De Heidelbergse Catechismus behandelt het zevende gebod kort, kernachtig. Over de rijke inhoud ervan hield ds. T.A. Bakker uit Nieuwe-Tonge recent zes preken. Naar aanleiding daarvan schrijft hij voor het Bijbels Beraad M/V een serie blogs. Deel 11.
Stonden we de vorige keer stil bij de pijn van mensen met homoseksuele gevoelens, nu kijken we naar de Bijbelteksten die betrekking hebben op homoseksualiteit. „Ho!” wordt me van alle kanten toegeroepen. „Daarmee ga je hen juist extra pijn doen!” Het is mogelijk dat het Woord van God ons bezeert. Het is ook mogelijk dat mensen die dat Woord van God oneigenlijk gebruiken, andere mensen bezeren. Maar de consequentie daarvan kan niet zijn: de Bijbel dicht.
Laten we dan maar gaan zoeken: waar komt het woordje homoseksualiteit voor? Het antwoord luidt: nergens. Dat geeft te denken. Men kende het niet in Bijbelse tijden, homoseksualiteit zoals wij daarover spreken en denken. Dit ingewikkelde verhaal laten we maar voor wat het is. Wat we wel in de Bijbel tegenkomen, zijn teksten over mannen met mannen en vrouwen met vrouwen.
Dan denken we al snel aan de geschiedenis van Lot in Sodom. De mannen van Lot willen gemeenschap met de gasten van Lot (Genesis 19:5). Hoewel sommige exegeten anders beweren, gaat het hier zeker over homoseksueel geslachtsverkeer. Maar we moeten niet over het hoofd zien dat het hier gaat om gedwongen seksualiteit, een groepsverkrachting. Je kunt dus niet zomaar zeggen: homoseksualiteit is fout, kijk maar naar Sodom!
En dan Leviticus. We lezen in Leviticus 18:22: ‘Bij een manspersoon zult gij niet liggen met vrouwelijke bijligging; dit is een gruwel.’ En twee hoofdstukken verderop wordt de ernst van deze zonde nog eens aangezet met de woorden: ‘zij zullen zekerlijk gedood worden; hun bloed is op hen!’ (Leviticus 20:13). Wat zeggen deze teksten? Volgens sommigen zeggen ze slechts dat homoseksuele contacten verboden waren als het ging om de tempelprostitutie. Nu, dat wordt ook verboden. Maar niet alleen dat. Het gaat om alle homoseksuele contacten, zoals blijkt uit de verzen eromheen.
Dat betekent echter niet dat je de verzen uit Leviticus één op één over kunt zetten naar onze tijd. Die beweging zal altijd via het Nieuwe Testament moeten gebeuren. Dan ontdekken we dat Jezus Zelf niets over homoseksualiteit zegt. Niet rechtstreeks in elk geval. Paulus wel, zoals u weet. De belangrijkste én beruchtste tekst is Romeinen 1:24-27. Wat staat daar? Paulus heeft het daar over ons mensen als goddelozen, als mensen die de waarheid onderdrukken, die God niet eren, maar afgoderij bedrijven. Als straf op hun ongerechtigheid geeft God hen over in de begeerten van hun hart en bedrijven ze homoseksuele zonden, zowel mannen als vrouwen.
Nu was er in Paulus’ tijd vaak sprake van relaties tussen jongens en mannen (pederastie). Maar niets wijst erop dat we Romeinen 1:24-27 daartoe moeten beperken. Het is Paulus te doen om mannen met mannen en vrouwen met vrouwen. En let er dan op dat Paulus schrijft: ‘tegen nature’ (vers 26). Dat betekent niet dat ze tegen hun geaardheid ingaan (zo wordt ‘natuur’ wel uitgelegd), het betekent wel dat ze tegen hun geschapenheid ingaan. Paulus trekt dus de lijn naar Genesis 1. Dat is van groot belang! God heeft ons mannelijk en vrouwelijk geschapen. Hij schiep niet Adam en Evert, ook niet Ada en Eva, maar Adam en Eva.
Zo helpt Romeinen 1 ons om de hoofdlijn van de Bijbel in het oog te krijgen.
Genesis 1-2: God schiep ons als man en vrouw, die prachtig bij elkaar passen.
Romeinen 1: God geeft mensen over aan hun hartstochten: mannen gaan met mannen, vrouwen met vrouwen.
Aangrijpend. Zeker als we 1 Timotheüs 1:10 en 1 Korinthe 6:10 er ook nog naast leggen. Ontuchtigen en die bij mannen liggen zullen het Koninkrijk van God niet beërven. Het is een scherpe conclusie getrokken uit Genesis 1 en Romeinen 1.
Kortom, wie de Bijbel eerlijk leest, moet erkennen dat God het huwelijk en seksualiteit heeft bedoeld voor één man en één vrouw. „Maar… de praktijk is zo weerbarstig!” Dat weet ik. Daarover meer in de volgende blog.
