Transgenderisme – tussen compassie en principe

boek
Leestijd: 5 minuten

Gendergelijkheid blijft de aandacht vragen. De lobby op dit thema is ongekend sterk. Transgenderisme lijkt zelfs een hype te worden onder pubers, met name onder meisjes. Deze sociale besmetting is een ernstige ontwikkeling. Het is dan ook een goede zaak dat het wetenschappelijk instituut van de SGP nader onderzoek heeft gedaan en een boek over gendergelijkheid heeft gepubliceerd onder de titel: ”Gendergelijkheid; transgender personen tussen ideologie en compassie”.

Deze studie betoogt dat er terecht zorgen leven over de kwetsbare positie van transgender personen. Tegelijk mogen kwetsbare burgers niet gebruikt worden door een internationale lobby die met ideologische motieven de structuur van de samenleving wil veranderen, het natuurlijke gezin ziet als een onwenselijk stereotype, genderneutrale taal propageert en van sekse en gender een volstrekt vrije individuele keuze maakt, zonder oog te hebben voor andere belangen. Tegenover dit ideologisch streven is waakzaamheid en nuchterheid geboden en daar wil deze studie een bijdrage aan leveren.

Actualiteit
Het boek gaat uitgebreid in op de achtergronden en de medische aspecten van een behandeling van genderdysforie. Het meest kundige ingrijpen door artsen staat niet garant voor een afdoende oplossing. Er zijn ook transgender personen die achteraf spijt hebben van de keuze voor een dergelijk ingrijpen. De internationale ontwikkelingen worden uitvoerig beschreven. De gelijkheidsideologie wordt uitgerold over de hele wereld. Er wordt een enorme druk uitgeoefend op de publieke opinie en men weet wel wat te bereiken!

In Nederland is eind 2019 een wetsvoorstel in consultatie gebracht dat beoogt de voorwaarden voor de wijziging van het geslacht in de geboorteakte te versoepelen. Vanaf 2014 is het al zo dat iemand die de overtuiging heeft tot het andere geslacht te behoren dan is vermeld op de geboorteakte, zijn of haar geslachtsregistratie mag laten aanpassen. In het wetsvoorstel vervalt de deskundigenverklaring, wat betekent dat het zeer eenvoudig is om de geslachtregistratie te wijzigen bij de ambtenaar van de burgerlijke stand. Om te voorkomen dat iemand elk seizoen zijn geslachtsregistratie aan wil passen, wordt voorgesteld om na twee keer wijzigen het verzoek via de rechtbank te laten lopen. Ook kinderen onder de 16 jaar moeten een verzoek om geslachtsregistratie aan te passen via de rechtbank laten lopen. Men probeert dus nog iets te regelen om te voorkomen dat mensen in een opwelling dit soort verzoeken doen, maar de deuren naar een zogenaamde juridische transitie staan wagenwijd open. Bizar!

Klassiek gezin
Dat geldt ook voor het wetsvoorstel om het deelgezag mogelijk te maken bij meerouderschap. De deelgezagdrager zou samen met de gezagsdragende ouders en voogden de bevoegdheid en verantwoordelijkheid moeten krijgen om dagelijkse beslissingen te nemen over de verzorging en opvoeding van een kind. Wat betekent het voor een kind om meerdere vaders en moeders te hebben?

Het is niet vreemd dat het aantal kinderen met hechtingsproblemen toeneemt. Ouders die een eeuwenlange, volstrekt gebruikelijke praktijk verdedigen en het huwelijk zien als een verbintenis tussen één man en één vrouw, worden onder vuur genomen. In de Emancipatienota van maart 2018 wordt het gezin van vader, moeder en kinderen als een onwenselijk stereotype neergezet. Het is een venijnig signaal naar al die mannen en vrouwen die volgens de natuurlijke gang der dingen een relatie kregen en vervolgens kinderen kregen. En dat terwijl wetenschappelijk onderzoek bewijst dat kinderen die opgroeien in een stabiel huwelijk van hun biologische vader en moeder, zich over het algemeen gezonder ontwikkelen dan kinderen in andere gezinsvormen. Het ontkennen van deze onmiskenbare werkelijkheid levert bevreemding op, temeer wanneer daarbij ook nog eens allerlei alternatieven als ideaalbeelden op het schild worden geheven.     

Gebrokenheid
De auteurs van het boek geven terecht aan dat een geslachtsaanpassende operatie een complexe en ingrijpende aangelegenheid is. In de praktijk is het resultaat nogal eens teleurstellend. Sommigen willen dan hun geslacht opnieuw laten veranderen. Anderen zien het resultaat van de operatie wel als een verbetering, maar ook dan betekent dat niet dat de situatie ideaal is geworden. Zelfs na geslachtsaanpassende operaties blijven de zelfmoordpercentages schrikbarend hoog.

Er ontstaan ook nieuwe maatschappelijke vraagstukken als een gehuwd persoon besluit tot geslachtsaanpassing. Het leidt binnen een huwelijk tot intense emoties. Terecht wijzen de auteurs erop dat het op grond van de Bijbel niet aan de mens is om een onbegrensde vrijheid te claimen om af te wijken van de ordeningen die door de Schepper zijn aangebracht. Het herschikken van de scheppingsorde is niet toelaatbaar. Een duidelijke uitspraak!

