Leestijd: 4 minuten

In 1870 weren er in Nederland 0,2 echtscheidingen op 1000 huwelijken (Kooy, tabel 20). In 2023 waren dit er 358 op de 1000. Dat veroorzaakt veel maatschappelijk leed.

Kinderen hebben het liefst dat hun ouders bij elkaar zijn en elkaar liefhebben. Ook is het voor een kind het fijnste en het beste dat het in de kinderjaren opgroeit met beide ouders. Kinderen hebben hun ouders nodig en zij hebben de liefde en de bevestiging en het voorbeeld van hun ouders nodig om gezond volwassen te worden. Er is een verband tussen het ongekend hoge echtscheidingspercentage en de enorme wachtlijsten voor de jeugdzorg in ons land. Grote maatschappelijke problemen zoals eenzaamheid, verslavingsproblematiek, armoede, gebrek aan huisvesting en psychosociale stoornissen zijn (mede) het gevolg van echtscheidingen. 

Er is ook een verband tussen de vele huwelijken die stranden en het feit dat een groot deel van ons volk niet meer naar de kerk gaat en niet meer in God gelooft. Waarom maakt het uit of je wel of niet in God gelooft met het oog op het huwelijk? Een paar gedachten zou ik daarover willen delen.

1. Geluk vinden in God

Wie in God gelooft, zoekt zijn of haar heil in de eerste plaats bij Hem. Alleen God is Degene die echte innerlijke vrede en rust geeft. Alleen bij Hem komt een mens werkelijk thuis. Als je Hem hebt leren kennen, hebt gesmaakt dat Hij goed is, dan kan je met de psalmist Asaf zeggen: ‘Naast U heb ik niets anders nodig op aarde’ (Psalm 73:25). Wie naar God kijkt voor de vervulling van de diepste innerlijke noden, zal daarvoor niet naar zijn vrouw of haar man kijken. Dat is gezond.

Als een man van zijn vrouw verwacht dat zij hem gelukkig zal maken, dan legt hij een last op de schouder van zijn vrouw die zij niet kan dragen. Maar als een vrouw van haar man verwacht dat hij haar gelukkig zal maken, dan legt zij een last op de schouder van haar man die hij niet kan dragen. Als man en vrouw hun vreugde ten diepste in God vinden, dan komt er veel ontspanning in de relatie. De ander hoeft dan niet volmaakt te zijn en ook het huwelijk hoeft dan niet volmaakt te zijn, om toch gelukkig te kunnen zijn. Het helpt om te relativeren (in elke situatie is God er ook nog), en om de onvolkomenheden in de ander te accepteren.

2. Vergeving en verzoening

Iets heel wezenlijks in onze relatie met God is het aspect van vergeving. In het evangelie gaat het over vergeving. Wij hebben gezondigd, zijn afgedwaald, zijn niet volmaakt. Maar door wat Jezus voor ons deed aan het kruis, door Zijn plaatsvervangende lijden en sterven, is er vergeving en reiniging. De Heere God doet ons niet naar onze zonden en Hij vergeldt ons niet naar onze ongerechtigheden (Psalm 103:10). Bij Hem is veel vergeving. Als je weet hoeveel jijzelf bent vergeven, dan zul je ook milder en meer vergevingsgezind zijn naar de ander.

In elk huwelijk is vergeving van elkaar nodig. Man en vrouw moeten elkaar soms vergeving vragen en vergeving schenking. Soms is er weer verzoening nodig. Je raakt elkaar, ook emotioneel, soms kwijt. Dan is het belangrijk dat je elkaar weer vindt, dat de afstand weer overbrugd wordt en dat je elkaar weer in de armen sluit. Omdat God zo met ons omgaat, leren wij zo met onze naaste om te gaan. Zonder het voorbeeld van Jezus wordt het moeilijk. Maar als we Jezus hierin gaan volgen kunnen relaties hersteld worden.

3. God dienen als motto voor het leven

Wie in God gelooft plaatst zijn hele leven onder het motto van ‘Hem dienen’. Ook het huwelijksleven is ten diepste dienst aan God. Waarom zou je je vrouw liefhebben zoals Jezus Zich voor Zijn gemeente heeft ingezet en overgegeven? Omdat God je daartoe roept. Waarom zou je ervoor kiezen je man te respecteren, hoog te houden en ontzag voor hem te hebben, ondanks zijn onvolmaaktheden? Omdat je een dienares van God bent en Hij dit van jou vraagt.

Wie de ware God niet dient gaat altijd iets of iemand anders dienen als god. Mensen worden dan vaak ‘liefhebbers van zichzelf’ (2 Timotheüs 3:2). Mensen houden soms meer van genot dan van God (vers 4). Alles moet dan henzelf, hun geluk, hun genot dienen. Door God de rug toe te keren worden mensen egocentrisch. Dat is niet goed voor het huwelijk. Door de bekering tot God worden mensen bevrijd van deze slavernij aan zichzelf, en aan het idee dat alles hun moet dienen. Door het leren kennen en gaan dienen van God worden mensen onzelfzuchtig, nederig en dienstbaar, en dat is goed voor de huwelijksrelatie.

4. De waarde van de trouwbelofte en het huwelijksverbond

Als gelovigen zien wij het huwelijk als een verbond. Het is geen contract, want dat is voorwaardelijk. Een verbond gaat veel dieper, het houdt onvoorwaardelijke trouw en toewijding in. Dat verbond sluit je door elkaar een belofte te geven. De waarde van de trouwbelofte wordt heel mooi uitgedrukt met deze woorden van dr. Harley:

“Ik trouwde niet met je omdat je volmaakt was. Ook trouwde ik niet met je omdat ik verliefd op je was. Ik trouwde met je omdat jij mij een belofte gaf. Die belofte maakte al jouw gebreken effen. En de belofte die ik jou gaf, maakte al mijn gebreken effen. Twee onvolmaakte mensen gingen trouwen. En het was de belofte die het huwelijk maakte. En toen onze kinderen opgroeiden, was het niet ons huis dat hen beschermde, en het was niet onze verliefdheid die hen beschermde. Het was de belofte die hen beschermde.”

Als het mis is gegaan kunnen we terugvallen op Gods hulp, ook als de situatie (mede door eigen schuld) hopeloos lijkt. God is een God van wonderen, die harten weer bij elkaar kan brengen. De vreze des Heeren is het begin van de wijsheid, ook de huwelijkswijsheid. Een drievoudig snoer wordt niet snel verbroken.