“Maar laat ieder van u in het bijzonder zijn eigen vrouw zo liefhebben als zichzelf, en laat de vrouw ontzag hebben voor haar man.” (Efeze 5:33)
Het huwelijk is de basis van alle samenlevingen, en daarom is dit onderwerp erg belangrijk. Het is veel gemakkelijker om u huwelijkse plichten uit te leggen dan u ervan te overtuigen ze te doen. Conformeer uw wil aan de Schrift, niet andersom. Neem Efeze 5:33 ter harte.
1. De verbinding. “Niettemin” is een overgang van de spirituele realiteit van Christus’ relatie naar de kerk. Het kan twee dingen betekenen. Ofwel dat je, ondanks het onbereikbare ideaal, ernaar streeft het te bereiken, of dat je, vanwege het nobele voorbeeld, het imiteert in je relatie met je echtgenoot.
2. De richting.
A. De universele verplichting ervan. “Laat ieder van jullie,” ongeacht hoe goed je bent of hoe slecht je partner is. Alle echtgenoten hebben recht op het respect van hun vrouw, of ze nu wijs of dwaas, intelligent of traag, vaardig of onhandig zijn. Alle vrouwen hebben recht op de liefde van hun man, of ze nu mooi of lelijk, rijk of arm, onderdanig of opstandig zijn.
B. De specifieke toepassing ervan. “In het bijzonder” wijst erop dat elke echtgenoot en echtgenote dit op hun eigen specifieke geval zou moeten toepassen.
3. Samenvatting van taken.
A. De plicht van elke man is om van zijn vrouw te houden. Dit is niet de enige plicht, maar het omvat alle anderen. Hij zou van haar moeten houden als van zichzelf. Dit is zowel hoe (de Gouden Regel) als waarom hij van haar moet houden (omdat ze beiden echt één zijn, haar liefhebben zal resulteren in zegeningen voor hem).
B. De plicht van elke vrouw is haar man vrezen (Grieks) of eerbiedigen (SV) of respecteren (NKJV), zowel voor zijn persoon als voor zijn positie. Dit omvat noodzakelijkerwijs liefde, want als ze van hem houdt, zal ze proberen hem te plezieren en hem niet beledigen.
Leerstelling: Iedere echtgenoot moet zijn vrouw liefhebben als zichzelf, en iedere vrouw moet haar man respecteren.
Bedenk dat dit de raad van uw Schepper is, duidelijk verwoord in zowel het Oude als het Nieuwe Testament, en door zowel Paulus, de apostel voor de heidenen (Ef. 5:23 e.v.; Kol. 3:18 e.v.) en Petrus, de apostel voor de Joden (1 Pet. 3:1 e.v.). Deze twee plichten (echtgenoot-liefde, echtgenote-respect) zijn niet uitputtend, maar worden met name genoemd, omdat ze de meest voorkomende tekortkomingen van elk zijn, of omdat ze alle andere plichten omvatten. Een andere verklaring is dat mannen het meest respect nodig hebben, en dat vrouwen het meest liefde nodig hebben, van hun echtgenoten. God adviseert niet alleen dat we eeuwig leven mogen hebben, maar ook troost in het hier en nu. Een goddelijk huwelijk is een stukje hemel op aarde. Het overdenken van deze plichten zou ons nederig moeten maken voor onze mislukkingen in het verleden, en ons moeten uitdagen tot toekomstige verbetering.
De plichten die beide partijen hebben
1. Samenleven. Hij moet “zijn vader en moeder verlaten en zich hechten aan zijn vrouw” (Gen. 2:24), en zij moet “ook haar eigen volk en het huis van haar vader vergeten” (Ps. 45:10). Hij moet “bij zijn vrouw wonen” (1 Pet. 3:7), en zij mag “niet van haar man weggaan,” zelfs als hij een ongelovige is (1 Kor. 7:10). Verder vereist de huwelijksplicht dat er sprake is van een seksuele omgang, zoals ze die elkaar verschuldigd zijn (1 Kor. 7:3-5). Het OT verbiedt echtgenoten om tijdens hun eerste huwelijksjaar naar de oorlog te gaan (Deut. 24:5). Dit toont het belang aan van het samenleven.
