij accepteert niet slechts LHBT, maar meent dit als ideologie aan de gehele samenleving te moeten opleggen. Het hele zakenleven moest de afgelopen jaren met genderideologie training geïndoctrineerd worden. De weerstand hiertegen onder christenen leidde zelfs tot nieuwe bedrijven, zoals Patriot Mobile.

De gehele wereld moest het ontgelden, ook in Afrika waar men geen geld heeft om alternatieve bedrijven te stichten. In de eerste drie jaar van zijn bewind stak de regering Biden wereldwijd meer dan 4 miljard dollar in projecten die LHBT bevorderen. Vorige maand luidden talloze Afrikaanse kerkleiders de noodklok over deze propaganda via westerse Ngo’s. Bisschoppen klagen overal op het continent over deze westerse “missionaries of evil”. Er zijn ook andere geldstromen die in de praktijk worden ingezet voor het propageren van de aanvaardbaarheid van een homoseksuele levensstijl. Deze maand vluchtte het hoofd van een Ngo tegen klimaatsverandering uit Uganda weg, omdat zijn organisatie een dekmantel voor LHBT propaganda bleek te zijn.

De woorden van cultuurhistoricus Johan Huizinga bewijzen zich weer: “We leven in een bezeten wereld. En we weten het.”

Anti-bekeringswet

Die religieuze bevlogenheid met seksuele ideologie zien we ook in Nederland bij partijen als D66. Historisch en overal ter wereld hangen anti-bekeringswetten samen met religieuze dictaturen. Bekering is strafbaar. Partijen als D66, PvdA/GroenLinks en VVD gaan met LHBT om als ware het een godsdienst. Wie zich bekeert tot de ‘ware religie’ wordt geprezen en meedoen met ‘pride’ is prachtig. Maar wat als er mensen zijn die hun spreekwoordelijk skelet in de kast aantreffen en het willen begraven in plaats van tentoonstellen?

Waarom mag conversie wel op grond van ideologie, maar niet op grond van de normativiteit van de biologie? Of omdat je zelf vindt dat je oriëntatie verkeerd is op grond van de Bijbel, of de Koran? In de praktijk heerst dan immers ideologische dictatuur, want aan de vele tientallen genderidentiteiten die voortdurend kunnen veranderen, kan de wet geen touw vastknopen. Ook dreigt de ouderlijke macht en verantwoordelijkheid aangetast te worden, zonder dat men rekent met het effect. Waarom zouden we kinderen dwingen om zich te vervreemden van de ankers van hun bestaan, zoals familie en traditie? Bij de jeugdzorg weten ze inmiddels dat we daarvan slechts kinderen van de rekening krijgen.

Gij

Net als in Amerika is er bij ons geen sprake meer van een christelijke maatschappij. Aan beide kanten van de oceaan zijn er tallozen die zich afvragen: Hoe leefbaar zal het blijven? Onze tijd roept de vraag op van de psalmdichter: “Velen zeggen: Wie zal ons het goede doen zien?” Maar ook de verwachting die leert bidden: “Verhef Gij over ons het licht Uws aanschijns, o HEERE!” (Ps.4:7).