Leestijd: 3 minuten

Tijdens de conferentie van 26 juni waren twee van de drie sprekers een vrouw. Dat kan wat bijzonder overkomen voor een stichting die benadrukt dat God mannen en vrouwen een verschillende roeping geeft. Eens te meer daar één van hen politica is. Is dat inconsequent?

Op zich is dit een terechte vraag. Degene die mij een paar weken geleden deze vraag stelde, had weliswaar voor mijn gevoel lichte bijbedoelingen (hij deed wat schamper over de stichting), maar het is wel een spiegel. En iedereen moet bereid zijn om in de spiegel te kijken.

Je zou het inderdaad als ‘inconsequent’ kunnen zien. Bijbels Beraad M/V zegt dat vrouwen niet bevoegd zijn om met gezag te onderwijzen en dat het regeerambt niet voor vrouwen is. Maar als het dan goed uitkomt, laten we vrouwen toch spreken. Nogal pragmatisch en weinig principieel, toch…?

Vrouwen gewaardeerd

Je zou het natuurlijk ook andersom kunnen zien: ‘Bijbels Beraad M/V valt toch mee! De stichting geeft blijkbaar vrouwen toch een gewaardeerde plaats.’

De laatste zienswijze is in elk geval wáár. De conferentie was er een duidelijk voorbeeld van dat orthodoxe christenen aan vrouwen niet iedere, maar wel degelijk een belangrijke plaats geven. Een Bijbelgetrouwe christen is niet vrouwonvriendelijk en ziet hen bepaald niet als minderwaardig. ‘In Christus is noch man noch vrouw’ schrijft Paulus (Galaten 3:28), wat betekent dat een gelovige vrouw een echte zuster is, net zoals een gelovige man een echte broeder is. En God Die het geloof geeft, is Dezelfde Die ook andere gaven geeft. Die gaven mogen ten nutte komen van het Koninkrijk van God.

En zo zien we met dankbaarheid hoe Sharon James de tijdgeest analyseert en leugens ontmaskert en hoe Päivi Räsänen tot voor de hoogste rechters van het land uitkomt voor de waarheid van Gods Wet en Evangelie.

Man en vrouw verschillend

Tijdens de studiedag is een serie boekjes gepresenteerd, waarvan het eerste deeltje gaat over het verschil tussen man en vrouw. Daarin zijn de basislijnen duidelijk neergelegd. Het is een vrouw niet toegestaan om in de gemeente met gezag te spreken. Een vrouw komt het regeerambt niet toe. Dat wordt ook tijdens zo’n conferentie duidelijk zichtbaar. De dagvoorzitter is een man en datzelfde geldt ook voor degenen die zorgen voor de Schriftlezing en meditaties.

Tijdens zijn eerste lezing benoemde Carl Trueman dat diverse kerken niet het verschil weten tussen een lezing en een preek. Hij noemde dit in het kader van de liturgie: in een eredienst houd je geen lezing, maar een preek. Daarin spreekt God. Tijdens een conferentie worden er echter geen preken gehouden, maar lezingen.

Natuurlijk is hiermee niet alles gezegd. Het is wel degelijk een vraag in hoeverre vrouwen een lezing mogen verzorgen. Een lezing waarin de Schrift uitgelegd wordt of waarin de hoorders worden opgeroepen tot bekering, sluit primair aan bij de roeping van een man. Met een analyse (Sharon James) of een getuigenis (Päivi Räsänen) ligt dat echter anders.

Personen en zaken scheiden

Nu zouden er van deze vrouwen best dingen genoemd kunnen worden die niet aansluiten bij principiële overtuigingen in de achterban. Bijbels Beraad M/V is bijvoorbeeld bepaald geen pleitbezorger van werkende moeders. Een vrouw die daar anders mee omgaat behoeft echter nog niet om die reden afgekeurd te worden.

Vanouds hebben (reformatorische) christenen er weleens wat moeite mee om personen en opvattingen te scheiden. Een afwijkende visie op één bepaald punt betekende soms dat iemand als christen afgeschreven was.

Wat mij echter in positieve zin opviel is, dat dit bij deze conferentie niet zo functioneerde. Voor zover ik heb kunnen waarnemen, luisterden de bezoekers vooral naar de inhoud van de lezingen. Ook al maken de (vrouwelijke) sprekers op sommige andere punten wel keuzes die niet iedereen zou kunnen meemaken.

Eenheid en verscheidenheid

De meest opvallende van die keuzes is wel, dat Päivi Räsänen al 29 jaar actief is in de landelijke politiek. De dagvoorzitter (Laurens van der Tang) zei bij de introductie van Päivi Räsänen met lichte ironie: ‘Nu is dat op zich nog geen reden om haar uit te nodigen voor een activiteit van Bijbels Beraad M/V…’ Het lijkt opmerkelijk, dat een politica wordt uitgenodigd bij een stichting die de aanwezigheid van vrouwen in de politiek bepaald niet aanmoedigt.

Ook hier komt een Bijbelse overtuiging bij kijken. Christenen wereldwijd zijn één in de fundamentele overtuigingen, maar verschillend in sommige afgeleide overtuigingen. Je zou dat ‘ethische prioritering’ kunnen noemen: sommige waarden zijn fundamenteel, andere minder. Volgens mij zijn de volgende uitspraken allebei waar: ‘Homoseksuele relaties zijn niet in lijn met de Bijbel’ en ‘vrouwen in de politiek is niet in lijn met de Bijbel’. De eerste uitspraak is echter fundamenteler en absoluter. Iemand die het eerste bepleit stelt zich buiten het algemene christelijke geloof, iemand die het tweede doet niet.  Christenen kunnen verschillen in hoe ze Bijbelse principes door vertalen naar de praktijk, maar ze zullen één moeten zijn in de fundamenten.

Dat was de breed gedeelde ervaring met het oog op de diverse sprekers én de breedte van het publiek. Een reden om de Heere te danken. En ook om te bidden dat dit een leerpunt mag zijn voor andere activiteiten onder christenen.