2. Elkaar liefhebben. Dit is zowel de plicht van de echtgenoot (Kol. 3:19) als van de echtgenote (Tit. 2:4). Liefde is de grote reden en troost van het huwelijk. Deze liefde is niet alleen romantiek, maar oprechte en constante genegenheid en zorg voor elkaar, “vurig en met een rein hart” (1 Pet. 1:22). Echtelijke liefde kan niet gebaseerd zijn op schoonheid of rijkdom, want die zijn voorbijgaand; zelfs niet op vroomheid, want dat kan ook vergaan. Het moet gebaseerd zijn op Gods gebod dat nooit verandert. De huwelijksgelofte verplicht “ten goede of ten kwade”, en getrouwde personen zouden hun eigen echtgenoten als het beste ter wereld voor hen moeten beschouwen. Echtelijke liefde moet duurzaam zijn, zelfs nadat de dood de band heeft verbroken (Spr. 31:12). Deze oprechte liefde brengt ware tevredenheid en troost met zich mee. Het beschermt tegen overspel en jaloezie. Het voorkomt of vermindert familieproblemen. Zonder dit is het huwelijk als een arm uit de kom. Er is pijn totdat het herstelt is.
3. Trouw blijven aan elkaar. Iedere man zou (seksueel) zijn eigen vrouw moeten hebben, en iedere vrouw haar eigen man (1 Kor. 7:2), en alleen hun eigen. Volg de eerste Adam na die maar één vrouw had en de tweede Adam die maar één kerk had. Het huwelijksverbond bindt je aan je eigen echtgenoot als het zoetste, liefste en beste ter wereld. De geringste ontrouw, zelfs in het hart, kan leiden tot regelrecht overspel. Zonder berouw vernietigt overspel zowel het aardse geluk als de redelijke verwachting van de hemel. Het ontbindt bijna het huwelijk, en in het OT was het een halsmisdaad (Deut. 22:22). Wees waakzaam om verleidingen tot deze zonde te vermijden. De man die niet tevreden is met één vrouw zal ook nooit tevreden zijn met velen, omdat deze zonde geen grenzen kent. Trouw houdt ook in dat je elkaars geheimen bewaart. Deze mogen niet worden onthuld, tenzij er een grotere verplichting is. Het is erg als je per ongeluk geheimen van je partner vertelt, nog erger als het voortkomt uit woede en nog erger als het gemotiveerd is door haat.
4. Elkaar helpen. De vrouw moet een “hulpe zijn tegenover haar man” (Gen. 2:18), wat impliceert dat ze elkaar moeten helpen. Ze moeten de volgende dingen samen dragen:
A. Hun werk. Als zij thuis werkt en hij buiten, zal hun werk voor beiden makkelijker zijn. Voor motivatie, laat hem aandacht besteden aan alle Spreuken, en haar aan het laatste hoofdstuk in het bijzonder.
B. Hun kruisen. Hoewel pasgetrouwden alleen maar plezier verwachten in het huwelijk, is het onvermijdelijk dat er problemen komen (1 Kor. 7:28). U kunt te maken krijgen met verlies van wereldse goederen, schade aan uw kinderen, kwellingen van zowel vrienden als vijanden. Echtgenoten moeten vrienden voor elkaar zijn door dik en dun.
C. Hun toewijding aan Christus. Leef “als mede-erfgenamen van de genade des levens” (1 Petr. 3:7). Het hoogste doel van het huwelijk is om elkaars eeuwige geluk te bevorderen. Samenwerking is hier erg belangrijk. Zijn kennis moet haar onwetendheid helpen, en haar ijver zijn ontmoediging. Wanneer de echtgenoot thuis is, moet hij zijn gezin onderwijzen en met hen bidden en de sabbat heiligen, maar in zijn afwezigheid moet zij deze dingen waarnemen.
