Het huwelijk staat onder druk: veel mensen beginnen met samenwonen voordat ze trouwen (als ze al trouwen) en steeds meer mannen en vrouwen houden het niet bij één partner. Wat zegt de Bijbel hierover? In deze studie kijken we naar een enkel vers in Hebreeën, waar we een duidelijk antwoord vinden op twee belangrijke vragen over het huwelijk.
In Hebr.13:4 lezen we: Laat het huwelijk bij allen in ere zijn en het huwelijksbed onbevlekt, want ontuchtplegers (of hoereerders) en overspelers zal God oordelen.
Dat is stevige taal. In de begintijd van het christendom was dat net zo’n fundamentele en explosieve tekst als het nu is (geworden). Niet voor niets schrijft Paulus in Efeze 4:17 dat we niet moeten wandelen zoals de heidenen, namelijk in losbandigheid. Een christen is anders – als het goed is. We willen dit ene vers in Hebreeën daarom zorgvuldig lezen en op ons hart in laten werken.
Huwelijk in ere
Het huwelijk is door God ingesteld – al voor de zondeval (Gen.2:24). Het hoort dus bij de scheppingsorde. Dat is de grond waarin ook dit vers wortelt: het huwelijk dient hoog gehouden te worden. Er staat bij: bij allen! Er is geen enkele reden voor wie dan ook om een uitzonderingspositie te claimen. We zijn allemaal onderdeel van Gods schepping en het is logisch en zegenrijk om ons aan Zijn orde te houden.
Wat is dan die orde? In Gen.2:24 (een van de weinige verzen die in het NT wel drie keer wordt geciteerd, o.a. door de Heere Jezus) zien we een duidelijke volgorde:
- Vader en moeder verlaten: je gaat een nieuwe levensfase in, waarin je niet meer in de eerste plaats verbonden bent aan je ouders, maar aan je man of vrouw: die komt nu op de eerste plaats.
- Je vrouw aanhangen (hechten): iedereen ziet dat je vanaf nu samen bent. Deze stap zet je openlijk. Welke ceremonie daarbij hoort, kan per cultuur verschillen. Maar het is treffend dat zo’n openlijke stap bij allerlei culturen te vinden is.
- Eén vlees worden: nu kun je je echt aan elkaar gaan hechten. Dat één vlees worden is niet beperkt tot de lichamelijke seksualiteit: het betreft je hele leven, je gaat met elkaar je hele bestaan delen.
Wat betekent dat?
Als we het huwelijk in ere willen houden, dan hoort die juiste volgorde erbij. In het OT wordt via verschillende voorschriften duidelijk gemaakt dat je met de seksualiteit niet vooruit moet grijpen. Het was volkomen vanzelfsprekend dat een (ongetrouwde) jonkvrouw maagd was. In het NT zie je die vanzelfsprekendheid in wat Paulus zegt over de band tussen Christus en de gemeente – daaraan kan elke christen zien hoe een huwelijk hoort te zijn. Paulus zegt dat hij de Korinthiërs aan één man heeft verloofd om hen als een reine maagd voor Christus te stellen (2 Kor.11:2).
Het hoort bij Gods goede ontwerp voor het huwelijk dat man en vrouw het huwelijk ingaan als maagd: ongerept! Daar zijn ook biologische en psychologische redenen voor. Het aanhangen of ‘hechten’ is namelijk zowel lichamelijk als geestelijk. Seks zorgt voor geestelijke en lichamelijke hechting – ook neurologisch en hormonaal. Als seks niet binnen de veilige omgeving van het huwelijk plaatsvindt, vindt er geen goede hechting plaats. Bij wisseling van partner wordt de hechting weer verbroken en gaat het vermogen om je te hechten achteruit. Dat is één van de redenen waarom veel mensen niet meer goed in staat zijn om een duurzame relatie op te bouwen.
Het bewaren van de seksualiteit voor het huwelijk heeft ook een andere kant: man en vrouw kunnen elkaar eerst geestelijk beter leren kennen. Seksualiteit is niet bedoeld om mee te beginnen, maar als bekroning van de gegroeide liefde voor elkaar en als bezegeling van de huwelijksband.
Hebreeën 13:4 nader bekeken
Onze tekst gaat over twee zaken: het huwelijk in ere houden en het huwelijk rein houden (bed onbezoedeld). Daarom bespreken we die twee apart. Het derde deel van het vers spreekt over Gods oordeel over hoereerders en overspelers. Dat zijn twee verschillende begrippen (die ook al in de studie over Mat.19:1-9 aan bod kwamen). Overspel kan alleen bedreven worden door mensen die getrouwd zijn, hoererij is een breder begrip. Omdat hoereerders eerst worden genoemd, is het logisch die te verbinden met het huwelijk in ere houden (en overspelers met het huwelijksbed onbezoedeld).
