De transgender kwestie is mijns inziens de reden dat er nu breder in de samenleving nagedacht wordt over wat het betekent om man of vrouw te zijn. Velen gaan zich afvragen: ‘Als iedereen die zegt vrouw te zijn, dat ook daadwerkelijk is, wat betekent het dan om vrouw te zijn?’ Die vraag is interessant, omdat aanjagers van het feminisme altijd gezegd hebben dat er in feite geen verschil is tussen mannen en vrouwen. De transgenderideologie drijft dat op de spits. Want als dat zo is, en we hebben de technologische opties om mensen te laten lijken op het andere geslacht, waarom zouden we dat dan niet doen? Het dwingt mensen ertoe zich af te vragen of mannen en vrouwen inderdaad inwisselbaar zijn.

Een niet-christelijke overtuigd feministische vriendin is juist door de transgenderideologie haar feminisme aan het betwijfelen. Toen haar kinderen klein waren, was ze ervan overtuigd dat haar man de helft van alle zorgtaken op zich moest nemen, ook in de verzorging van de kinderen. Ze zei: “Eigenlijk wilde ik zelf voor ze zorgen. Ik wou dat iemand toen tegen me gezegd had dat ik niet zo tegen mijn moederinstinct hoefde te vechten.”

Vooral via sociale media komt er – opnieuw via de transgenderkwestie – meer aandacht voor man en vrouw zijn. Dat gaat soms vrij ver. Denk aan de Amerikaanse tradwife: vrouwen die in bloemetjesjurk zuurdesem brood bakken terwijl hun kinderen eieren zoeken op de zelfvoorzienende boerderij en beweren dat dit de enige manier is om een goede vrouw te zijn. Of mannen als Andrew Tate die het verschil tussen man en vrouw zo interpreteert dat vrouwen ondergeschikt zijn aan mannen.

Belijden

Historisch gezien zijn het altijd controverses geweest die goede kerkelijke belijdenissen hebben opgeleverd. De leerstukken over de drie-eenheid, de Goddelijke en menselijke natuur van Christus en de rechtvaardiging van zondaars zijn allemaal ontstaan als reactie op dwaalleer. De kerk werd daardoor gedwongen om diep na te denken over deze theologische kwesties. Ik zie transgenderideologie (in het verlengde van het feminisme) als een dwaling die de kerk nu moet weerspreken. Het is goed dat we nu gedwongen worden om een Bijbelse visie op identiteit, seksualiteit en man-/vrouw-zijn te ontwikkelen.

Wat mij betreft begint dat met verschillen tussen man en vrouw te eren in plaats van te bagatelliseren. De eigenheid die de Heere aan man en vrouw heeft gegeven zijn een zegen en moeten dus positief bezien worden. De verschillen tussen man en vrouw uit zich vervolgens in het verschil tussen vaders en moeders. Vaders en moeders zijn niet hetzelfde, maar dat is juist mooi! Daartegen vechten leidt niet tot zegen.

Mijn vriendin kan niet meer terug in de tijd, haar kinderen zijn de babyfase voorbij. Maar voor alle jonge moeders die denken dat ze tegen hun moederinstinct moeten vechten zou ik willen zeggen, omarm het. De babyfase is voorbij voordat je er erg in hebt.

Willemien Gunnink-Janssen woont met haar gezin in Engeland. Haar man is predikant.