De Heidelbergse Catechismus behandelt het zevende gebod kort, kernachtig. Over de rijke inhoud ervan hield ds. T.A. Bakker uit Nieuwe-Tonge recent zes preken. Naar aanleiding daarvan schrijft hij voor het Bijbels Beraad M/V een serie blogs. Deel 2.

Je hoeft geen christen te zijn om te geloven dat man en vrouw heel verschillend zijn. In onze cultuur wordt dat aan de ene kant ook enorm benadrukt. Je geslacht wordt enorm belangrijk gevonden. Ik ben ‘vrouw’ en dan pas mens. Een vrouwelijke hoogleraar. Een vrouwelijke politica – beetje dubbelop trouwens… Massale verslaving aan pornografie zorgt ervoor dat we ‘mensen’ allereerst als ‘mannen’ of ‘vrouwen’ te zien. Je ziet niet meer een vrouwelijk mens, maar een –vergeef me het woord– wijf, een lustobject, een vrouw die mij, man, een pleziertje geeft.

Tegelijkertijd, en dat is het vreemde dan weer, wordt dat verschil tussen man en vrouw weggepoetst. De voorbeelden die ik zonet noemde, geven dat al aan. Vrouwen moeten ook aan de top in het bedrijfsleven en in de politiek. Net als mannen! Vrouwen moeten betaald werken, moeten carrière maken… Mannen doen dat toch ook?! En dan hebben we het nog over verschillen in levensomstandigheden.

Maar het huidige westerse denken gaat nóg verder. Zelfs het lichamelijke verschil staat enorm onder druk. Je kon altijd nog zeggen: „Oké, misschien zijn bepaalde rolpatronen wel wat aan vernieuwing toe, maar het lichaam is toch gewoon verschillend? Vrouwen zijn toch aangelegd op het ontvangen en opvoeden van kinderen?” Zelfs dat is veranderd. Want als je je nu niet fijn voelt in je mannenlichaam? Dat kan toch gewoon? Nou, dan laat je je toch ‘gewoon’ opereren? Gendertransitie, noemen we dat.

Kijk eens mee naar Genesis 2. God liet Adam diep slapen en opereerde hem. Hij nam een van zijn ribben, en maakte daaruit een vrouw. O, die grote Schepper van Genesis 1, Die zo heel groot is! Zie Hem hier in Genesis 2 heel Persoonlijk betrokken een mens bouwen. Hij bouwt een kunstwerk. Hij bouwt de vrouw… Eigenhandig. Vrouwen, God heeft u zo gemaakt! Mannen, u bent door God gevormd! In theologische taal: geschapen. Misschien moeten we dat woord weer leren spellen. Spreek het maar uit: ik ben door God geschapen. Problematisch? Nee, geweldig mooi!

Maar interseksuelen dan? Mensen die voor een deel een mannen-, voor een deel een vrouwenlichaam hebben? Dat is een heel aangrijpend gevolg van de zondeval. Maar vanuit deze uitzonderingen mogen we niet het verschil tussen het mannen- en vrouwenlichaam relativeren. En als je je nou niet thuis voelt in je lichaam? Als dat echt zo is, dan is dat heel moeilijk. Wat kun je met je geslacht worstelen. Wat kun je je eenzaam voelen. Dan maar in transitie? Hoe aantrekkelijk het je ook kan toeschijnen, het verschil tussen mannen en vrouwen is niet door ons bedacht, het is door onze God bedacht! Hij heeft ons lichaam Hoogstpersoonlijk gemaakt! Daar kunnen wij toch niet aan gaan rommelen?! En laten we eerlijk zijn: er zitten allerlei haken en ogen aan zo’n transitie, dat geven niet-christenen soms gewoon toe…

Aangrijpend, hoe we ons als maatschappij losmaken van Gods schepping. Het meest duidelijke verschil, dat tussen man en vrouw, wordt gerelativeerd. Dit zal vreselijke gevolgen hebben. Verplaats je in een kind dat te horen krijgt dat mama geen vrouw meer is… Het gezinsleven wordt ontwricht. En dat terwijl God ons zo mooi heeft gemaakt!

O nee, geschapen.