Hoererij
Wie door de deur van geslachtsgemeenschap het huwelijk binnengaat, grijpt vooruit. De Bijbel schaart dat dus onder hoererij. Dat is niet leuk om te horen, maar er is geen andere term voor. Bijbels gezien kun je dit vooruitgrijpen niet verdedigen door te zeggen dat je “echt van elkaar houdt” en “echt wel met elkaar verder wil gaan”, “trouw bent aan elkaar” – en ook gaat trouwen. De Heere God is geen ‘boeman’ die ons leuke dingen wil ontzeggen en Hij kent ook zeker onze begeerten en (zondige) neigingen. Als wij leven naar Zijn prachtige ontwerp, zal ons dat tot zegen zijn. Kies dus voor de goede, Bijbelse volgorde! En als we toch zondigen en we belijden dat voor Zijn aangezicht, dan is Hij getrouw en rechtvaardig om ons te vergeven en te reinigen van alle ongerechtigheid (1 Joh.1:9).
Een rein huwelijk
De Bijbel windt er geen doekjes om: ook christenen kunnen zondigen. De brieven in het NT geven niet voor niets allerlei voorschriften en waarschuwingen. We doen het niet vanzelf goed. Ook als je met goede voornemens het huwelijk bent ingegaan (hopelijk ben je daarvoor ook rein gebleven), kan de klad in de liefdesverhouding komen, kan er sleur in je relatie sluipen, kan de ander tegenvallen, soms humeurig zijn. En dan kan het zomaar gebeuren dat je verliefd wordt op een ander. Dat is echter geen excuus voor overspel. Het huwelijk is een verbond, en schept een veilige plek voor liefde en seksualiteit. Als die liefde verzwakt – of zelfs verdwenen lijkt, dan is het liefhebben van je eigen vrouw nog steeds een opdracht. Liefhebben is een werkwoord, zeggen we dan – het is iets dat je in praktijk moet brengen. Velen hebben ervaren dat de juiste gevoelens wel volgen als je die opdracht gaat uitvoeren, als je gehoorzaam bent aan wat God zegt.
In Maleachi 1:14-16 lezen we: Omdat de Heere Getuige is tussen u en de vrouw van uw jeugd, tegen wie ú trouweloos handelt, terwijl zíj toch uw metgezellin en de vrouw van uw verbond is. Heeft Hij er niet maar één gemaakt, hoewel Hij nog geest overhad? En waarom die ene? Hij zocht een goddelijk nageslacht. Daarom, wees op uw hoede met uw geest, en handel niet trouweloos tegen de vrouw van uw jeugd. Want de Heere, de God van Israël, zegt dat Hij het wegsturen van de eigen vrouw haat, hoewel men het geweld bedekt met zijn gewaad, zegt de HEERE van de legermachten. Wees dus op uw hoede met uw geest en handel niet trouweloos. En in 1 Thess.4:3-8 lezen we een vergelijkbare waarschuwing – gericht aan christenen!
Heiliging van ons lichaam
Wellicht denken sommige christenen net als de oude Grieken dat het lichaam van minder waarde is en niet zo belangrijk – het gaat toch vooral om je geestelijk leven? De Grieken dachten dat het lichaam een kerker van de ziel was – daarom begrepen ze ook niet dat je naar een nieuw lichaam, naar de opstanding kunt uitzien. De Bijbel spreekt anders. Niet voor niets lezen we in Genesis 2 dat de Heere God de mens uit het stof vormt en dan persoonlijk Adam de levensadem in de neus blaast. Paulus schrijft o.a.: Moge de God van de vrede Zelf u geheel en al heiligen, en moge geheel uw geest, ziel en lichaam onberispelijk bewaard worden bij de komst van onze Heere Jezus Christus (1Thes.5:23).
Ons lichaam doet ertoe! Mijn lichaam is deel van het lichaam van Christus – en dat is niet alleen een geestelijke zaak. De Heilige Geest woont zelfs in het lichaam van elk wedergeboren mens. Dat zijn voor Paulus twee krachtige redenen om tegen hoererij te waarschuwen (1 Kor.6:12-20).
Conclusie
Het leven van een christen is een leven in dankbaarheid en toewijding aan Hem die ons duur heeft gekocht. Hij wil ons de kracht schenken om echt voor Hem te leven. Hebr.12:1,2 moedigt ons aan om de zonde die ons zo licht verstrikt af te leggen en te kijken naar onze overste Leidsman en Voleinder van ons geloof. We mogen Hem volgen en Hij wil ons daarin helpen en sterken. Hebreeën 12 eindigt met: Onze God is een verterend vuur. Het is niet onverschillig hoe we wandelen – en Hebreeën 13 geeft daar belangrijke aanwijzingen voor, waaronder ons vers over een rein huwelijk. Het huwelijk is een heilige instelling Gods en een beeld van Christus en de gemeente. Er zijn redenen genoeg om dit vers heel serieus te nemen – dat is ons tot zegen en Hij ontvangt alle eer!
