Niet iedere persoon M/V krijgt een relatie. In preken gaat het veel meer over getrouwd-zijn dan over alleen-zijn. In de Bijbel lijkt het er ook niet veel over te gaan. En singles zelf kunnen in de praktijk ook makkelijk uit het oog verloren worden. Daarom aandacht voor alleenstaanden in een Bijbelstudie over Mattheüs 19:12.
Want er zijn gesnedenen die uit moeders lijf alzo geboren zijn; en er zijn gesnedenen die van de mensen gesneden zijn; en er zijn gesnedenen die zichzelf gesneden hebben om het Koninkrijk der hemelen.
Het is een riskante aangelegenheid om als getrouwde man te schrijven over singles. Ik weet wel dat het moeilijk kan zijn: je kunt je soms zo alleen voelen, zo anders, zo mislukt misschien zelfs. Maar… wat weet ik daar ook weer weinig van. Deze nood ken ik niet van binnenuit. Wat is het daarom troostvol dat deze Schriftwoorden juist komen uit de mond van Hem Die geen aards huwelijk heeft gekend. Dat betekent niet dat Hij het huwelijk genegeerd heeft. Hij was bij een huwelijksfeest aanwezig (Johannes 2). En Hij gaf hoog op van het huwelijk. Maar in Zijn leven liet Hij zien, dat het huwelijk niet de enige manier is om God te eren.
Sterker nog, door wat Hij over het huwelijk zegt, voel je dat veel mensen in het huwelijk God onteren. De discipelen zeggen na Zijn onderwijs: ‘Indien de zaak van de mens met de vrouw zó staat, dan is het niet oorbaar te trouwen’ (vers 10). De Heere Jezus huldigt zo’n strikte opvatting van het huwelijk, dat ze bang zijn dat niemand aan die eis voldoen kan.
Het antwoord van Christus op deze reactie is opmerkelijk. Hij doet geen water bij de wijn. Hij vertelt niet hoe je het dan misschien tóch voor elkaar kunt krijgen. In plaats daarvan verlegt Hij de aandacht naar diegenen die niet (kunnen) trouwen. ‘Gesnedenen’ noemt Hij hen. Het woord betekent: gecastreerden. Die zijn dus lichamelijk uitgesloten van de huwelijksgemeenschap. Maar Jezus doelt hiermee op allen die ongetrouwd blijven. Hij onderscheidt drie categorieën:
1. Zij die van nature niet kunnen trouwen. Dit zijn diegenen die zodanig geboren zijn dat zij niet in staat zijn om levenslang aan een man/vrouw verbonden te zijn. De oorzaak kan heel verschillend zijn. De één heeft een geestelijke handicap, waardoor hij de verantwoordelijkheid niet aan kan. Een ander heeft een lichamelijke afwijking waardoor geslachtsgemeenschap onmogelijk is. Een volgende heeft een seksuele gerichtheid waardoor een huwelijk ondenkbaar is.
2. Zij die door hun sociale situatie van het huwelijk uitgesloten zijn of worden. Ook hier kan het om heel verschillende problematiek gaan. Sommigen zijn in hun jeugd zodanig beschadigd/getraumatiseerd, dat ze zich niet kunnen hechten of een afkeer hebben van lichamelijk contact. Anderen hebben een veilige jeugd gehad maar vinden in het opgroeien geen aansluiting. Zij zouden ‘van nature’ wel kunnen trouwen, maar de omstandigheden zijn er niet naar.
3. Zij die er zelf voor kiezen ongetrouwd te blijven. Zij zouden kunnen trouwen maar besluiten het niet te doen. En wel om een speciale reden. Niet omdat zij voor zichzelf kiezen, maar omdat zij voor het Koninkrijk van God kiezen. Paulus is een bekend voorbeeld (zie 1 Korinthe 7). De Rooms-Katholieke Kerk heeft het verplichte celibaat voor geestelijken ingesteld.
Deze laatste categorie is bijzonder leerzaam voor de eerste twee. Iemand die graag zou willen trouwen maar daar niet toe kan komen, kan blijven steken in het gemis. Of een single die hecht aan vrijheid kan pochen dat hij geen last heeft van een gezin. Maar beide komen niet verder. Bij een alleenstaande gaat het er evenzeer als bij een gehuwde om, voor God te leven. Veel gehuwden komen daar niet aan toe, veel singles evenmin.
Daarom zijn nu juist diegenen zo’n aansprekend voorbeeld, die door hun ongetrouwd-blijven zichtbaar maken dat zij hun leven aan God geven. Zij zeggen als het ware: ‘Ik ben getrouwd met God, met de Kerk’. Kardinaal Robert Sarah zegt hier heel mooie dingen over in zijn boek ”Het is bijna avond, de dag is reeds ten einde”. Ten onrechte zegt hij dat het celibaat voor geestelijken verplicht moet zijn. Maar terecht zegt hij dat een echt oprecht celibatair levende priester een getuigenis is van het grote belang van het Koninkrijk van God.
Een aansprekend voorbeeld ook voor de velen die er niet zelf voor hebben gekozen om ongetrouwd te blijven. Zo kunnen zij door Gods genade (als ik het zo mag uitdrukken) een wending geven aan hun alleen-zijn. Het begon noodgedwongen, het wordt een roeping. Het was reden tot verdriet, het wordt reden tot vreugde. Waardoor zij ook voor getrouwden een voorbeeld kunnen zijn. In een relatie kun je zo druk zijn om ‘elkaar te behagen’, maar zo’n alleenstaande kan duidelijk maken wat het betekent om ‘de Heere te behagen’ (1 Korinthe 7:32).
En samen mogen zij letten op de Heere Jezus. Hij is niet overgegaan tot een aards huwelijk, want Hij kwam met het oog op het hemelse huwelijk:
Om haar als bruid te werven
kwam Hij ten hemel af.
Hij was ’t Die door Zijn sterven
aan haar het leven gaf.
Zijn alleen-zijn stond in het teken van het samen-zijn. Hij ontzegde Zich tijdelijk genot met het oog op eeuwige vreugde. Betere liefde is er niet te krijgen!
Gepubliceerd: 08-04-2021
