Het is nu bijna een jaar geleden dat het duidelijk werd dat Sandra snel door de Heere thuisgehaald zou worden. Tijdens een eredienst in de kerstweek zakte ze in elkaar. Ze had terminale longkanker, maar had zich tot nu toe verrassend goed gevoeld. Nu ging haar gezondheid snel achteruit. Ze overleed in het begin van Februari. Ze werd 71 jaar.  

Sandra was haar hele leven single. Ze kwam als tiener tot geloof vanuit een niet-christelijk gezin. Haar leven wijdde ze aan de Heere, en aan diepe vriendschappen met zusters in de Heere.  

Beschikbare vriendin 

Een van Sandra’s beste vriendinnen zei het zo: Sandra was mijn beschikbare vriendin. Zij was er altijd voor me. Ik kon altijd bij haar terecht. Als ik op mijn werk iets moeilijks had meegemaakt, dan ging ik eerst naar Sandra, voor ik naar huis ging. Dan praatten we samen en droeg ze me op in gebed.  

Tijdens haar laatste weken werd duidelijk voor hoeveel vrouwen Sandra die beschikbare vriendin was. Haar laatste week bracht ze door in een hospice, waar een gestage stroom mensen, jong en oud, afscheid kwam nemen. ‘Dat hebben we nog nooit meegemaakt’, zeiden de zusters. Tot twee uur voordat Sandra stierf stuurde ze nog berichtjes naar vriendinnen om hen te bemoedigen.  

Beschikbaar zijn 

Ik moet daar vaak aan denken, aan die beschikbaarheid. Sandra was een levende illustratie van wat Paulus zegt in 1 Korinthe 7:34: “De ongetrouwde bekommert zich met de dingen des Heeren, opdat zij heilig zij, beide aan lichaam en aan geest; maar die getrouwd is, bekommert zich met de dingen der wereld”. Omdat ze niet verantwoordelijk was voor een eigen gezin, kon ze zich focussen op diepe vriendschappen met medegelovigen, die zowel voor haar als voor hen tot zegen waren.  

Laten we allen ernaar streven om beschikbaar te zijn voor onze broeders en zusters. Het Nieuwe Testament leert ons dat we voor elkaar moeten zorgen, elkaar goed doen, elkaar bemoedigen, elkaar verdragen, vergeven en onderwijzen, en elkaar liefhebben etc. Dit vraagt allereerst overgave aan Christus (we doen dit vanuit de genade die we van Hem ontvangen hebben), maar het vraagt ook tijd. Het is dus belangrijk om beschikbaar te zijn voor elkaar en niet onze agenda’s te vullen met allerlei zaken die in het licht van de eeuwigheid niet belangrijk zijn.  

Echter, getrouwden hebben allereerst een verantwoordelijkheid naar elkaar en – wanneer de Heere die geeft – kinderen, die hun beschikbaarheid limiteert. De zegen van het single zijn, zoals Paulus dat benoemd, is dat zij die bekommeringen niet hebben, waardoor zij vrijer zijn om de gemeenschap te kunnen dienen. 

We vergissen ons ernstig als we denken dat Sandra, omdat ze niet getrouwd was, geen intimiteit ervaarde. Ze had diepe vriendschappen, met jong en oud¹. We moeten ook niet denken dat, omdat ze niet haar eigen man en kinderen had, ze geen gezin had. Ze was een belangrijk deel van een hecht kerk gezin (Ef 2:19). Ze hield van de Heere en van Zijn gemeente; niet perfect, maar wel werkelijk. Ze wordt gemist, maar we zijn dankbaar voor de herrinering aan gebed en haar vriendschap.  

1. Schrijver Sam Alberry in zijn boek: 7 myths about Singleness omschrijft het zo: “Ik ervaar misschien niet de unieke diepte van intimiteit die een getrouwde vriend ervaart, er is een unieke breedte van intimiteit beschikbaar voor singles dat menige getrouwde vriend niet in staat is te ervaren.” (Crossway 2019, blz. 62) 

Willemien woont met haar gezin in Engeland waar haar man dominee is van een lokale kerkelijke gemeente.