In onze wereld is er behoefte aan echtparen die laten zien wat een goed huwelijk is. We vinden in het Nieuwe Testament zo’n echtpaar – Aquila en Priscilla. Zij laten ons de volgende zeven zeer mooie en waardevolle lessen na voor elk christelijk stel om na te volgen.
1. Priscilla en Aquila hebben samen moeilijkheden overwonnen
De eerste keer dat ze in de Bijbel worden genoemd, leren we het volgende over dit prachtige echtpaar:
EN na dezen scheidde Paulus van Athene en kwam te Korinthe; En vond een zekeren Jood met name Áquila, van geboorte uit Pontus, die onlangs van Italië gekomen was, en Priscilla, zijn vrouw (omdat Claudius bevolen had dat al de Joden uit Rome vertrekken zouden), en hij ging tot hen; En omdat hij van hetzelfde handwerk was, bleef hij bij hen en werkte; want zij waren tentenmakers van handwerk. (Handelingen 18:1-3)
Het is niet makkelijk om van woonplaats te veranderen, zeker niet als je gedwongen wordt. Tegenwoordig sturen mannen hun vrouw naar het einde van de wereld vanwege materiële behoeften en de man zelf gaat naar het andere einde. Helaas is het een voorbeeld geworden voor sommigen en vaak sturen mensen die geen gebrek hebben hun vrouw naar andere landen om te werken en gaan ze ermee akkoord om lange tijd gescheiden te zijn, alleen voor materieel gewin. Het is nog triester om te zien dat sommige christenen voor het verwerven van rijkdom hun relatie en hun huwelijk hebben opgeofferd.
2. Aquila en Priscilla werkten samen
De Bijbel vertelt ons dat ze dezelfde taak hadden als Paulus, namelijk tenten maken. Aan het einde van de brief aan de Romeinen schreef de apostel Paulus als conclusie over hen:
Groet Prisca en Aquila, mijn medearbeiders in Christus Jezus. (Romeinen 16:3)
Terwijl ze materiële moeilijkheden overwonnen en tegelijkertijd voor Christus werkten, wist dit prachtige echtpaar altijd samen te werken.
3. Priscilla en Aquila hielden hun huis open
Als iemand een open hart heeft, zal er in zijn huis altijd ruimte zijn voor anderen. Maar als een van de echtgenoten geen gasten verwelkomt, kan de ander de gasten ook niet verwelkomen. Priscilla en Aquila verwelkomden de gasten. Hoewel ze pas in Korinthe waren aangekomen, ontvingen ze Paulus in hun huis om te blijven toen ze hem zagen. Toen ze in Efeze waren, gebeurde het volgende:
En een zekere Jood, met name Apollos, van geboorte een Alexandrijn, een welsprekend man, kwam te Éfeze, machtig zijnde in de Schriften. Deze was in den weg des Heeren onderwezen; en vurig zijnde van geest, sprak hij en leerde naarstiglijk de zaken des Heeren, wetende alleenlijk den doop van Johannes. En deze begon vrijmoediglijk te spreken in de synagoge. En als hem Áquila en Priscilla gehoord hadden, namen zij hem tot zich en legden hem den weg Gods bescheidenlijker (=nauwkeuriger) uit (Handelingen 18:24-26).
Hun huis stond open voor Apollos en in de eerste brief aan de Korintiërs schreef Paulus ter afsluiting:
De gemeenten van Azië groeten u, Aquila en Prisca groeten u van harte in de Heer, met de gemeente die in hun huis is (1 Korintiërs 16:19).
Omdat ze in Rome woonden, daarna in Korinthe en later in Efeze, moesten ze vaak van verblijfplaats veranderen. Maar overal stond hun huis open voor mensen en Gods werk.
4. Aquila en Priscilla waren een missionarisechtpaar
Als ze door Claudius samen met alle andere Joden uit Rome werden verdreven, vertrokken ze vanuit Korinthe naar Efeze, waar ze zich bij Paulus voegden. Daar bleven ze om de weg van de Heere te prediken en een gemeente te stichten.
En als Paulus er nog vele dagen gebleven was, nam hij afscheid van de broederen, en scheepte vandaar naar Syrië, en Priscilla en Áquila met hem, zijn hoofd te Kenchreeën geschoren hebbende; want hij had een gelofte gedaan. En hij kwam te Éfeze aan, en liet hen aldaar; maar hij ging in de synagoge en handelde met de Joden (Handelingen 18:18-19).
Toen Paulus de eerste brief aan de Korintiërs schreef, was de kerk al verzameld in het huis van Priscilla en Aquila. Het is triest om te zien hoe sommige mensen bereid zijn tot christelijke zending, maar nadat ze getrouwd zijn, worden ze te comfortabel om ergens weg te gaan.
5. Aquila en Priscilla leerden mensen het Evangelie
Nadat ze Apollos in de synagoge van Efeze hadden gehoord, nodigden Priscilla en Aquila hem uit bij hen thuis en lieten hem de Weg van God nauwkeuriger zien. Geen tradities, geen gewoonten, geen menselijke meningen, geen doctrines van de ene of andere kerk, maar ze lieten hem de weg van de Heere nauwkeuriger zien (Handelingen 18:24-26).
6. Priscilla en Aquila riskeerden hun leven voor anderen
Paulus schrijft er in Romeinen het volgende over:
Groet Priscilla en Áquila, mijn medewerkers in Christus Jezus, Die voor mijn leven hun hals gesteld hebben; denwelken niet alleen ik dank, maar ook al de gemeenten der heidenen. Groet ook de gemeente in hun huis. (Romeinen 16:3-5).
7. Aquila en Priscilla toonden wederzijds respect
Ze hadden geen problemen zoals wie er wel of niet eerst was, omdat ze met wederzijds respect behandelden. Noch Paulus noch Lucas maken in hun geschriften onderscheid tussen deze twee, wat aantoont dat zowel de man als de vrouw met alle toewijding in nauwe samenwerking hebben gewerkt. De ene keer zeggen ze “Aquila en Priscilla” en de andere keer “Priscilla en Aquila. Geen van hen wees de ander af, maar ze werkten in de mooiste en vruchtbaarste samenwerking.
Moge God ons allen helpen om ons in ons huwelijk te gedragen in het belang van het Evangelie.
Geschreven door de Moldavische voorganger Vasile Filat. Bron: https://moldovacrestina.md/en/seven-7-marriage-lessons-from-aquila-and-priscilla/