5. Geduldig zijn met elkaar. Deze plicht hebben we aan iedereen, maar vooral aan onze partner (Ef. 4:31-32). Er zijn veel redenen in het huwelijk om ongeduldig te kunnen worden! Ruzies veroorzaken burgeroorlogen binnenshuis, en daar komt nooit iets goeds uit voort. Beiden hebben een zachtmoedige en stille geest nodig. Leer je vrede te bewaren om de vrede te bewaren. Trek je terug tot de storm voorbij is. Jullie zijn niet twee engelen die getrouwd zijn, maar twee zondige kinderen van Adam. Knipoog naar kleinere fouten en wees voorzichtig bij het bespreekbaar maken van grotere fouten. Erken je fouten aan elkaar en belijd ze allemaal samen aan God. Geef je liever over aan elkaar dan aan de duivel (Ef. 4:27).
6. Elkaar redden. 1 Korintiërs 7:16 suggereert dat het onze grote plicht is om de redding van onze partner te bevorderen. Wat heeft het voor zin om nu van het huwelijk te genieten en dan samen naar de hel te gaan? Als je je partner laat verdoemen, waar is dan je liefde? Beiden zouden elkaars geestelijke staat moeten onderzoeken en de middelen moeten gebruiken die zijn aangewezen om die te verbeteren. Chrysostomus zei: “Laat ze beiden naar de kerk gaan en dan samen de preek bespreken.” Als beiden al christenen zijn, dan zouden ze moeten doen wat ze kunnen om elkaar te helpen om volkomen heiligen te worden. Spreek vaak over God en geestelijke dingen. Wees mede-pelgrims naar de Hemelse Stad.
7. Regelmatige maar gematigde huwelijkse seks onderhouden. “Het huwelijk is eerbaar onder allen, en het bed onbevlekt; maar hoereerders en overspelers zal God oordelen” (Hebr. 13:4). Huwelijkse seks is bedoeld om onreine gevoelens te genezen, niet om ze op te wekken. Je kunt niet elke seksuele dwaasheid die je maar kunt bedenken met je partner uitproberen, alleen vanwege het feit dat je getrouwd bent. Het bezitten van wijn geeft je geen toestemming om dronken te worden. Wees gematigd en verstandig. Je zou je bijvoorbeeld een tijdje kunnen onthouden om jezelf aan het gebed te wijden (1 Kor. 7:5). Zelfs in huwelijksrelaties moeten we eerbied tonen voor God en respect voor elkaar. Ware liefde gedraagt zich niet onbeschoft.
8. Zorg voor elkaars belangen in alle dingen. Bevorder elkaars gezondheid, en wees samen ziek, tenminste in de geest. De een mag niet rijk zijn, terwijl de ander gebrek lijdt. Bevorder elkaars goede reputatie. Een man zorgt van nature en terecht voor dingen die van de wereld zijn, namelijk hoe hij zijn vrouw kan behagen, en de vrouw doet hetzelfde (1 Kor. 7:33-34). Dit brengt eer aan hun geloof, troost in hun leven, en een zegen over alles wat ze hebben. Ze moeten boezemvrienden zijn, samen lachend en huilend, met niets anders dan de dood die hun belangen scheidt.
9. Bidden voor elkaar. Petrus waarschuwt ervoor dat “hun gebeden niet verhinderd worden” (1 Petr. 3:7), wat suggereert dat ze voor en met elkaar moeten bidden. “Izak smeekte de Heere voor zijn vrouw, omdat zij onvruchtbaar was” (Gen. 25:21). We moeten voor iedereen bidden, maar vooral voor onze echtgenoot. De zuiverste liefde wordt uitgedrukt door oprecht gebed, en gebed zal de liefde bewaren. Zoek tijden om samen te bidden. Dhr. Bolton bad twee keer per dag privé, twee keer met zijn vrouw en twee keer met zijn gezin. Het gebed verheft het christelijke huwelijk boven heidense huwelijken en het samenleven van dieren.
Dit artikel van Richard Steele (1672-1729) is bewerkt door D. Scott Meadows en in het Engels gepubliceerd op A Puritans Mind.