Voorzichtig en terughoudend
De overheid wordt opgeroepen om uiterst voorzichtig en terughoudend te zijn bij het mogelijk maken van ingrijpende (en onomkeerbare) behandelingen waarvan de effectiviteit onzeker is. Er moet voldoende psychologische begeleiding mogelijk zijn en de (voor- en na)zorg moet verbeterd worden. Voor sommige transgender personen zou volstaan moeten worden met hormoonbehandeling en kinderen zouden een operatie uit moeten stellen door het inzetten van puberteitsremmers. Een zorgvuldige, professionele overweging is nodig. Het is opmerkelijk dat de auteurs van het boek de deur naar een sociale, juridische en medische transitie openhouden. „Ook voor wie op Bijbelse gronden een geslachtsaanpassende operatie aanvaardbaar acht, kan de aanwezigheid van huwelijk en gezin een fundamenteel knelpunt blijven. Een duidelijk kader is nodig waarin de belangen van kinderen voldoende worden meegewogen.”

De auteurs verantwoorden het open houden van de mogelijkheid om een geslachtsveranderende transitie te ondergaan als volgt: „Wie zich enerzijds te weinig rekenschap geeft van de nood van de ander, erkent onvoldoende de levenspraktijk waarmee de ander zich geconfronteerd ziet. Wie anderzijds de ander het recht ontzegt zich te distantiëren van bepaalde keuzes, ontkent de werkelijkheid dat ieder mens de persoonlijke verantwoordelijkheid heeft om op basis van zijn overtuiging en zijn geweten invulling te geven aan zijn leven. Op grond van de gulden regel kan niemand van een ander vergen zijn overtuiging op te geven of de gebroken werkelijkheid van zijn leven te negeren.” Hoe verhoudt dit standpunt zich tot het ‘zo spreekt de Heere’? Gods Woord is toch heilzaam voor iedereen?

Compassie
Hier wreekt het zich dat dit studieboek veel (wetenschappelijke) informatie biedt, zonder dat een diepgaande onderbouwing van een Bijbels standpunt het uitgangspunt is (zie voor een Bijbelse onderbouwing: “Man en vrouw schiep Hij hen. Bijbels licht op seksuele diversiteit toegespitst op homoseksualiteit, transgenderisme en genderneutraliteit”, Woerden, 2018, ds. B. Labee ds. C. van Ruitenburg en ds. A. Schreuder). Men gaat primair uit van menselijke nood en de mogelijkheden van de medische wetenschap. Van daaruit roepen de auteurs op tot compassie. De genderideologie wordt afgewezen, compassie komt daarvoor in de plaats. We hadden liever gezien dat men voor het woord ‘empathie’ had gekozen.

Empathie is het vermogen zich in anderen te verplaatsen. Dat is nodig om iemand invoelend of pastoraal tegemoet te treden. Compassie gaat een stap verder. Bij compassie voelt een persoon niet alleen empathie, maar ervaart die persoon vervolgens een verlangen om het lijden van die ander te helpen verlichten. De nadruk ligt hier op actie, ofwel willen helpen. Dat is op zich een goede houding, maar mag echter alleen in situaties waarin niet tegen Gods Woord wordt ingegaan.

Het mogelijk maken van een sociale, juridische en/of medische transitie –al zou dat zijn onder veel mitsen en maren– is een brug te ver. Het is ook een gevaarlijke denkwijze. Denk bijvoorbeeld aan abortus of euthanasie. Er zijn soms zeer pijnlijke, problematische situaties, die gevoelens van medelijden opwekken. Die invoelende gevoelens mogen er echter nooit toe leiden dat er levensbeëindigend gehandeld gaat worden. Het invoelende medeleven met mensen in nood is in deze studie hartverwarmend en mag gezien worden als een uiting van liefde tot onze medemens. Dat is naar Gods wet, maar diezelfde wet stelt een aantal grenzen, die in deze studie onvoldoende in acht zijn genomen.

We hopen dat in een eventuele heruitgave een hoofdstuk wordt toegevoegd over Bijbelse noties, waarbij de Bijbelse grenzen expliciet worden benoemd. Laat het duidelijk zijn: we willen empathisch staan naast en invoelend luisteren naar iemand met problemen op welk gebied dan ook, maar we kunnen geen mogelijkheden bieden voor het ondergaan van behandelingen die in strijd zijn met God Woord.


Gepubliceerd: 17-02-2022

Overgenomen van De Saambinder (17-02-2022)

Ook interessant

Autoriteit mag weer in de opvoeding

Is een autoritaire opvoeding goed? Ja, zeggen enkele nieuwe opvoedboeken. Je bent immers gezagsdrager! Hoe doe je dat dan? Lees deze recensie.

boek Wilma Samyn en Marieke den Butter

Recensie: Vasthouden en doorgeven

‘Vasthouden en Doorgeven’ wil lezers een Bijbels fundament geven in een seculiere wereld. De boodschap is soms confronterend.

Recensie: De hoed en de rand

Een hoed op in de kerk. Het is een fenomeen dat allerlei associaties oproept, variërend van ”waardevolle traditie” tot ”hopeloos ouderwets geval”.