Leestijd: 3 minuten

De vakantietijd ligt achter ons. Ongetwijfeld zijn er weer veel nieuwe stelletjes onstaan. Soms zullen ouders er blij mee zijn, soms bepaald niet. Maar wat is Bijbels gezien eigenlijk de positie van ouders bij relaties en een huwelijk?

Uiteindelijk zijn er weinig dingen die écht belangrijk zijn, wanneer ze bezien worden in het licht van de eeuwigheid. Dat geldt natuurlijk ook bij het grootbrengen van kinderen.

De meeste energie besteden ouders in de opvoeding en vorming van hun kinderen gewoonlijk zodanig dat ze een goede plaats in de maatschappij krijgen. In het licht van de eeuwigheid is echter het allerbelangrijkste dat kinderen de Heere leren vrezen, en dat er een vroege persoonlijke keuze in hun hart gewerkt wordt om Hem te dienen.

Dopen
Nogal wat ouders kiezen hierbij echter vooral een passieve rol. Immers, God moet het doen! Zij kunnen hun kinderen niet bekeren. Natuurlijk plegen ze hun plichten. Ze laten hun kinderen dopen, lezen de Bijbel en bidden aan tafel, nemen hun kinderen mee naar de kerk, doen iets aan huisgodsdienst, laten hun kinderen naar een christelijke school gaan, en zorgen ervoor dat zij zondagscholen of catechisaties bijwonen.

Maar verder liggen veel ouders niet wakker van hun zielenheil. Laat staan dat ze dagelijks worstelen met God om het eeuwig behoud van hun kinderen, en gedurig hun kinderen liefdevol aansporen en aanmoedigen om de Heere vroeg te zoeken, daarbij goed van Hem sprekend, vanuit persoonlijke ondervinding. Ongetwijfeld is dit een belangrijke oorzaak waarom het niet zo goed gaat met de kerk in Nederland, en waarom zoveel kerkelijke jongeren afhaken.

Er is nog iets anders dat behoort tot de belangrijkste zaken van het leven. Dat is de keuze van een levensgezel. Ook die keuze heeft eeuwigheidsgewicht. Want zo gezegend als een huwelijk kan zijn als man en vrouw wezenlijk geestelijk één zijn in godvrezendheid, zo hinderend kan het op de weg naar de eeuwige bestemming zijn als die eenheid er niet is.  

Bovendien, als een huwelijk gezegend wordt met kinderen, zal het geestelijke welzijn van man en vrouw –middelijk gezien–  bepalend zijn voor het geestelijk welzijn van de kinderen. En dat bepaalt uiteindelijk weer het geestelijke welzijn van de kerk. Kerken zullen geestelijk bloeien als gezinnen geestelijk bloeien.

Op de proppen
Het bijzondere is dat in onze tijd –en ook hierin zijn veel christelijke ouders helaas geen uitzondering– deze keuze vooral gezien wordt als een zaak van het kind. De rol van ouders is passief. Ze wachten af met wie hun kind op de proppen komt. Ze hopen er het beste van. Ze hebben geen idee wie het zou kunnen zijn. En ze beschouwen het bovendien als onjuist om een zich ontwikkelende relatie van hun kinderen door uitoefening van ouderlijk gezag te beïnvloeden, ook al hebben ze grote twijfels over de keuze die hun kind maakt.

Dat is wreed en vreemd. Het is wreed, omdat ouders vaak heel goed aanvoelen of hun kind een goede keuze maakt. Ze zien dit scherper dan het kind zelf. Het is ook vreemd, want bij allerlei keuzes van kinderen zijn ouders intensief en beslissend betrokken, bijvoorbeeld wanneer het gaat om grote uitgaven; maar deze keuze van eeuwig belang laten ze vooral ‘gebeuren’.

Het is vooral ook onbijbels. Gods Woord kent beslissend gezag toe aan ouders bij de keuze van echtgenoten voor hun kinderen (zie o.m. Gen. 21:21, 24: 3, 26:34, Richt. 14: 2 incl. kanttekeningen). Geschiedenissen zoals die van Adam en Eva, Izaäk en Rebekka, en Ruth en Boaz illustreren dit.

Ouders moeten hierin weer hun verantwoordelijkheid nemen. Dat is ook wat puriteinen en nadere reformatoren benadrukten, zoals William Gouge (‘Of Domestic Duties’) en Lodewijk van Renesse (‘De heilige voorzienigheid Gods in ‘t beleid der huwelijken’). De bekende Petrus Wittewrongel (‘Oeconomia Christiana of Christelijke Huishouding) stelt dat de raad van ouders onmisbaar is, hoewel dwang geen optie is.

Ferrari
Tijdens de onlangs gehouden studiedag van Bijbels Beraad M/V op 9 juni in Alblasserdam sprak voorganger Jurgen Tholel. Hij sprak vaders aan, ongeveer als volgt. ‘Vaders, stel je hebt een dure Ferrari, en er komt een knul van 17 die vraagt om je autosleutels om een proefritje te maken, zou je dat zomaar toestaan? Maar waarom laat je dan wel je dochter zomaar ‘daten’ met iedere knul die haar een appje stuurt?’

Dat is het punt in notendop. Ouders die Bijbels handelen in het licht van de eeuwigheid zullen zich verantwoordelijk weten voor de huwelijkskeuze van hun kinderen. Ze geven raad en laten zo nodig niet na om hun ouderlijk gezag te gebruiken. 

---

Gepubliceerd: 30-08-2022